Μια Συζήτηση Με Τον Γιάννη Δρόλαπα

Το εισαγωγικό μουσικό απόσπασμα είναι από το τραγούδι "Κατμαντού" των Vavoura Band μέσα από το άλμπουμ

"Τώρα το λένε ethnic ", που περιέχει soundtracks των Vavoura Band για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση από το 1980 ως το 2004.

Mια Συζήτηση (23/4/2014) Με Τον Μουσικό & Κιθαρίστα Γιάννη Δρόλαπα.

Τον ευχαριστώ πολύ που αποδέχθηκε την πρόσκλησή μου, ώστε να γίνει αυτή η συζήτηση.
Επίσης ευχαριστώ Τον Αντουάν Παρίνι.

- Τραγούδια του Γιάννη Δρόλαπα μπορείτε να βρείτε εδώ:

https://www.youtube.com/channel/UC0c-j72rlghBnU9r8wRpHlg.

- Επίσης, στην παρακάτω διεύθυνση μπορείτε να δείτε απόσπασμα εκπομπής του 1985 για τον Γιάννη Δρόλαπα: https://www.youtube.com/watch?v=lC2m7FOr4yc

Σημείωση: Από λάθος, ο υπότιτλος για το θέμα

"- 1967-1974 (Αναμνήσεις...)" εμφανίζεται στο (01:15:27) ενώ στην πραγματικότητα είναι στο (01:17:08).

Θεματολογία

- Πρώτες  Μουσικές Προσπάθειες & Ακούσματα

(Οικογένεια-Σπουδές)

(02:48)

- Πρώτες Μουσικές Επιρροές (7:14)

- Κορυφαίοι Κιθαρίστες

(Jimi Hendrix-Γιάννης Σπάθας)

(08:43)

- Η Τέλεια Μπάντα

(11:35)

- Η "Μέθοδος Δρόλαπα"

(13:56)

- Περί Vavoura Band

- Aπαρχές-Όνομα-Συναυλίες

- Heavy... Ανατολίτικα-Νέος Δίσκος

(17:21)

- Vavoura Band

- Ανατολή & Δύση

- Μουσική Για Ταινίες

(29:28)

- Με Τις Μουσικές Ταξιαρχίες

(Αρχή-Συναυλίες-Ποινικές Διώξεις)

(34:53)

- Με Τις Μουσικές Ταξιαρχίες

(Ποινικές Διώξεις Επί... Σοσιαλισμού)

{1}

(41:37)

- Μουσικές Ταξιαρχίες: Λόγοι Αποχώρησης

(42:29)

- Με Τις Μουσικές Ταξιαρχίες

(Ποινικές Διώξεις Επί... Σοσιαλισμού)

{2}

(46:29)

- Κώστας Καρυωτάκης

(Μουσική Προσέγγιση Στο Έργο Του)

(49:16)

- Mε Τους Αγάπανθος (53:52)

- Μουσικό Όραμα

(V.B.-Μουσικές Ταξιαρχίες-Αγάπανθος-Diesel)

(55:16)

- Μουσική & Αυτογνωσία

- Μουσικός

(Γεννιέσαι ή Γίνεσαι;)

(57:30)

- Μουσικοί & Ματαιοδοξία (01:00:08)

- Μουσικοί Συνοδοιπόροι (01:01:48)

- Διαδίκτυο & Μουσική (01:04:00)

- Rock & Αμφισβήτηση

(Κίνημα-Ιδεολογία-Μουσική)

(01:05:41)

- Εγχώρια Rock Σκηνή (01:10:39)

- Ελληνικό Rock & Μπλούζ (01:13:26)

- Η Ευθύνη Των Μουσικών (01:14:41)

- 1967-1974

(Αναμνήσεις...)

(01:17:08)

- Δικτατορία & Μεταπολίτευση

(Εξουσία & Έλεγχος)

(01:21:10)

- Πολιτική & Ιδεολογική Τοποθέτηση

(Μάζα-Αυτογνωσία-Αυτοβελτίωση)

(01:23:56)

- Εγχώρια Κρίση

(Ευθύνες & Παραλείψεις)

(01:28:33)

- Πολιτικά Συστήματα & Άνθρωπος (01:31:27)

- Περί Ψήφου (01:32:47)

- Περί Τέχνης

(Κοινωνική Συγχρονικότητα & Ορισμός)

(01:33:20)

- Κοινή Κατάληξη (01:37:01)

- Περί Πατρίδας (01:38:05)

- Φασισμός / Χρυσή Αυγή (01:40:12)

"Aκολουθητές" Αρχηγών

Αν και παρατηρώ χρόνια τώρα κομματικούς "ακολουθητές" αρχηγών, πάντα μου έκανε εντύπωση η ποικιλομορφία αυτού του ανθρωπολογικού τύπου, που ενώ φαίνεται να εξελίσσεται, όχι μόνο λόγω και μέσω του πολιτικού περιβάλλοντος, αλλά ακόμα και του γεωγραφικού ή άλλου χώρου που θα βρεθεί ο αρχηγός του, στα βασικά χαρακτηριστικά του παραμένει ίδιος.
Βέβαια, τώρα πιά, υπάρχουν μόνο οι κομματικοί, δηλαδή οι επαγγελματίες "ακολουθητές" αφού η εποχή της κρίσης, μάς στέρησε τους αντίστοιχους λαϊκούς.

Οι Λαϊκοί "Aκολουθητές"
Αυτοί, οι λαϊκοί, δεν είχαν ποτέ να κερδίσουν κάτι από τον Αρχηγό, δεν ήταν ενταγμένοι στο κόμμα, ποτέ δεν είχαν τεθεί σε εκλόγιμη θέση σε κάποια αναμέτρηση.
Ίσως σε υλικό επίπεδο, το μόνο πού θα μπορούσαν να κερδίσουν ήταν κάποιο ρουσφέτι.
Δεν το θεωρώ κάτι ασήμαντο, αλλά του ρουσφετιού προηγείτο το κάψιμο των εγκεφαλικών κυττάρων, η διαστρέβλωση της πολιτικής ουσίας και η οπαδική τελικά αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων και συγκρούσεων.
Για αυτό άλλωστε στην Ελλάδα θεωρούμε ότι ασχολούμαστε με την πολιτική, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε τόσο άσχετοι από ιδεολογίες, τακτικές και βαθείς κομματικούς μηχανισμούς, που ο όρος "αμερικανάκια" -που συχνά χρησιμοποιούμε για το πολιτικό κριτήριο (και όχι μόνο) έτερων κοινωνιών ή λαών- είναι πολύ επιεικής για να αποδώσει την πολιτικά νηπιακή γνώση μας.  

Μια Συζήτηση Με Τους "Παράφρων Θίασος"

Το Εισαγωγικό Μουσικό Απόσπασμα είναι συρραφή  από το
ομώνυμο κομμάτι των Παράφρων Θίασος"

Μια Συζήτηση (11/04/14) με το Rap συγκρότημα

"Παράφρων Θίασος".

Τους ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή της πρότασής μου ώστε να κάνουμε αυτή τη συζήτηση.

Τον ήχο επιμελήθηκε ο Γιώργος Μπισδίκης.

Πληροφορίες και μουσικά κομμάτια του γκρουπ μπορείτε να βρείτε εδώ: 

https://www.youtube.com/user/VoodooP8/feed

 

Θεματολογία

"Παράφρων Θίασος"
(Πώς-Πού-Πότε)  (2:00)

- Γιατί "Παράφρων Θίασος"; (5:45)

- Στίχοι & Μουσική (06:38)

- "Δηλώνω Ένοχος"
 (Μουσικές Επιρροές)
(07:25)

- D.I.Y. & Rap (10:53)

- Rap & Βιώματα (14:39)

- Συναυλίες (16:27)

- Μια... Ονειρική Συναυλία (18:00)

- Η Τέλεια Μπάντα (21:20)

- "Eίδα Πολλούς"
(Rap & M.c.)
(23:35)

- Rap- Μεγάλες Πίστες-Λαϊκοπόπ (28:42)

- Η Εγχώρια Σκηνή (33:33)

- Hip Hop & Rock
(H Μουσική Εν Μέσω Κρίσης)
(35:00)

- Faith No More & Red Hot Chili Peppers
(36:49)

- Πολιτικό & Κοινωνικό Τραγούδι
(Περιεχόμενο)
(38:15)

- Τέχνη & Άνθρωπος (40:48)

- Κομματική & Πολιτική Εκδήλωση (45:17)

- Μουσική & Αλλαγή Τοπίου (46:39)

- Η Δική Μας Ευθύνη... (47:08)

- "Σκέψεις Vol.2"
"...Μόνη σου έγνοια είν'το εγώ σου και η ιδεολογία του διπλανού..."
(53:30)

- Περί Φασισμού (1:00:17)

- Περί Ρατσισμού (1:05:02)

- Πολιτική & Ιδεολογική Τοποθέτηση (1:08:19)

- "Παρμελθόν"
"...μα λείπουνε τα χρόνια σου, έχασες τη ζωή..."
(1:14:27)

- Η Έξοδος Στις Αγορές... (1:19:35)

- Πατρίδα & Έθνος (1:22:51)

- "Για Γέλια και για κλάματα"
("...πρόβατα στη σειρά και μαζική η ύπνωση...")
(1:26:24)

- Δίσκος / Βιβλίο (1:32:44)

- Μουσικά Όνειρα (1:35:46)

- "Άδειος Κόσμος"
("...αφού είμαι σε καραντίνα, επιλέγω καραμπίνα")
(1:36:49)

- "Δηλώνω Ένοχος"
("...δηλώνω ένοχος, όχι αριστερός ή δεξιός...")
(1:41:33)

- Νέα Τραγούδια & Επικείμενες Συναυλίες
(1:44:09)

Άδωνις Γεωργιάδης:"Σιχαίνομαι Την Χρυσή Αυγή"

Κατά τα λεγόμενα του, αλλά και την πρακτική που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια στο κοινοβούλιο- ειδικά μετά την είσοδό του σε αυτό με τη Νέα Δημοκρατία και την υπουργοποίησή του- ο... μη ολοκληρωτικός Άδωνις Γεωργιάδης επιθυμεί διακαώς να φαίνεται ως αυτός που ότι σιχαίνεται τη Χρυσή Αυγή και τις ιδέες της περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.
Έχοντας δε ξεπεράσει κι αυτούς ακόμα τους Γεωργαλά και Γκέμπελς στην προπαγάνδα, προσπαθεί εντέχνως τις ιδέες αυτές να τίς τοποθετήσει στην Αριστερά, χρησιμοποιώντας κείμενα και μπροσούρες των "αριστερών" αδερφών Στράσσερ ή και άλλων, που ανήκαν στο NSDAP. 

Την Δευτέρα, 1 Οκτωβρίου 2012 στην ανάρτηση
Δεξιά: Πνεύμα & Ηθική
είχα γράψει τα εξής για αυτήν την προσπάθεια του Γεωργιάδη:

"Ο δε Γεωργιάδης προχώρησε ακόμη παραπέρα.
Προβάλει φανατικά τις τελευταίες μέρες ένα βιβλίο που επανεκδόθηκε το 1990 από τη Χρυσή Αυγή και τιτλοφορείται "Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι ένα κίνημα της Αριστεράς", στο οποίο κατά τη γνώμη του αποδεικνύεται πως ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι όντως κίνημα της Αριστεράς κι όχι φυσικά της Δεξιάς, στην οποία ο ίδιος ανήκει και δεν θα μπορούσε να λανθάνει επ’ ουδενί.
Αφού το δεύτερο συνθετικό της λέξης Εθνικοσοσιαλισμός ταυτίζεται με τον πυρήνα της Αριστεράς κι αφού κατά τον Γεωργιάδη και οι δύο πόλοι θέλουν ισχυρό κράτος (κάποιος πρέπει να τού πει ότι αυτό δεν ισχύει για την Αριστερά), τότε αυτόματα ο Εθνικοσοσιαλισμός χρεώνεται ως ιδεολογική απόληξη και κυρίως ως πρακτική στην Αριστερά.
Η μόνη τους διαφορά είναι πως ο ένας Σοσιαλισμός είναι Διεθνιστικός ενώ ο άλλος Εθνικός.
Σύμφωνα με αυτή τη λογική οι "Χριστιανοδημοκράτες" είναι Χριστιανοί και Δημοκράτες και η "Νέα Δημοκρατία" είναι όντως και Νέα και Δημοκρατία.
Έχει ενδιαφέρον η σκέψη του Γεωργιάδη και σίγουρα βολεύει όλους εκείνους που ταυτίζουν τον Επαναστατικό Κομμουνισμό και τον Αντιεξουσιαστικό Σοσιαλισμό με ο,τιδήποτε δικτατορικό και ολοκληρωτικό.
Δεν ισχυρίζομαι πως η Αριστερά δεν συμπεριέλαβε στην ιστορική της πορεία ολοκληρωτικές πρακτικές και καθεστώτα.
Διεκδικώ όμως το δικαίωμα να ισχυρίζομαι πως ο ολοκληρωτισμός δεν είναι το συστατικό στοιχείο του Κομμουνισμού και δεν αναφέρομαι μόνο στον Μαρξισμό.
Άλλωστε ολοκληρωτισμοί υπάρχουν παντού, δεν είναι κανείς μοναδικός φορέας τους εκτός βέβαια του Εθνικοσοσιαλισμού και Φασισμού ή καθεστώτων που έχουν ιδεολογική και πρακτική αφετηρία από αυτούς.
Δεν θα υπερασπιστώ εδώ τον Μαρξισμό, που αποτελεί την πλέον γνωστή εκφορά του Κομμουνιστικού ιδεώδους. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου.
Απλώς θα προσπαθήσω να επαναφέρω τη λογική στο μυαλό του κ. Γεωργιάδη, ο οποίος συνηθίζοντας να κατακεραυνώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους νομίζει πως υπερ-έχει ως άτρωτος αρχαίος πολεμιστής… που θα ήθελε να είναι. 
Ταύτισε λοιπόν την Αριστερά με τον Εθνικοσοσιαλισμό.
Είναι αλήθεια πως υπάρχει μια "Αριστερή" τάση στον Εθνικοσοσιαλισμό.
Μια τάση όμως, που κάποιοι από τους Εθνικοσοσιαλιστές Θεωρητικούς είδαν με Αριστερό πρόσημο, αυτοί την ερμηνεύουν ως Αριστερή.
Ξεχνά ο Γεωργιάδης, ενώ δεν θα έπρεπε ως ιστορικός που είναι, την επαναστατική περίοδο που διένυε η ανθρωπότητα όταν άρχισε να ανδρώνεται ο Χίτλερ, τί είχε να αντιμετωπίσει στη Γερμανία της εποχής του, τα γεγονότα μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, την προσπάθεια του Αδόλφου να υποκλέψει τα χρώματα της σημαίας, το ύφος, ακόμα και τη "φρασεολογία" της Σοβιετικής Ένωσης, πώς ανεπιτυχώς τελικά θέλησε μέσα από το "Ο Αγών Μου" να διεμβολίσει τον Μαρξισμό ως θεωρία.
Αυτά δεν τα λέω εγώ, τα γράφει ο ίδιος ο Χίτλερ στο "Ο Αγών Μου".
Μια πρόχειρη ματιά πείθει για τον ισχυρισμό μου."

Λεξική & Νοηματική Αντεπίθεση

Σκέφτομαι πολύ καιρό τώρα, ότι θα ήταν μάλλον σημαντικό να μπούμε σε μια διαδικασία αποδόμησης και επαναδόμησης διαφόρων λέξεων και των συνακόλουθων εννοιών με τις οποίες έχουν ενδυθεί από το κεντρικό καπιταλιστικό φαντασιακό και τα παράγωγά του, αφού ουσιαστικά έχουν μεταμορφωθεί σε θρησκευτικούς όρους, σαν να υπήρχαν με το ίδιο νόημα πάντα, λες και πρόκειται για Σιναϊκές θεόσταλτες εντολές, συνεπώς μη αμφισβητήσιμες και αιώνιες.
Λέξεις και συναγόμενα από αυτές νοήματα, που χρησιμοποιούνται από τους εκπροσώπους των εκάστοτε καθεστώτων εξουσίας και των ιδεολογικών ή ιδεολογικοποιημένων οικοδομημάτων τους, έχοντας ως σκοπό να νοηματοδοτούν την ουσία της ζωής και της καθημερινότητας μας- αποκτώντας όμως παράλληλα και μια μεταφυσική χροιά εν είδη θεϊκών ρήσεων, προσταγμάτων, αιωνίων αληθειών, που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης και αλλαγής- είναι λέξεις με ιδιαίτερο ιστορικό και πολιτικό βάρος.
Και ως γνωστόν, ιστορία και πολιτική βρίσκονται βαθιά εντός του ανθρώπινου βίου, τροφοδοτούνται από τις ενέργειες και τη στάση των ανθρώπινων κοινωνιών, ενώ με τη σειρά τους τίς τροφοδοτούν με μνήμη και ερμηνείες, τίς κινητοποιούν ή τίς αδρανοποιούν.
Εμείς οι ίδιοι είμαστε η ιστορία μας κι εμείς καθορίζουμε την πολιτική με τις ενέργειες, τις παραιτήσεις, τα λάθη και τις παραλείψεις μας.
Η ερμηνεία της Ιστορίας βέβαια είναι στο χέρι του καθενός από εμάς, όπως επίσης και οι λόγοι της μη ενεργούς συμμετοχής μας στην πολιτική, δηλαδή της παραίτησής μας από την ίδια μας τη ζωή.
Τα όπλα ερμηνείας της πραγματικότητας πάμπολλα, κάποια από αυτά απλοϊκά, άλλα απλά, κάποια άλλα πιό δύσκολα.