Αναρχία & Χάος;

Όποιος επιθυμεί αντιπαράθεση με τα παρακάτω γραφόμενα είναι ευπρόσδεκτος και απαραίτητος.

Διάβαζα την προκήρυξη
(εδώ ολόκληρη: https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1462659)
αυτών που επιτέθηκαν στα γραφεία βουλευτών στη Θεσσαλονίκη
και μου δημιουργήθηκαν διάφορες απορίες.
Όχι για την επίθεση ως γεγονός.
Αυτό εξηγείται και νοηματοδοτείται.
Όμως η προκήρυξη ήταν μια κατά τη γνώμη μου άσχημη αποκάλυψη.
Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια σημεία δεν κατάλαβα τί ήθελαν να πουν οι συγγραφείς της,
αλλά αυτό λίγη σημασία έχει.
Μεγαλύτερη σημασία έχει το περιεχόμενο- όσο από αυτό κατάφερα τελικά να κατανοήσω- και ειδικά το τελευταίο κομμάτι της προκήρυξης της ομάδας
"Ολικοί αρνητές συστράτευσης με το υπάρχον".

Εκτός από τις γενικότητες που αραδιάζονται στην αρχή της προκήρυξης και μπορεί μέχρι ενός σημείου να ταυτιστείς μαζί τους, αφού περισσότερο με λογοτεχνία μοιάζουν παρά με σοβαρή πολιτική ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης, και αφού τελικά δεν κομίζουν κάτι ιδιαιτέρως πρωτοπόρο ή έστω κοινωνιολογικά ευφυές, όπως ίσως θα επιθυμούσαν οι συγγραφείς της,
υπάρχει ένα κομμάτι στο τέλος, που ενδεικνύει τί σημαίνει αναρχισμός για κάποιους και πόσο μεγάλη τρικυμία εν κρανίω έχουν.

Παραθέτω παρακάτω αυτό το απόσπασμα, γιατί, όπως έγραψα παραπάνω, είναι αυτό που κατά τη γνώμη μου δείχνει τί έχουν καταλάβει μερικοί περί Αναρχισμού, 

- πόσο κακό, κατά τη γνώμη μου, έχει κάνει η εν πολλοίς μονομερής ερμηνεία της Αναρχίας κι όχι του Αναρχισμού, όπως ο ίδιος λέει, από τον -κατά τα άλλα σπουδαίο-λογοτέχνη και διανοητή Ρένο Αποστολίδη στην περιβόητη εκπομπή που ανέλυσε την Αναρχία
(http://www.youtube.com/watch?v=6rZla69dTrk), 

- πόσο έχει εισχωρήσει η κατά τα άλλα οξυδερκής σκέψη του Στίρνερ στο εγχώριο αναρχικό ρεύμα ως μάλλον σπουδαιότερη όλων των υπολοίπων
και 
- πόσο το Υπερ-εγωτικό φαντασιακό του Καπιταλισμού έχει ενέσει ή εμέσει την αστική του επίδραση στην Αναρχική Σκέψη.

Απόσπασμα:
"Π Υ Ρ
Στις 12/3 επιλέξαμε να σπάσουμε το μονοπώλιο της βίας που έχει ρημάξει την Θεσσαλονίκη, και επιτεθήκαμε στα πολιτικά γραφεία των Στ.Καλαφάτη,Γ.Ορφανό και στο πολιτικό-δικηγορικό γραφείο του Κ.Γκιουλέκα.Στόχος μας δεν ήταν η πρόκληση κάποιου τραυματισμού αλλά να διαχύσουμε το χάος και την αναρχία. Γιατί η αναρχία για την οποία μιλάμε δεν είναι πολιτική,είναι επικίνδυνη,είναι ξερίζωμα της σάπιας νοοτροπίας,είναι απροσάρμοστη,είναι ανήθικη.Ο δικός μας αξιακός κώδικας δεν έχει να κάνει με το αίσθημα κάποιας συλλογικής ευθύνης.Οι επιλογές μας πηγάζουν απο ενδυναμωμένα ‘’εγώ’’ που συντονισμένα κινούνται προς την καθολική ρήξη με το υπάρχον.Θεωρούμε την ατομική συνειδητοποίηση ως τον απαραίτητο προθάλαμο που θα οδηγήσει στην συλλογική απελευθέρωση.

(1) "Στόχος μας δεν ήταν η πρόκληση κάποιου τραυματισμού αλλά να διαχύσουμε το χάος και την αναρχία".

- Καταρχήν, αν δεν βιώσεις το υπάρχον,
δεν μπορείς να βρεις και τρόπους να το πολεμήσεις.
Εγώ δηλαδή, που δεν βάζω βόμβες σε γραφεία πολιτικών,
έχω προφανώς συστρατευθεί με το υπάρχον.
Δεν υπάρχει πρόβλημα, αποδέχομαι την κατηγορία.

- Θέλουν να διαχύσουν το χάος και την αναρχία λένε οι
"ολικοί αρνητές συστράτευσης με το υπάρχον". 
Καί τί σχέση έχει ρε "σύντροφοι" η Αναρχία με το χάος;
Το χάος είναι μια χοάνη που καταπίνει τα πάντα.
Χάος είναι ο Καπιταλισμός, όχι η Αναρχία.
Αν εννοείτε ως Aναρχία τις καταστάσεις χωρίς αρχή-τέλος, χωρίς λόγο (άλογες),
τότε ναι, ο κόσμος μας είναι γεμάτος αναρχικούς.
Ζούμε σε έναν Aναρχικό κόσμο και δεν το έχουμε καταλάβει.

Αλλιώς, η Αναρχία ως επιθυμητή κατάσταση, που παλεύεις να πραγματοποιήσεις ή έστω να φτάσεις προς τα εκεί, δεν εχει καμία σχέση με το χάος και δε θα μπορούσε να έχει ποτέ.
Η "Χαοτική Αναρχία" μπορεί να υπάρχει στις χολυγουντιανές ταινίες, στα t-shirt, στη μουσική, στα εφηβικά πόστερ, στο ντύσιμο, αλλά στην ιστορική πραγματικότητα δεν έχει υπάρξει ποτέ.

Αν έχει η σκέψη σας κάποια σχέση με την Αναρχία, πρέπει, κατά τη γνώμη μου πάντα, να αναζητήσετε τις ρίζες της στην ανάλυση του Αποστολίδη περί Αναρχίας και στην ταυτόχρονη αποπομπή του Αναρχισμού, ως ρεύμα σκέψης από την πολιτική σφαίρα, όπως ο ίδιος προτείνει.

Με αυτή τη λογική, Αναρχικός μπορεί να είναι και 

ο Κασιδιάρης που μετέτρεψε σε... αναρχικό το στούντιο του Αντένα το καλοκαίρι που μας πέρασε,

ο Κατίδης που σήκωσε το χέρι του φασιστικά χωρίς να σκεφτεί τί θα προκαλούσε αυτό κι έκανε ό,τι του 'ρθε στο κεφάλι, μόνο και μόνο επειδή αυτό ήθελε να κάνει,

Αναρχικός μπορεί να ονομαστεί ο οποιασδήποτε ηθικής ποιότητας και πολιτικής άποψης άνθρωπος, με μοναδικό γνώμονα ότι κάνει αυτό που θέλει και δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Έτσι λοιπόν, ακόμα κι αυτός ο "Αναρχικός", που κατά περίπτωση δε δέχεται και δε σέβεται το αποτέλεσμα των συλλογικών αποφάσεων στη διαδικασία των οποίων συμμετείχε επειδή απλώς δε του αρέσουν, είναι Αναρχικός.

Αναρχικός λοιπόν είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ του Στίρνερ,
ο μόνος του, 
ο "δε δίνω λογαριασμό σε κανέναν".
Ακόμα και ο Στίρνερ πάντως μίλησε για ένωση των Εγωϊστών. 
Ούτε αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος μπόρεσε να αποφύγει τη συλλογικότητα. 

(2) "Γιατί η αναρχία για την οποία μιλάμε δεν είναι πολιτική, είναι επικίνδυνη,είναι ξερίζωμα της σάπιας νοοτροπίας, είναι απροσάρμοστη,είναι ανήθικη.
Ο δικός μας αξιακός κώδικας δεν έχει να κάνει με το αίσθημα κάποιας συλλογικής ευθύνης.
Οι επιλογές μας πηγάζουν απο ενδυναμωμένα ‘’εγώ’’ που συντονισμένα κινούνται προς την καθολική ρήξη με το υπάρχον. Θεωρούμε την ατομική συνειδητοποίηση ως τον απαραίτητο προθάλαμο που θα οδηγήσει στην συλλογική απελευθέρωση".

- Η Αναρχία σας δεν είναι πολιτική!
  Και τί είναι τότε, προσωπική;
Την έχετε εξηγήσει μόνοι σας;
Δε μάς λέτε και μας ρε "σύντροφοι" μήπως τυχόν δεν έχουμε αντιληφθεί κάτι;
Πόσο προσωπική υπόθεση μπορεί να είναι ό,τι πιό συλλογικό έχει "εφεύρει" ο πανανθρώπινος  νούς;

- Η Αναρχία λοιπόν είναι ανήθικη;
Και τι σημαίνει "ανήθικη";
Κι αν άνθρωποι που υποτίθεται πως την υπηρετούν και δρούν στο όνομά της την κατανοούν ως "ανήθικη", τότε τί θα έπρεπε να πει όλο το αστικό μπλοκ, δεξιοί και αριστεροί;
Ναι, είναι ανήθικη η Αναρχία, με τη έννοια ότι δεν αποδέχθηκε ποτέ την τρέχουσα αστική ηθική
Αν εννοείτε αυτό, συμφωνούμε.
Αν εννοείτε κάτι άλλο, δεν πρέπει να το διευκρινήσετε;

- "Απροσάρμοστη" ως προς τι;
Ως προς το κοινωνικοοικονομικό σύστημα;
Δεκτό, δεν χρειαζόταν διευκρίνηση.
Μήπως όμως εσείς εννοείτε μια Αναρχία που θέλει να είναι απροσάρμοστη ως προς το κοινωνικό σύνολο, που με τις ενέργειές της υποτίθεται ότι θέλει να υπηρετήσει;
Γιατί αν επιθυμία της "δικής σας" Αναρχίας είναι κάτι τέτοιο, τότε πρόκειται για μια μάλλον αυτιστική Αναρχία, που αφορά εσάς και την παρέα σας.
Από όσο καταλαβαίνω, η Αναρχία τούς αφορά όλους κι όχι μερικούς.
Κι αν αναπτύσσεται αρχικά σε παρέες, σκοπός της πρέπει να είναι η διάχυσή της
στη Μεγάλη Παρέα.     

- Και οι επιλογές σας πηγάζουν από τα ενδυναμωμένα "εγώ" σας;
Έστω ρε "σύντροφοι" και σε παρένθεση το εγώ παραμένει εγώ.
Άλλο μέγεθος η "προσωπικότητα" και άλλο το "εγώ" και μάλιστα όχι ένα αδύναμο, αλλά ένα "ενδυναμωμένο" εγώ.
Όπου ακούς πολλά "εγώ" κράτα μικρό αναρχικό καλάθι...

- Τέλος, "σύντροφοι", επειδή μιλάτε για "ατομική συνειδητοποίηση",
σημαίνει κάτι για εσάς η λέξη "προσωπικότητα"
ή η φράση "προσωπική συνειδητοποίηση"; 
Το αναφέρω, γιατί ο κόσμος μας πάει μπροστά με προσωπικότητες,
τα άτομα μάλλον την οδηγούν προς τα πίσω.
Ο Στίρνερ, ο Προυντόν, ο Μπακούνιν, ο Κροπότκιν και τόσοι άλλοι, αλλά και άλλες, γνωστοί-ές και άγνωστοι-ές,
αποτελούσαν προσωπικότητες, όχι άτομα.
Κι αν θέλουμε να κάνουμε κάτι, πρέπει να γίνουμε προσωπικότητες, άτομα είμαστε ήδη.