ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Γράμμα προς το Εκλογικό Σώμα

Γεια χαρά, είμαι η Δημοκρατία. 4 Οκτώβρη είναι η μέρα μου εδώ στην Ελλάδα, για φέτος τουλάχιστον. Στο μέλλον βλέπουμε…

Βέβαια, δεν έχω συγκεκριμένη ημερομηνία γιορτής γιατί δε γιορτάζω κάθε χρόνο. Συνήθως η γιορτή μου πέφτει κάθε τέσσερα χρόνια ή μπορεί και δύο, αναλόγως του Εθνικού Συμφέροντος πάντα… Τον υπόλοιπο καιρό είμαι ξεχασμένη και μόνη. Σχεδόν κανείς δεν με ζητάει, δε θέλει να με ξέρει, δεν αναρωτιέται για την τύχη μου.

Η γιορτή μου είναι η μοναδική γιορτή που άλλοι αποφασίζουν πότε θα γίνει, ποιοι θα είναι καλεσμένοι, για ποιους λόγους. Βέβαια έχω και τα μεγαλεία μου… δε μπορώ να πω. Γιορτάζουν την επέτειο της αποκατάστασής μου στο Προεδρικό Μέγαρο. Α ναι, ξέχασα να σας πω πως κάποιος με προεδρεύει κιόλας, ο επονομαζόμενος "Πρόεδρος της Δημοκρατίας". Ήσυχο ανθρωπάκι… ούτε με ενοχλεί ούτε τον ενοχλώ. Βέβαια εμένα δε με καλούν ποτέ σε αυτή τη γιορτή, πιστεύω πως με φοβούνται. Άλλοι μιλάνε για μένα, εγώ ποτέ. Μαζεύονται Πολιτικοί, Δημοσιογράφοι, λένε πως με υπηρετούν. Πάντως εσένα που διαβάζεις τώρα τα λόγια μου, δε σε έχω δει ποτέ εκεί… Κι εγώ από την τηλεόραση τους βλέπω, μη νομίζεις…

Για μένα έχεις μάθει στο σχολείο, έχεις διαβάσει στα βιβλία, ακούς το όνομά μου από πολλά στόματα κάθε μέρα. Με κατοχυρώνει το Σύνταγμα, με ζητάνε οι άνθρωποι, έχουν γίνει αγώνες, έχει χυθεί αίμα. Όλοι Κόπτονται για μένα γιατί λένε πως είμαι ο στυλοβάτης του Εαυτού μου...
Κινήματα και Δικτατορίες περάσανε από πάνω μου και όλα για το καλό μου. Τρομοκρατικές ομάδες με επικαλέστηκαν, καραβανάδες με υπερασπίζονται, μπάτσοι με υπηρετούν. Ο Μεταξάς είχε υποσχεθεί να με ξαναφέρει, ο Παπαδόπουλος το ίδιο αλλά με ενταφίασαν. Μα εγώ έστω και πληγωμένη αναστήθηκα, για σένα…Μού έχουν δώσει διάφορα ονόματα: Κοινοβουλευτική, Βασιλευόμενη, Προεδρική, Σοβιετική, Ισλαμική, Χριστιανική και άλλα πολλά. Μέχρι κι ένα κόμμα λέει ότι είμαι Νέα, μα εγώ ξέρω πως έχω γεράσει πια ενώ εκείνοι ήταν γέροι εκ γενετής και δεν το ξέρουν. Κάθε φορά που με έχωναν στην κολυμπήθρα προσπαθούσα να ξεφύγω αλλά όσο πάλευα τόσο διάφορα χέρια έπιαναν το κεφάλι μου και το βούταγαν στο νερό. Και το νερό δεν ήταν καθαρό, βρώμαγε ψέμα και ανηθικότητα. Δεν ήθελα να πεθάνω… ποιος δεν αγαπάει τη ζωή; Έτσι δέχτηκα τα ονόματα που μου έδιναν και ακόμα περιμένω την κατάλληλη στιγμή για να τους δείξω το πραγματικό μου πρόσωπο, να τους φωνάξω το αληθινό μου όνομα.
Φίλες μου είναι η Ψήφος και η Εκλογή. Έχουμε περάσει πολλά μαζί, μια ζωή κολλητές... Είμαστε συγγενείς πλέον, δεν έχουμε μυστικά μεταξύ μας, δεν έχουμε ανταγωνισμούς. Έχουν δει πολλά τα μάτια μου κι έχουν ακούσει ακόμα περισσότερα τα αυτιά μου. Τώρα βέβαια είμαι γριά και άρρωστη. Οι γιατροί λένε ότι πάσχω από Κοινοβουλευτισμό. Βαριά αρρώστια, δύσκολη και δεν υπάρχει εμβόλιο αυτή τη στιγμή. Εγώ να σου πω την αλήθεια δεν πιστεύω πως ψάχνουν. Μόνο σε εσένα ελπίζω.

Ο Κοινοβουλευτισμός είναι ένα μικρόβιο που έχει κολλήσει πάνω μου σαν βδέλλα και ρουφάει το αίμα μου καθημερινά. Οι γιατροί δεν μου έχουν δώσει πολλά χρόνια ζωής. Ουσιαστικά είμαι κλινικά νεκρή, βρίσκομαι στην Εντατική πολλά χρόνια. Εφιάλτες κυκλώνουν τον ύπνο μου και σπασμοί ταλαιπωρούν το σώμα μου. Βλέπω τον Καρατζαφέρη να πίνει νερό στο όνομά μου και με πιάνει κρύος ιδρώτας. Ακούω στις τηλεοράσεις πως η Χρυσή Αυγή θέλει να μπει στη βουλή και κάνω εμετό. Αυτοί που τόσα χρόνια με βρίζουν, αυτοί που εκθειάζουν το Φασισμό και τις μεθόδους του, αυτοί με χρησιμοποιούν και το χειρότερο;;; σε πείθουν. Πού έχω καταντήσει, πώς με έκαναν έτσι; Γιατί κανείς δε με ρωτάει τι θέλω; Γιατί όλοι εσείς οι Δημοκράτες με αφήνετε να βιάζομαι τόσο βάναυσα;

Ακούω συχνά να λέτε Δημοκρατία έχουμε και ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αυτό έχετε καταλάβει πως είμαι; Να λέει ο καθένας ό,τι θέλει στο όνομά μου; Όλοι στο ίδιο καζάνι; Και Κούνεβα και Χρυσή Αυγή; Όλα Δημοκρατία; Γιατί δε με προστατεύετε; Ποιος σας είπε ότι αυτοί που θέλουν να με καταλύσουν μπορούν να έχουν και φωνή; Ποιος σας είπε ότι πρέπει να γιορτάζω μόνο κάθε τέσσερα χρόνια; Πρέπει να με γιορτάζετε κάθε μέρα, να με θυμάστε, να μη με αφήνετε έρμαιο στα χέρια Πολιτικάντηδων και Φασιστών. Εγώ είμαι άρρωστη και μπορεί να πεθάνω. Σιγά-σιγά χάνω την ικμάδα μου, την πνοή μου, το οξυγόνο μου. Κάθε φορά που κάποιος από εσάς βασανίζεται σε κάποιο Αστυνομικό Τμήμα, κάθε φορά που σας λένε τι πρέπει να κάνετε, κάθε φορά που με κάνετε Έθνος και κυνηγάω τους μετανάστες, κάθε τέτοια φορά με σκοτώνετε λίγο-λίγο. Εγώ ζω σε ανοιχτές αλάνες και δρόμους. Δεν μπορώ να κλειστώ μέσα σε ένα κτίριο, δεν μπορώ να αναπνεύσω σε υπουργικά γραφεία και χλωμούς νόμους, δεν μπορώ να αποδοθώ σε ψυχρές Δικαστικές αίθουσες.

Νομίζετε πως επειδή ψηφίζετε είστε Δημοκράτες; Πως η ψήφος σας με υπηρετεί; Πόσο γελασμένοι είστε! Δεν έχετε σκεφτεί ποτέ ποιός σας τα έχει πει αυτά; Θα σας πω εγώ. Οι Κοινοβουλευτικοί, οι φορείς του ιού… Αυτοί που με έχουν τεμαχίσει σε κομμάτια και μοιράζονται γελώντας τα ιμάτια μου, αυτοί που βάζουν στοιχήματα στο σώμα μου. Όλοι εκείνοι που τους είπαν στα Μεγάλα Πανεπιστήμια πως Δημοκρατία είναι οι εκλογές. Σας σέρβιραν το παραμύθι, το χάψατε και τώρα κάθεστε αποσβολωμένοι μπροστά στις τηλεοράσεις σας και κοιτάτε να μιλάνε για μένα.

Αντί κάθε φορά που κάποιος θέλει να με φιμώσει εσείς να με υπερασπίζεστε, έχετε αποχαυνωθεί και το μόνο που περιμένετε είναι να ασκήσετε το εκλογικό σας δικαίωμα. Αλλά ακόμα κι αυτό το "δικαίωμα" άλλοι σας το υποδεικνύουν. Ούτε ο Εκλογικός νόμος είναι δικός σας. Κάποιοι άλλοι τον ψήφισαν για εσάς. Αυτοί οι άλλοι είναι εκείνοι που σας έχουν πείσει πως είναι οι Αντιπρόσωποί σας. Μα εγώ δεν είμαι αυτοκίνητο για να έχω αντιπροσωπεία. Εγώ για να ξαναζήσω πρέπει να πάρω πνοή από εσάς. Νιώθετε έτοιμοι να με βοηθήσετε; Μπορείτε να σηκωθείτε και να με υπερασπιστείτε;

Μη με αφήνετε να τρέχω από Πολιτικό σε Πολιτικό. Δεν είμαι δική τους, θέλω να είμαι μαζί σας. Όλοι αυτοί έχουν τις δουλειές τους. Με στήνουν στα ραντεβού, δεν απαντούν στα τηλεφωνήματά μου, είμαι εντελώς αποκομμένη. Βοηθήστε με να σηκωθώ, μη με αφήνετε στο κρεβάτι ανήμπορη. Πρέπει να γίνω δυνατή και αν δε με βοηθήσετε, το σαράκι του Κοινοβουλευτισμού θα με ροκανίσει, θα με αποστεώσει, θα με ενταφιάσει σε κάποια χωματερή της Ιστορίας. Σας ικετεύω.

Μετά Τιμής

Η Άμεση Δημοκρατία.