Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Ένας Διάλογος...




Κατέβηκα προχθές στο Σύνταγμα.
Καλά έκανες. Πήρες μέρος στη Συνέλευση;
Γίνεται συνέλευση;
Ναι, κάθε μέρα.
Μπα, εγώ κατέβηκα κατά τη μία το βράδυ. Κάτι τύποι ψιλομαστουρωμένοι ήταν, γυμνοί από τη μέση και πάνω, που την έλεγαν στους μπάτσους. Γηπεδικοί μού φάνηκαν.
Υπάρχουν κι αυτοί σίγουρα.
Μα μόνο τέτοιοι ήταν.
Εντάξει, δεν νομίζω. Υπάρχουν κι αυτοί πάντως. Όλοι είναι εκεί κατά διαστήματα.
Εσύ δηλαδή έχεις δει κι άλλους;
Και βέβαια έχω δει. Το Σύνταγμα είναι σαν την κοινωνία που ζούμε. Πώς θα μπορούσε να ήταν αλλιώς άλλωστε;
Για πες μου λοιπόν.
Τι να σου πω;
Τι είδες εσύ;
Όσες φορές έχω κατέβει έχω δει διαφόρων τύπους ανθρώπους. Υπάρχουν αυτοί που θέλουν να κάνουν κάτι ουσιαστικό, που προσπαθούν να δώσουν το είναι τους σε αυτό που γίνεται, υπάρχουν και εκείνοι που απλώς φαίνεται ότι τους φτάνει να ξεσπάσουν. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι που είναι μικρότεροι ή μεγαλύτεροι συνδυασμοί των δύο πρώτων. Όλοι εμείς πηγαίνουμε εκεί. Έχουμε να πάρουμε ο ένας από τον άλλον. Με τις όποιες αδυναμίες μας, με τα διαφορετικά πιστεύω μας.