Μια Συζήτηση Με Τον Μανόλη Πολέντα

Μια Συζήτηση (20/9/2013 & 26/9/2013)

Με Τον Ποιητή & Δημοσιογράφο

Μανόλη Πολέντα.

Τον ευχαριστώ πολύ που αποδέχτηκε την πρόσκλησή μου για αυτήν την Συζήτηση.

Πληροφορίες για τον Μανόλη Πολέντα και έργα του μπορείτε να βρείτε στους παρακάτω διαδικτυακούς τόπους κι όχι μόνο:

1) http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82

2) http://tvxs.gr/news/politismos/i-moni-toy-kosmoy-elpida-toy-manoli-polenta 

Πρώτο Μέρος

Θέματα: 

- Συγκριτική Λογοτεχνία (1:19)

- Περί Δημοσιογραφίας (4:35) 

- Οικονομία & Λογοτεχνία (12:36)

- Μουσική & Δημιουργική Διαδικασία

  (Ρυθμός-Εικόνες)  (17:01)

- Τρία Μουσικά Κομμάτια (22:30)

- Προϋποθέσεις Μετάφρασης (24:14)

- Θέατρο (28:54)

- Περί Παιδείας (31:20)

- Συγγραφέας & Ποιητής (37:23)

- Ποιητής & Στάση Ζωής (38:46)

- Ποιητική & Μηχανιστική Διάθεση (43:47)

- Ποίηση & Ραδιόφωνο

  (Ποιητική Διάθεση) (47:19)

- Ποιητής

  (Απελευθερωτής & Δεσμώτης) (49:39)

- Ποιητής ή Δημοσιογράφος;

  (Ταυτότητα & Αταξική Κοινωνία) (54:09)

Δεύτερο Μέρος

Θέματα: 

- Φασισμός & Νέα Δημοκρατία (1:01)

- Αστυνομία & Δημοκρατία (5:21)

- Πρώην Αριστεροί, Σίβυλλες, Κασσάνδρες & Χριστιανοδαρβινίσκοι (10:30)

- Κομμουνισμός: Μαρξισμός & Αναρχισμός

(Ιδεολογία-Τρόπος Σκέψης-βίωμα)  (15:10)

-ΣΥ.ΡΙΖ.Α & Σοσιαλδημοκρατία (19:26)

- Κομμουνισμός & Υλισμός (25:15)

- Κομμουνιστική & Αναρχική Αριστερά (29:05)

- Εθνικοσοσιαλισμός / Φασισμός

  (Φασιστικές & Εξουσιαστικές Συμπεριφορές) (35:31)

- "Ας Λήξουν" (38:51)

- Η Έννοια "Σύντροφος" (40:44)

- Δίπολα (44:04)

- Βωμολοχία (47:46)

- Οι Συγκροτημένοι Νόες (52:18)

- Μια Παθιασμένη... Στροφή (56:05)

Εσύ Δεν Είσαι Αυτός;

Ελληνάρα- και μην με παρεξηγήσεις για τον όρο, θα σου εξηγήσω παρακάτω γιατί σε αποκαλώ έτσι- θέλω να σου μιλήσω για λίγο και να με ακούσεις, όχι επειδή εγώ είμαι ο τέλειος (γιατί δεν είμαι, άλλωστε δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι), αλλά επειδή χρόνια τώρα ακούς με προσοχή όλους τους άλλους εκτός από εμένα και άλλους σαν εμένα.
Ό,τι θα σου πω αποπνέει συμπάθεια, αλήθεια, θέλω να με πιστέψεις.
Έχεις τη συμπάθειά μου, αλλά όχι το σεβασμό μου, και εξηγούμαι.

Συνήθως όταν σου μιλάω με ειρωνεύεσαι και με προπηλακίζεις με επιχειρήματα του τύπου "έλα ρε μαλάκα τώρα", με θεωρείς ουτοπιστή και ουρανοβάτη, με βρίσκεις γραφικό και δε χρειάζεται να το κρύβεις πιά, μέσα από το σίγουρο, ειρωνικό χαμόγελό σου με αποκαλείς ΜΑΛΑΚΑ.
Άλλωστε, για να σου πω την αλήθεια, το να την παίζεις και λίγο δεν είναι και κάτι φοβερό, ειδικά όταν δεν έχεις πρόβλημα να το παραδεχτείς κιόλας.
Όταν μαλακίζεται το μυαλό όμως, εκεί ναι, υπάρχει πρόβλημα.
Περισσότερο δε, όταν δε το γνωρίζεις κιόλας, κι όχι μόνο αυτό, αλλά νομίζεις πως τα ξέρεις κι όλα.
Να ξέρεις ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα, μού έχουν απευθύνει κατά καιρούς και χειρότερους χαρακτηρισμούς, μού έχουν αποδώσει ιδιότητες που δεν είχα φανταστεί καν.

Ξέρεις κάτι;

Το Σχολείο Αιμορραγεί

(Κείμενο φίλης Εκπαιδευτικού)

Μάθε παιδί μου γράμματα.

Πώς όμως; 
Κλείνοντας σχολεία; 
Καταργώντας μαθήματα;
Απολύοντας δασκάλους και καθηγητές;
Σε αφύλακτα και βρώμικα κτίρια φλερτάροντας με τις επιδημίες;  

Πώς όμως; 
Με δασκάλους που πεινάνε;
Με ολοήμερα κλειστά χωρίς μαθησιακή ή κοινωνική βοήθεια στην οικογένεια και το παιδί;

Πώς να μάθω;
Αμ δεν θέλουν να μάθεις, γιατί αν μάθεις είσαι επικίνδυνος.
Θα σκέφτεσαι και όταν σκέφτεσαι αντιδράς και άντε έτσι να κάνουν τα μεγάλα κεφάλια ή κεφάλαια τη δουλειά τους.

Περί Σοσιαλδημοκρατίας

Ήρθε η τρίτη του Σεπτέμβρη, πέρασε, και οι Σοσιαλδημοκράτες έκαναν το κομμάτι τους και πάλι.
Γέμισαν οι εφημερίδες από ιστορικά αφιερώματα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., την Κεντροαριστερά και τις απόψεις ΔΗΜ.ΑΡ. ιτών περί "Τρίτου Πόλου". 
Ο Πόλος δηλαδή ανάμεσα στον Καπιταλισμό και την ακραία πολιτική και οικονομική του εκδοχή, τον νεο-φιλελευθερισμό, από τη μία και από την άλλη τον Σοβιετισμό, που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει τον Μαρξισμό ή τουλάχιστον την πρακτική ιστορική εφαρμογή του.
Πρόκειται δηλαδή για αυτούς τους τύπους, του "Δημοκρατικού Σοσιαλισμού" ντε, που τον ονόμασαν έτσι για να τον αντιπαραθέσουν στο όντως ολοκληρωτικό καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης, στο καθεστώς για πολλούς του λεγόμενου Κρατικού Καπιταλισμού ή έστω Κρατικού Σοσιαλισμού.
Λες και κάποιος πολιτικά λογικός άνθρωπος πίστεψε ποτέ ότι το καθεστώς εκείνο ήταν Δημοκρατικό ή ότι αυτοί είναι Σοσιαλιστές.
Να σοβαρευτούμε λίγο, να ξέρουμε τί λέμε και κυρίως πού απευθυνόμαστε.
Σημειώνω πως δεν αναφέρομαι στην άποψη π.χ. του Πουλαντζά περί δημοκρατικού τρόπου μετάβασης στον Σοσιαλισμό, γιατί αυτό καμία σχέση δεν έχει με τις κυβερνήσεις  του ΠΑ.ΣΟΚ., που κυβέρνησαν τον τόπο επί δεκαετίες, ούτε με ανθρώπους όπως οι Κουβέλης, Ψαριανός κ.α. που ξαφνικά -όχι και τόσο εδώ που τα λέμε- έγιναν Σοσιαλιστικότεροι του Σοσιαλισμού και ακολουθούν κατά πόδας έναν Σοσιαλισμό, που έχει ξεχάσει τις βασικές Αρχές του Μαρξικού Σοσιαλισμού από τον οποίον προήλθε, καταλήγωντας τελικά μια καρκινωματική του απόληξη,
αλλά και του Αναρχικού Σοσιαλισμού με τον οποίον δεν είχε ποτέ καμία σχέση, αλλά σίγουρα τον γνώριζε.