Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

ΑΠΟΧΗ ΔΑΓΚΩΤΟ...

ΚΑΠΟΙΟΙ, ΚΑΠΟΥ, ΚΑΠΟΤΕ, ΕΙΠΑΝ...
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - Απόσπασμα από "Αθηναίων Πολιτεία"
"Διότι ο δήμος έγινε ο ίδιος κύριος των πάντων, και τα πάντα διοικεί με τα ψηφίσματα και με τα δικαστήρια όπου ο ίδιος κατέχει την εξουσία. Πράγματι, και οι αποφάσεις που ήταν άλλοτε στην αρμοδιότητα της βουλής περιήλθαν στα χέρια του δήμου. Και σε αυτό φαίνεται να έχουνε πράξει σωστά, διότι ευκολότερα διαφθείρονται με τα κέρδη και με τις χάριτες οι ολίγοι παρά οι πολλοί".
ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ - Απόσπασμα από
" Η Αρχαία Ελληνική Δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα"
"... Κύριο χαρακτηριστικό της δημοκρατικής διαδικασίας είναι το γεγονός ότι ο δήμος βάζει τον εαυτό του στο κέντρο των πάντων..."
"... Υπάρχει, στο σημείο αυτό, μια βασική πολιτική αλλοτρίωση, που οι αρχαίοι δεν είχαν καν αντιμετωπίσει ως πολιτική δυνατότητα, δεδομένου ότι θεωρούσαν πως κανείς δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον πολίτη στην Εκκλησία του Δήμου. Με άλλα λόγια, δεν υπήρχε αυτή η θεολογική ιδέα σύμφωνα με την οποία η κυρίαρχη υπόσταση του λαού, μετά από μια μυστηριώδη χημική διαδικασία, συμπυκνώνεται μια Κυριακή και, μέσω επιφοιτήσεως, βρίσκει σκήνωμα σε 300 ανθρώπους, οι οποίοι την διατηρούν και την μεταφέρουν ενσαρκώνοντας την για πέντε χρόνια μέχρι, ξαφνικά, στα πέντε χρόναι απάνω, να ξαναδιαλυθεί μέσα στον λαό που την ξανα συμπυκνώνει και την μεταφέρει στους 300 κ.ο.κ. ..."
ΤΕΛΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΧΩ;

-Γιατί δεν μπορούν να ζητούν την ψήφο μου μόνο κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια, ενώ στο μεσοδιάστημα δε θέλουν τη γνώμη μου ούτε για τα πιο απλά
-Γιατί εντελώς τυχαία γεννήθηκα σε ένα τόπο που δυστυχώς για αυτούς δημιούργησε πρώτα τη Δημοκρατία και μετά τη Νέα Δημοκρατία
-Γιατί η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία είναι σαν ούζο χωρίς μεζέ. Η Δημοκρατία δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά άμεση. Ο,τιδήποτε πέραν αυτού μπορεί να είναι κάτι άλλο, αλλά όχι Δημοκρατία
-Γιατί τις ελπίδες μου, τους φόβους μου, τα θέλω μου δεν μπορεί να τα κουβαλήσει κανείς στην πλάτη του. Δε με ξέρει, δε σε ξέρει και θέλει την ψήφο μας
-Γιατί δεν δέχομαι η ψήφος μου να χρησιμοποιείται ως κομματική δημοσκόπηση για την εξουσία ή τα ποσοστά των επόμενων εκλογών
-Γιατί είναι ανεπίτρεπτο για τον τόπο που γέννησε τη Δημοκρατία, να ζητάνε κάποιοι την ψήφο μου, ενώ δε μου δίνουν λογαριασμό για τα λεφτά που τους δίνω
-Γιατί οι Κρατικές μου Υπηρεσίες είναι ακόμα μπουρδέλο κι ούτε καν πολυτελείας
-Γιατί τα κόμματα συνεχίζουν επί σκοπώ να προσομοιάζουν το Κρατικό με το Δημόσιο, μηδέ των Αριστερών εξαιρουμένων

-Γιατί νιώθω ότι η ψήφος είναι κάτι εντελώς απρόσωπο και ανέξοδο όταν η πληροφόρηση μεταξύ δύο εκλογικών αναμετρήσεων είναι ανεπαρκής και κυρίως καθοδηγούμενη
-Γιατί τα πρόσωπα των υποψηφίων είναι ρυτιδιασμένα από την προσπάθεια να με πείσουν για το δίκιο τους
-Γιατί είναι όλοι διαχειριστές κι όχι δημιουργοί οραμάτων
-Γιατί η Πολιτική δεν είναι επάγγελμα
-Γιατί η Δημοκρατία δεν κλείνεται μέσα σε ένα Κοινοβούλιο
-Γιατί το πολιτικό μου κριτήριο δεν μπορεί να ανεχτεί τον Καρατζαφέρη ως τιμητή του Δημοκρατικού Πολιτεύματος
-Γιατί –λίγο ως πολύ- δεν υπάρχει Δημοκρατία μέσα στα κόμματα. Πώς λένε ότι θα την προσφέρουν στην Κοινωνία;
-Γιατί θεωρώ αναξιοπρεπές να βλέπω στα ψηφοδέλτια πρόσωπα που πριν λίγο καιρό ήταν σχεδόν απόβλητα για τα κόμματά τους (Μαριέττα, η μισή ντροπή δική σου και η μισή του Χοντρού. Και οι δυο σας βολευτήκατε μια χαρά)
-Γιατί Δημοκρατία σημαίνει Αμφισβήτηση. Τα κόμματα φαίνονται ικανότατα να αμφισβητήσουν όλους τους άλλους, αλλά εντελώς ανίκανα να αμφισβητήσουν κομματικούς εαυτούς και αλλήλους

11 σχόλια:

  1. Συνφωνώ και προσθέτω...
    Γιατί δε θέλω να νομιμοποιήσω την ΕΕ που είναι υπηρέτης των πολυεθνικών και των τραπεζιτών και δρα ζημιώνοντας τους πολίτες...
    Γιατί δεν πιστεύω στην κοινωνία της παρακολούθησης (για το καλό μας φυσικά!), της ασύδοτης αγοράς, της ελαστικής εργασίας, των πολιτών χωρίς δικαιώματα...
    Και πολλά άλλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε ευχαριστώ φίλε.Εσύ ιπτάμενε ολλανδέ τι σκέφτεσαι να κάνεις; πως τα βλέπεις τα πράγματα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φίλε ελευθεριακέ, αντιλαμβάνομαι την αποχή ως πολιτική στάση, αλλά νομίζω πως στην ανάλυση που κάνεις υπάρχουν αρκετά συναισθηματικά στοιχεία (και γιατί να μην υπάρχουν άλλωστε) που εμποδίζουν το πολιτικό της πρόταγμα να φανερωθεί!

    φιλικότατα
    ελ ρομανδάντε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ή ΝΙΩΘΟΥΝ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ

    Το να ψηφίζει κάποιος στις βουλευτικές, ή άλλες εκλογές δεν είναι μια τόσο απλή υπόθεση, ούτε άλλο ένα δικαίωμα. Στις εκλογές οι υπήκοοι (και όχι πολίτες) καλούνται να ψηφίσουν το κόμμα, που θεωρούν, ότι θα βελτιώσει τις συνθήκες συλλογικής ύπαρξης στην κοινωνία τους. Αυτό αποτελεί ολοφάνερη παραίτηση από την απ' ευθείας ενασχόληση με τα κοινά και ταυτόχρονη εν λευκώ εκχώρηση αυτής της δυνατότητας στους «ειδικούς» της πολιτικής, δηλαδή τις κομματικές φατρίες.

    Έτσι, όποιος εκχωρεί εν λευκώ σε άλλους τη δυνατότητά του να ασχολείται απ’ ευθείας με τα κοινά, ουσιαστικά παραιτείται από την ενασχόληση με τα κοινά και ιδιωτεύει. Κατ’ επέκταση δεν έχει κανένα εκ των υστέρων δικαίωμα να παραπονεθεί για τον τρόπο, που οι «ειδικοί» της πολιτικής έκαναν χρήση της δυνατότητάς του, την οποία τούς εκχώρησε. Αυτό ισχύει, ανεξάρτητα από το αν κόμμα που ψήφισε έγινε κυβέρνηση, είτε όχι. Γιατί από τη στιγμή που δέχεται τους κανόνες του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, υποχρεούται να δεχτεί ότι κυβερνά ο πλειοψηφών, επομένως αποδεχόμενος αυτούς τους κανόνες συναίνεσε στο να υπάρξει κάποιος πλειοψηφών, ο οποίος θα τον κυβερνήσει.

    Αυτό επιτάσσει η προσωπική συνέπεια και κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους όσους νιώθουν / είναι ψηφοφόροι, ότι το να αποποιούνται τις προσωπικές τους ευθύνες για μια διακυβέρνηση που την θεωρούν κακή, κρυβόμενοι πίσω από το ότι δεν ψήφισαν το συγκεκριμένο κυβερνόν κόμμα, είναι στάση ανευθυνότητας

    Αλλά, η συνέπεια ενός που είναι / νιώθει ψηφοφόρος δεν εξαντλείται στο παραπάνω ζήτημα. Είναι υποκριτικό να εκχωρείς την προσωπική σου δυνατότητα τής απ’ ευθείας ενασχόλησης με τα κοινά σε κάποια φατρία «ειδικών» της πολιτικής. Γιατί αφού αποφάσισες, ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι να διοικήσουν, γιατί δεν συντάσσεσαι έμπρακτα μαζί τους (δηλ. γιατί δεν γράφεσαι στο κόμμα τους) και τους αφήνεις να βγάλουν μόνοι τους το «φίδι από την τρύπα»; Αυτή είναι μια στάση άνανδρη και εκ του ασφαλούς. Είναι μέγιστη ανακολουθία (και πονηρία) να ψηφίζεις ένα κόμμα και ταυτόχρονα να παίρνεις αποστάσεις και να μην στηρίζεις έμπρακτα αυτό, που θεωρείς ως προσπάθειά του, η οποία θεωρείς ότι θα σε ωφελήσει (αλλιώς γιατί να το ψηφίζεις;) Ο συνεπής ψηφοφόρος οφείλει να είναι και μέλος του κόμματος, που ψηφίζει, ώστε να στηρίζει ενεργά μια συλλογική προσπάθεια, που θεωρεί ότι θα ωφελήσει τον ίδιο, την οικογένειά του κ.λπ..

    «Αλλά», μπορεί να αντιτείνει κάποιος ψηφοφόρος «γιατί να γραφτώ στο κόμμα που ψηφίζω σήμερα, αφού στις επόμενες εκλογές ενδέχεται να ψηφίσω κάποιο άλλο;». Είναι ένα ερώτημα λογικοφανές, αλλά όχι λογικό. Γιατί, μπορούμε να απαντήσουμε στον υποθετικό ψηφοφόρο του παραδείγματος, ότι σε αυτή την περίπτωση δεν δείχνει καθόλου σίγουρος, για το αν το κόμμα που σκοπεύει να ψηφίσει θα κάνει πράξη τα όσα διακηρύσσει. Άρα ο ψηφοφόρος μας ψηφίζει με μοναδικά κριτήρια, είτε την πίστη του, είτε την ελπίδα του, ότι το εν λόγω κόμμα θα κάνει πράξη τα όσα διακηρύσσει. Με άλλα λόγια εκχωρεί την δυνατότητά του προσωπικής ενασχόλησης με τα κοινά, έχοντας σαν μοναδικά κριτήρια την πίστη, ή την ελπίδα… Και αν «προδοθεί» (κάτι για το οποίο, όπως δείξαμε πιο πάνω, δεν έχει κανένα δικαίωμα να παραπονείται), την επόμενη φορά θα εκχωρήσει τη δυνατότητά προσωπικής ενασχόλησής του με τα κοινά (και μαζί την πίστη, ή την ελπίδα του) σε κάποιους άλλους «ειδικούς» της πολιτικής.

    Ολόκληρη λοιπόν η υπόθεση του υποτιθέμενου «δικαιώματος της ψήφου» δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια ανεύθυνη εκχώρηση πίστης και ελπίδας σε κάποιο ιερατείο, που θεωρείται αρκετά υπεύθυνο, να τις διαχειριστεί.

    (από εδώ:http://freeinquiry.gr/webfiles/pro.php?id=735)




    Για την αναδημοσίευση: ΓΙΕΓΙΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνω απολυτα με ολα,να πω και κατι αλλο;Απογοητευτικα απο μερικα blogs που παρακολουθω τον τελευταιο καιρο.Ο λογος ειναι οτι,ειχαν μια διαθεση και μια γνωμη υπερ της συμμετοχης στις εκλογες,και καλα κανουν,θα μου πεις,και βεβαια,αλλα το θεμα ειναι,οτι προσπαθησαν,και αυτο το καταλαβα τωρα,δυο μερες πριν,να προδιαθεσουν και κατα την γνωμη μου να επηρεασουν τους αναγνωστες τους υπερ καποιου κομματος.Δεν μπορεις να μου το παιζεις ψαγμενος και διαννοουμενος και στο τελος,υστερα απο συζητησεις και συζητησεις,να μου κοτσαρεις και την σημαια ενος κομματος σαν την επιλογη σου προσπαθωντας να επηρεασεις,οσο και αν δεν φαινεται,κριμα.
    Καληνυχτω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αναδημοσιεύω από εδώ:http://freeinquiry.gr/webfiles/pro.php?id=740


    Ο ΠΟΛΙΤΗΣ, Ο ΥΠΗΚΟΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ

    Συχνά ακούμε, ότι «τα κόμματα είναι οι στυλοβάτες της δημοκρατίας». Η ιδιότητα του πολίτη δεν είναι βέβαια ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του μέλους μιας ομάδας. Είναι όμως, ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του μέλους ενός κόμματος. Τα κόμματα επ' ουδενί δεν είναι ομάδες (ας μην ευτελίζουμε την έννοια της ομάδας και της συλλογικότητας), αλλά στρατοί με θεόπνευστες ηγεσίες / ιερατεία και με στρατευμένους, που πρέπει να εκτελούν τις άνωθεν θεόπνευστες αποφάσεις και "γραμμές".

    Επί πλέον οι στρατευμένοι / μέλη κομμάτων είναι "δίσκεπτοι" και, άρα, δίγλωσσοι (και προπάντων ανειλικρινείς) αφού, ως γνωστόν, στην περίπτωση, που η προσωπική τους γνώμη (ή και ηθική) -αν έχουν- συγκρούεται με αυτή του κόμματος, πρέπει να τήν υποτάξουν στην κομματική "γραμμή" (δηλ. στην γραμμή τής κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενης "συλλογικότητας"). Αυτή η ανειλικρίνεια, αλλά και η έλλειψη προσωπικότητας και ταυτότητας τών κάθε είδους στρατευμένων τούς καθιστά παντελώς αναξιόπιστους και ανεπαρκείς για να συμμετάσχουν ανιδιοτελώς σε μια αυθεντική αυτόνομη (και όχι ετερόνομη) συλλογικότητα, όπως είναι η πολιτική (και όπως την εννοούσαν οι ιδρυτές της αρχαίοι Έλληνες δηλαδή σαν την τέχνη της Διοίκησης –και όχι του Εξουσιασμού- της κοινωνίας). Γιατί οι ίδιοι, με τούς όρους που αποδέχτηκαν για να ενταχθούν σε ένα κόμμα, έχουν πάψει προ πολλού να είναι άτομα / πρόσωπα και, φυσικά, πολίτες.

    Όταν τέτοιοι στρατευμένοι επιδιώκουν την συμμετοχή τους σε μια αυθεντική συλλογικότητα, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τί πιστεύουν πραγματικά, ή για το ποιές είναι οι προθέσεις τους, ή οι εντολές που εκτελούν. Είναι δηλαδή εκ των προτέρων αναξιόπιστοι και, όπως έχει δείξει η Ιστορία, καλό είναι να αποτάσσονται από τα διάφορα "μικρά" ή "μεγάλα" κινήματα και από τις αυθεντικές και αυτόνομες συλλογικότητες.

    Γιατί η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ προπαγανδιστική τακτική τών κάθε είδους στρατευμένων, να εισχωρούν σε μια συλλογικότητα, ένα κίνημα, ή κίνηση κ.λπ. και να την εκτρέπουν από τους στόχους της, προς όφελος τού κόμματός τους (γιατί το κόμμα είναι που επωφελείται ΠΑΝΤΑ από τέτοιες καταστάσεις) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την τίμια στάση των ατόμων / προσώπων / πολιτών, που διεκδικούν κάτι, χωρίς να επιδιώκουν αναβάθμιση του "αγωνιστικού" βιογραφικού τους.

    Και βέβαια η ιδιότητα του οποιουδήποτε στρατευμένου (σε κόμματα, ή σε οποιεσδήποτε άλλες κλίκες) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ιδιότητα του πολίτη για ένα ακόμα λόγο: Ο πολίτης βλέπει την κοινωνία (παρά τις συγκρούσεις της) σαν κάτι ενιαίο, εντός τού οποίου πρέπει να (αλληλεπι)δράσει και όχι σαν κάτι κομμα-τιασμένο απέναντι στο οποίο πρέπει να περιχαρακωθεί, ή κάτι στο οποίο πρέπει να επιβληθεί.

    Γι' αυτό στις αυθεντικές αυτόνομες συλλογικότητες, στις αυθεντικά πολιτικές κοινωνίες και κινήματα, τα κόμματα ήσαν ανύπαρκτα (αρχαίες Ελληνικές πολιτείες, Γαλλικός Μάης κ.λπ.).


    ΓΙΕΓΙΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπορείς και να έχεις δίκιο el Romandante. Μπορεί όντως το συνασισθηματικό στοιχείο να υπερίσχυσε. Αλλά όπως λες κι εσύ, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό και επίσης πιστεύω ότι προσπάθησα όσο μπορούσα να αναδείξω και το πολιτικό πρόταγμα, ίσως όμως να μη το κατάφερα όσο ήθελα . Σε ό,τι φορά τα υπόλοιπα σχόλια ανώνυμα και μη, συμφωνώ απόλυτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επίσης θέλω να συμφωνήσω με τον Αναρχόβλαχο για τα διάφορα blogς που όσο πλησιάζει ο καιρός των εκλογών, αχνοφαίνονται οι κομματικές τους προθέσεις. Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί είναι υπεύθυνο να ψηφίζεις κάθε τέσσερα χρόνια, ενώ εντελώς ανεύθυνο να μη θες να λάβεις μέρος σε αυτή την κωμωδία. Γιατί όταν γράφεις τη γνώμη σου περί αποχής είσαι προπαγανδιστής ενώ όταν καλείς τον κόσμο να ψηφίσει είσαι υπέυθυνος πολίτης. Άλυτα τα κοινωνικά μυστήρια Αναρχόβλαχε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλε Ελευθεριακέ, εδώ οι εκλογές έγιναν και δεν ψήφισα. Πληροφοριακά (40% συμμετοχή). Την προηγούμενη φορά είχα πάει, αλλά το θεωρώ βλακεία μου γιατί δεν ήμουν ενημερωμένος. Έχω την εντύπωση, ότι όσο πιο πολύ ενημερώνεσαι τόσο πιο πολύ δεν θέλεις να συμμετέχεις στο τσίρκο.

    Δες αν θέλεις αυτό:
    http://www.youtube.com/watch?v=xIraCchPDhk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εγω ρε παιδια που θεωρω τον εαυτο μου ιδιωτη γιατι μου κοτσαρουν την ταμπελα του αντιδημοκρατη?...Θα ζουμε αιωνια στην Ελλαδα του Λαλακη του Ευρωπαιου που οτι δηλωσεις εισαι,και αν δεν δηλωνεις κατι μην ανυσηχεις θα φροντισουμε εμεις να σε διασυρουμε,να σε βαυκαλισουμε,προπυλακισουμε μεχρι να συμμετεχεις στην διαδικασια...θελουμε δεν θελουμε μερικοι θελουν να μας εκδημοκρατισουν οπως οι Αμερικανοι το Ιρακ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή