Ζουν Ανάμεσά Μας

Είμαι μέσα στο πούλμαν και γυρίζω από τη δουλειά.

Διαγωνίως πίσω μου στην απέναντι σειρά κάθονται δύο τύποι και αρχίζει μεταξύ τους ένας διάλογος.

Δεν τους βλέπω, αλλά από τη φωνή καταλαβαίνω ποιος είναι ο πρωταγωνιστής, ο ισχυρός πόλος.

Ο έτερος πόλος του διαλόγου εκπέμπει μόνο επιφωνήματα ή μονολεκτικές λέξεις συμφωνίας ή χαλαρής διαφωνίας.

Τα αποσπάσματα από τα λόγια του πρωταγωνιστή είναι αληθινά, είναι ό,τι θυμάμαι.

Είναι ένας από μας και εκφράζει την άποψή του φωναχτά,

όντας σίγουρος για το δίκιο που αυτή, κατά τη γνώμη του, κουβαλάει.

Είναι ένας από τους πολλούς ξερόλες.

Δεν χρειάζεται να ψάξει για επιχειρήματα, δεν χρειάζεται να έχει διαβάσει απολύτως τίποτα για να έχει επιχειρήματα, έχει την άποψή του, δεν έχει σκεφτεί ποτέ το πώς την απέκτησε, δεν πειράζει αν του γάνωσε το κεφάλι ο πατέρας του με μαλακίες και αστικούς μύθους, γιατί δεν ξέρει καν τί σημαίνει "Αστικός Μύθος", τού είναι αρκετό που πολλοί συμφωνούν μαζί του,

που η άποψη του έχει πέραση.

Καταφέρεται π.χ. εναντίον της Δημοκρατίας χωρίς να ξέρει καν τί είναι και αποθεώνει την Tυραννία, επειδή του είπαν ότι έφτιαχνε δρόμους και κοιμόντουσαν με ανοιχτά παράθυρα τα βράδια.

Τα αποσπάσματα:

- "Πέθανε η Θάτσερ και λένε Θατσερισμός και μαλακίες, δε με νοιάζει εμένα αν ήταν σκληρή ή οτιδήποτε άλλο, εγώ ξέρω ότι έκανε για τη χώρα της αυτό που έπρεπε, έκανε το καλύτερο.

Όταν, ας πούμε, της κουνήθηκαν οι Αργεντινοί τούς βύθισε πέντε-έξι πλοία και τελείωσε το παραμύθι. Όχι σαν τους δικούς μας τους προδότες, τους ανίκανους, τους δοσίλογους. 
Έκαναν τη μαλακιά στα Ίμια και δημιουργήσαμε άλλη μια γκρίζα ζώνη.

Αντί να βυθίσουμε όλα τα τουρκικά πλοία να ξεμπερδεύουμε… κι όχι μόνο αυτό,
ζητήσαμε και ευχαριστώ από τους Αμερικάνους.
Είμαστε μεγάλοι ξεφτίλες.

Αν είχαμε μια Θάτσερ εδώ ξέρεις πόσοι θα μας σέβονταν τώρα;

Δε θα είχαμε τους ξένους πάνω από το κεφάλι μας".

- "Δε το έδειξαν οι αλήτες στην τηλεόραση, αλλά ήρθε ο έκπτωτος Bασιλιάς μας και θα μείνει, λέει, εδώ, στο Πόρτο Χέλι, θα νοικιάσει σπίτι γιατί αυτό που είχε έχει κάποια προβλήματα.
Πήγε έκανε και μνημόσυνο στους τάφους των προγόνων του, στο Τατόϊ, χοροστατούντος του Ιερώνυμου.
Μου έκανε εντύπωση πάντως που πήγε ο Ιερώνυμος.
Θα μπορούσε το Κράτος να βγάζει πολλά λεφτά αν είχε εκμεταλλευτεί το χώρο,
αλλά τον σύλησαν, δεν τον άφησαν έτσι, κι αυτό έγινε περισσότερο επί δημοκρατίας,
όχι επί δικτατορίας.
Κι όποτε ερχόταν πετάγονταν συνήθως τα κουμμούνια κι έκαναν διαδηλώσεις.
Κι έγινε κι εκείνο το δημοψήφισμα που ήταν φτιαχτό.

Εντάξει, ο συγκεκριμένος Βασιλιάς μπορεί να μην ήταν καλός, αλλά ο θεσμός τι φταίει;"     

- "Και σάμπως, γιατί... είναι καλύτερη η δημοκρατία από τη δικτατορία;

Στη δημοκρατία δεν έστελναν τους αντιφρονούντες σε άλλες υπηρεσίες,
όποιος έβγαινε δεν έβγαζε τους απέναντι κι έβαζε τους δικούς του;

Και να σου πω και κάτι; 
Δεν έγινε και τίποτα που στη δικτατορία δεν μπορούσες να ακούσεις Θεοδωράκη, σιγά το πράμα.
Κυνήγησαν λίγο και τους αντίθετους, κι η Δημοκρατία το ίδιο δεν κάνει;

Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι όταν το 1968 έκανε σεισμό στον Άγιο Ευστράτιο, η χούντα έδωσε λεφτά για να φτιαχτούν άμεσα τα σπίτια, όχι σαν το ’99, που έμειναν οι άνθρωποι στα λυόμενα για δέκα χρόνια και δίνουμε λεφτά στους εργολάβους, Μπόμπολα και λοιπούς και χρυσοπληρώνουμε τα διόδια.
Αυτά επί χούντας δεν υπήρχαν, ο Παπαδόπουλος ήταν τίμιος άνθρωπος.
Και καθόμαστε και τους ανεχόμαστε. Δεν μπορώ να τους καταλάβω τους έλληνες".