(ΕΘΝΟ)ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΗΝ 11/3/10 ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΝ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΗΝ 11/3/10 ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ...

Τρία μικρά αποσπάσματα από το βιβλίο
του Κορνήλιου Καστοριάδη

"Η Ορθολογικότητα Του Καπιταλισμού"
" Ο καπιταλισμός είναι το πρώτο κοινωνικό καθεστώς που παράγει μια ιδεολογία, σύμφωνα με την οποία το ίδιο αυτό καθεστώς είναι «ορθολογικό» "

" Άμεσα ή έμμεσα, η ορθολογικότητα συρρικνούται στην «οικονομική» ορθολογικότητα, η οποία και ορίζεται με τρόπο καθαρά ποσοτικό ως μεγιστοποίηση / ελαχιστοποίηση – μεγιστοποίηση ενός «προϊόντος» και ελαχιστοποίηση του «κόστους» "

"Αν θέλουμε να μιλήσουμε αυστηρά, δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε πχ το εθνικό προϊόν σε διαδοχικές χρονικές περιόδους κάπως απομακρυσμένες μεταξύ τους, διότι η σύνθεσή του έχει αλλάξει εντωμεταξύ, οι δε μέθοδοι που επινοήθηκαν για να παρακαμφθή το περίφημο πρόβλημα των αριθμοδεικτών είναι τεχνάσματα στερούμενα σοβαρότητας. Τα παραπάνω δεν αντιτίθενται στην αλήθεια προτάσεων, όπως «η παραγωγή του τρέχοντος έτους υποχώρησε σε σχέση με το προηγούμενο» ή «η κατανάλωση των εργατών αυξήθηκε σημαντικά εδώ κι έναν αιώνα», αλλά καθιστά γελοίους τους υπολογισμούς και τις προβλέψεις που στηρίζονται σε διαφορές δεκαδικών τρίτης και τέταρτης τάξεως και που χρησιμοποιούνται τρεχόντως στους εθνικούς λογαριασμούς. "

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του ΠΡΟΕΔΡΟΥ (ένας είναι ο πρόεδρος) στις 10/3/10 στην πρωινή εκπομπή των Καμπουράκη – Οικονομέα.

Αποδελτίωσα ό,τι μου άκουστηκε περισσότερο βάρβαρο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ στηρίζω την Ελλάδα και θα έκανα το ίδιο πράγμα αν ήταν ο κ Σαμαράς, ο κύριος Καραμανλής…
(καλά για νέο μας το λες; Από την αρχή έχουμε καταλάβει το πόσο τυχοδιώκτης είσαι. Όλοι γνωριζόμαστε σε αυτόν τον τόπο. Ξέρουμε την πορεία σου: Βασιλικός, Μεταξικός και Απριλιανός πάντα. Αβερωφικός και ΑντιΠαπανδρεϊκός, μετά Μητσοτακικός και Αμερικανόφιλος και τα τελευταία χρόνια Αμερικανοδιώκτης και Πατριωτικώς… Παρεμβαίνων. Με λίγα λόγια, ο τυχοδιωκτισμός στο φόρτε του).
Καμπουράκης: Άνεση απολύσεων, ελαστικότερες μορφές εργασίας, απελευθέρωση επαγγελμάτων, ιδιωτικοποίηση, αυτά δεν είναι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστεύω ο κ Καμπουράκης έχει δίκιο.

Για το κόψιμο του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε το λέει ο Καρατζαφέρης, το λέει η λογική
(Καλά, εδώ ξεπέρασε και τον πρόεδρο του Σ.Ε.Β. … ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω τι είναι καλύτερο για τον εργαζόμενο, δεν είμαι σίγουρος ότι το άνοιγμα των απολύσεων θα κάνει κακό ή καλό…
(Αν δεν ξέρεις, ρώτα εμάς να σου πούμε τι μας κάνει καλό ή κακό)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το άκρο τώρα είναι για ψύλλου πήδημα οι 30, οι 40 κλείνουν το δρόμο και υποφέρουν οι καταστηματάρχες, πληρώνουν ενοίκια, πληρώνουν μισθούς, ΙΚΑ, ΤΕΒΕ.
(Είναι τοις πάσι γνωστό ότι κάθε μέρα 30-40 άτομα κλείνουν τους δρόμους της Αθήνας. Είναι κάτι ψυχανώμαλοι που έχουν λυμένα όλα τους τα βιοτικά προβλήματα, δεν έχουν τι να κάνουν και βγαίνουν στα κρύα και στις ζέστες στους δρόμους. Πάσχουν από το σύνδρομο του "Αποκλεισμού Δρόμων". Γνωστή Φροϋδική κατηγοριοποίηση βαριάς ψυχικής ασθένειας).

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ νομίζω η ελεύθερη διαβούλευση είναι το καλύτερο από όλα, η ελεύθερη διαβούλευση είναι το καλύτερο από όλα, ο καθένας πάει και διαπραγματεύεται. (…) έτσι λοιπόν θα γίνει ένα κίνητρο για όλους να γίνουμε καλύτεροι
(Πολύ Νέο-φιλελεύθερος (παλιός είναι, μάλλον προσφάτως του προέκυψε ο Πατριωτισμός) μας προέκυψε ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ.
Μήπως έχει μπει μέσα του το πνεύμα του Μάνου ή μήπως του Μητσοτάκη;;;)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα ξεκινήσεις και θα πεις: ναι έρχομαι με όσα θέλεις, με όσα θέλεις.
Σε τρεις μήνες θα σου δείξω ποιος είμαι και θα με παρακαλάς να μείνω.
(Αφεντικό, αφεντικούλη, έρχομαι με όσα θέλεις, με όσα θέλεις έρχομαι σου λέω. Θα σου φτιάχνω καφέ, θα καθαρίζω τις τουαλέτες, θα κατεβάζω τα σκουπίδια, θα πηγαίνω να παίρνω τα παιδιά σου από το σχολείο, θα ικανοποιώ την κυρία σου, θα είμαι πάνω από το τηλέφωνο για ό,τι χρειαστείς, θα είμαι καλό παιδί… σε παρακαλώ, κράτησέ με… θέλω να σε υπηρετώ… όχι για σένα, για το καλό του Έθνους μου ρε γαμώτο)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα ένα πολύ μεγάλο κομμάτι- όχι όλοι βεβαίως- θέλουν να συμπληρώσουν δύο μήνες και μία ημέρα για να πάρουν ένα μισθό αποζημίωση και να φύγουν.
(Όπως οι βουλευτές δηλαδή. Οκτώ χρόνια βουλευτικής θητείας και μετά δικαίωμα σύνταξης.
Είναι από τις λίγες κοινωνικές τάξεις που δεν έχουν βγει ποτέ στο δρόμο. 
Λογικό, ούτε εγώ θα έβγαινα στη θέση τους…)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς θέλουμε παραγωγικότητα, πρέπει να δουλέψουμε, να γίνουν παραγωγικά τα εργοστάσιά μας.
Αν δεν πωλήσουμε πράγματα στα(ο) εξωτερικά(ο) θα δανειζόμαστε και θα πτωχύνουμε.
(ΠΡΟΕΔΡΕ, μια ερώτηση μόνο: αυτό το "τα εξωτερικά" κλίνεται κατά το "τα στυλά" και

"τα προπά";)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να έρθει κάποιος επιχειρηματίας, και βάζω το χέρι μου στην καρδιά, αν δεν του δώσουμε έναν φορολογικό και έναν εργασιακό παράδεισο δεν θα έρθει, δεν μπορούμε να κάνουμε επιλογές, μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές.
(Και επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε επιλογές, όταν έρθει ο επιχειρηματίας φρόνιμο θα ήταν να ανοίξουμε και τα πόδια μας προτού μας το ζητήσει. Και στο λέω αυτό με το χέρι στα α…..α μου, εεε στην καρδιά μου εννοούσα ΠΡΟΕΔΡΕ)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστεύω ότι είναι μονόδρομος να συμβεί (συμβούν ήθελε να πει ο Ελληνοπρεπής) αυτά αν και δεν το επιθυμώ, αν και δεν το εύχομαι, αν και δεν το θέλω. Πολύ απλά είναι τα πράγματα.
(Δεν το θέλω, στενοχωριέμαι, είναι σκληρό… αλλά τι να κάνουμε;
Όντως είναι πολύ απλά τα πράγματα: Δεν έχει και τόσο κοφτερό μυαλό ώστε να σκεφτεί κάτι άλλο. Είναι γεγονός πως η φορολογία στους μισθωτούς και η περικοπή δικαιωμάτων τους είναι η πλέον ρηξικέλευθη λύση. Πολύ στενοχωριέται ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ. Λίγο ΒενιζελοΠαγκαλοΞενογιαννακοπουλουΚατσελοΠαπουτσή δε θυμίζει;)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να αρχίσει πλέον να δημιουργείται ένα κίνητρο ο καθένας να αποδίδει περισσότερο. Γιατί σήμερα -μην κοροϊδευόμαστε, να πούμε τις αλήθειες όλοι μας επιτέλους σε αυτή τη χώρα- ουδείς δημόσιος υπάλληλος δικαιολογεί τα λεφτά του (ΠΡΟΕΔΡΕ, βάζεις μέσα και τους Αστυνομικούς και τους Βουλευτές και τους συνεργάτες σας και τους ΚΥΠΑΤΖΗΔΕΣ και την Αντι-τρομοκρατική και όλο αυτό το συφερτό που έχει κολλήσει σαν βδέλλα στο σβέρκο μας;) και μεγάλο κομμάτι των ιδιωτικών υπαλλήλων (Εγώ προσωπικά και άλλοι τόσοι σαν κι εμένα δουλεύουμε και Σαββατοκύριακα και αργίες και Πάσχα, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς) δε τα δικαιολογεί, λοιπόν να υπάρξει παραγωγικότητα, πάσχουμε από παραγωγικότητα…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εργοστάσιο που έχει εδώ στην Αττική εργοστάσιο ρούχων (ένα εργοστάσιο είναι ιδιοκτήτης ενός άλλου εργοστασίου δηλαδή) μου λέει: ο εδώ εργαζόμενος μου βγάζει εμένα κατά μέσο όρο ενάμισι κουστούμι, εδώ… Στην Τουρκία που έχω το ίδιο εργοστάσιο μου βγάζει τέσσερα, ο ίδιος εργαζόμενος. Λοιπόν, άρα εμένα που μου συμφέρει να λάβω; Εδώ που είναι ακριβότερο το μεροκάματο κι έχω ενάμιση κουστούμι ή εκεί που είναι φτηνότερο το μεροκάματο κι έχω τέσσερα κουστούμια; Τι να του πεις, πες μου απάντηση. Πολύ απλά. Εγώ φωνάζω και λέω… φωνάζω εγώ τα πατριωτικά μου τι είναι αυτά ρε στην Τουρκία και ιστορίες και ιστορίες (Ακριβώς όπως το΄ πες: φωνάζω εγώ τα πατριωτικά μου και ιστορίες και ιστορίες) αλλά μου λέει έλα να το πεις στον πελάτη στη βιτρίνα… Θέλω να πω ότι και ο πελάτης που είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας θέλει το φτηνό κουστούμι.
(Ρε Καρατζαφέρη, ο κάτω από τα όρια της φτώχειας δεν έχει να φάει, κουστούμι ψάχνει;)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα έρθει η μέρα που θα παρακαλάνε να δουλεύουνε είκοσι ώρες και δε θα υπάρχει δουλειά. Θα παρακαλάνε…
(Χαρά που την κάνει ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ο σκληρά εργαζόμενος, ο γιος πρώην σανοπώλη με τα 24 ακίνητα και 12 οικόπεδα. Αν δεν έχουμε δουλειά θα έρθουμε να μας προσλάβεις εσύ στο ΤΗΛΕ-ΑΣΤΥ)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει να μάθουμε να δουλεύουμε. Ξεχάσαμε να δουλεύουμε τα τελευταία χρόνια, ξεχάσαμε να δουλεύουμε, ας πούμε αλήθειες, δεν είναι ενοχλητικό. Ξεχάσαμε να δουλεύουμε, ας μάθουμε να δουλεύουμε…
(Εσύ πάντως ΠΡΟΕΔΡΕ δεν ξέχασες: μας δουλεύεις εδώ και χρόνια ψιλό γαζί…)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να βγούμε από την ύφεση, για να βγούμε από την κατάσταση, πρέπει να μάθουμε να δουλεύουμε
(το ΄παμε αυτό…)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και καλώ όλους τους Έλληνες να σκεφτούν αυτό που λέω: περισσότερη δουλειά
(άντε πάλι…)

Για πιθανή κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
 ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προστασία ο καθένας να έχει από τον εαυτό του, προστασία να έχει από τον εαυτό του. Τον καλόνε (τον καλόνε, πως λέμε Ναβαρόνε!!!) δεν τον διώχνει η επιχείρηση, τον καλόν τον καλοπιάνει και του λέει πάρε τόσα κι άλλα τόσα. Να μάθει κι ο άλλος να γίνει καλός, να βγάζει λίγο παραπάνω δουλειά. Ακούστε με: τον καλό δεν τον απολύεις ποτέ ό,τι και να σου κάνει…
(Τον καλόνε ρε δεν τον διώχνουνε, ακούς; Είσαι καλός ρε; Κάνεις ό,τι σου λένε. Σκύβεις το κεφάλι στη θέα του Διευθυντή; Τον σέβεσαι; Τον φοβάσαι όσο πρέπει; Βγάζεις λίγο παραπάνω δουλειά; Μην ακούσω παράπονα πως δεν βλέπεις όσο θα΄ θελες το έτερον ήμισυ – για αυτό υπάρχουν τα τρίτα πρόσωπα. Μην τολμήσεις να ξεστομίσεις πως δεν βλέπεις το παιδί σου – για αυτό υπάρχουν οι παιδικοί σταθμοί. Παρκάρεις το παιδί σου κι εσύ δουλεύεις για την Πατρίδα. ΔΟΥΛΕΙΑ ΡΕ, ΔΟΥΛΕΙΑ που έλεγε και ο μακαρίτης ο Παπαγιαννόπουλος)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν συζήτησα με τον αρμόδιο υπουργό εργασίας τον κ. Λοβέρδο, ο οποίος είναι ένα εξαιρετικό και κοφτερό μυαλό και του είπα αυτό, μου λέει: οι μισοί αύριο δημόσιοι υπάλληλοι να φύγουνε σπίτι τους εμένα με εξυπηρετούν, σπίτι τους, θα σας πληρώνω σπίτι σας. Είναι ζημιά, είναι ζημιά. Οι μισοί μπορούνε να πάνε σπίτι τους και το Κράτος να πηγαίνει μια χαρά. Καθίστε σπίτι σας.
(Αφού το Κράτος θα πηγαίνει μια χαρά αντείτε στο σπίτι σας ρε. Τι αξίζετε εσείς μπροστά στο Κράτος; ΟΥΣΤ Βρωμουπάλληλοι….)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν τα έλεγα αυτά του Καραμανλή, τα ίδια που λέω στον κ Παπανδρέου, αυτός με έλεγε ΑΚΡΑ. Αυτά τα ίδια τα είπα στον κ Παπανδρέου και με είπε τον πιο υπεύθυνο πολιτικό ηγέτη στην Ελλάδα.
(ΛΑ.Ο.Σ. ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία, ζήτω η Νέα Δημοκρατία)

Για τις κινητοποιήσεις
 ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω ότι θα συνεχιστούν αλλά δε βλέπω πού θα ωφεληθεί το Κράτος
(Εεεε, αν είναι να μην ωφεληθεί το Κράτος να μην ξαναπεργήσουμε)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει να δουλέψουμε, αυτά είναι ζούρλιες, τα βλέπω ζούρλιες. Άντε να κλείσουμε τους δρόμους, άντε να κάνουμε φασαρίες, άντε… μετά, την επόμενη μέρα, την επόμενη μέρα το κεφάλι μέσα να δ ο υ λ έ ψ ο υ μ ε…
(Έχασα το λογαριασμό. Πόσες φορές έχει πει το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια;;;;)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να δουλέψουμε. Μόνο ψωμί; Μόνο ψωμί. Του χρόνου θα βάλετε και λίγο βούτυρο, και του παραχρόνου θα σας βάλω και λίγη μαρμελάδα. Αυτή είναι η αλήθεια.
(Όχι ρε ΠΡΟΕΔΡΕ, όχι και αυτό. Εγώ που τρώω κάθε πρωί δημητριακά με πιάνει αυτό το μέτρο; Ξέρεις μωρέ… με βοηθάνε στην αφόδευση. Τι είπες, τιιιι δεν άκουσα… πρέπει να τα κόψω ε; Τι; Θα βοηθηθεί το Έθνος αν εγώ δεν χέζω; Εντάξει ρε ΠΡΟΕΔΡΕ, αν είναι να βοηθήσω το Έθνος, παξιμάδι να γίνει… το σκατό μου)
Για τελευταίο κράτησα ένα από τα χιουμοριστικά του Πατριώτη κονφερασιέ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Καραμανλής στην Αμερική δεν νομίζω να πήγαινε, στην πλατεία Αμερικής θα μπορούσε να πάει
(Χα χα χα χα χα, φοβερό αστείο... μόνο ο αδερφός του Γεωργιάδη θα μπορούσε να γελάσει με κάτι τέτοιο)