Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Φτου Ξελευθερία Για όλους...


Όταν ήμουν στο Δημοτικό και υπήρχαν ακόμα οι εποχές σαν ξεκάθαρα φυσικά και ψυχικά φαινόμενα, περιμέναμε το φθινόπωρο για να ρίξει τις πρώτες βροχές, να μυρίσει το χώμα στη γειτονιά, να πάμε σχολείο για να συναντήσουμε τους φίλους που είχαμε αποχωριστεί τον Ιούνιο, να δούμε τη συμμαθήτρια που μας άρεσε και ντρεπόμασταν να της μιλήσουμε, να ξαναμπούμε στο μαγικό κόσμο της παρέας μας, να παίξουμε μπάλα και κυνηγητό στην αυλή του σχολείου, να γευτούμε μέχρι το μεδούλι το ρυθμό της παρέας μας. Ήμασταν παιδιά και ο γήινος κόσμος μας ήταν τόσο μικρός μα ταυτόχρονα τόσο πλούσιος και μεγάλος, που έδινε στο μυαλό μας τη σιγουριά πως πάντα θα ήμασταν έτσι… ή σχεδόν πάντα…

Τώρα που μεγάλωσα (αισίως 37 χρονών το Νοέμβρη) περιμένω να δω τι θα μου πει ο Παπανδρέου το Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ, τι καινούργιο ετοιμάζει ο Παπακωνσταντίνου και η διεθνιστική παρέα του, συνεχώς αναρωτιέμαι πόσο άλλο Σοσιαλισμό θα φέρουν στη ζωή μου. Εκείνα τα παλιά παιδικά συναισθήματα έχουν «καεί» και τα ξαναβιώνω μόνο κάποιες στιγμές, στιγμές που δεν έχω τον τρόπο να επαναφέρω στην ψυχή μου όποτε θέλω.

Ναι, ακόμα λέω (και το περίεργο είναι πως το πιστεύω κιόλας) ότι είμαι παιδί, κάνω σαν παιδί, βλέπω τον κολλητό μου και γελάμε με τα ίδια αστεία 25 χρόνια τώρα, μοιραζόμαστε τους ίδιους κώδικες επικοινωνίας και χιούμορ, αλλά… εκείνη την παιδικότητα που μόνο σπάνια βιώνω, που οι εικόνες και οι μυρωδιές της έρχονται στον ξύπνιο μου σαν όνειρο, την παιδικότητα αυτή που προσπαθεί να ισοπεδώσει μια πραγματικότητα που αποφάσισαν άλλοι για εμένα, θέλω να ενημερώσω τους Σοσιαλιστικούς Κρατούντες, ότι θα βρω τρόπο να την επαναφέρω στην ψυχή μου αλλιώς. Θα την μετασχηματίσω σε κάτι απροσδιόριστο, που δεν θα μπορείτε να βρείτε, κάτι που δεν θα μπορεί να μπει στους κανόνες σας, θα την αντικρίζω εγώ και οι άνθρωποι που με γνωρίζουν καλά…

Διαφυλάξτε την παιδικότητά σας, μην ακούτε πολιτικάντηδες δεξιούς και αριστερούς, που προβάλλουν τις σοβαροφανείς απόψεις τους για σοβαρές, στέκονται πολύ πίσω από την εποχή μας, ας τους προσπεράσουμε, άλλωστε είμαστε παιδιά και στο τρέξιμο δεν μας παραβγαίνει κανείς μεγάλος…

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Οι Ηλίθιοι Επιπλέουν Καλύτερα...


Από ποιο δοχείο του Ασυνειδήτου έχουν ξεφυτρώσει οι δυνάμεις που διαφεντεύουν το μυαλό μα κυρίως την ψυχή αυτού του τύπου;
Πώς να ήταν άραγε τα παιδικά του χρόνια;
Όταν ήταν μικρός τον έπαιζε στα πόδια του ο Αντρέας ή μήπως όχι και έτσι του έμεινε απωθημένο;


Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να εξεταστεί από ειδικούς ψυχοθεραπευτές όλων των ειδών ψυχοθεραπείας και μετά να γίνουν γνωστά τα αποτελέσματα των ερευνών τους στο φιλοθεάμων ΜΕΓΑΛΟ κοινό. Σε ένα δελτίο ειδήσεων των Οκτώ, θα καθόταν εκείνος στο παράθυρο και ένας από τους παρουσιαστές θα διάβαζε τα αποτελέσματα. Θα είχε φοβερή επιτυχία, ειδικά αν τα διάβαζε η Τρέμη. Οι επισημάνσεις του Ράιχ για τον αυτοερωτισμό μάλλον βρίσκουν ένα ζωντανό και σύγχρονο παράδειγμα πάνω του.

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Λίγη Αλληλεγγύη Πριν Μας Φάνε Ζωντανούς...


Το θέμα των ημερών τον τελευταίο καιρό είναι οι φορτηγατζήδες και το ανοικτό ή κλειστό του επαγγέλματός τους. Τώρα πώς όλοι ξαφνικά ασχοληθήκαμε με τα φορτηγά και τους ιδιοκτήτες ή οδηγούς τους, ρωτήστε καλύτερα την κυβέρνηση και τα Μ.Μ.Ε. Αυτοί δημιούργησαν και έφεραν το θέμα μες στην καλοκαιρινή ραστώνη, αυτοί θα το φτάσουν μέχρι τέλους.
Ας διαβάσουν και μερικοί από τους Δημοσιοκάφρους (μήπως τυχόν το ξέρουν αλλά δεν το λένε;) τι σημαίνει συντεχνία και σινάφι, από πού προέρχεται, και μετά ας αποφασίσουμε εμείς ο λαουτζίκος ποιός από τους δύο είναι συντεχνία, οι Φορτηγατζήδες ή οι Μεγαλοδημοσιογράφοι και οι Πολιτικοί;