ΠΡΟΣ Κ.Κ.Ε.

Τα παρακάτω αποσπάσματα προέρχονται από το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» των Μαρξ - Ένγκελς.

Αναρωτιέμαι μήπως είναι ένα κείμενο που έχει ξεχαστεί από αυτούς που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τον (Κοινοβουλευτικό) Επιστημονικό Σοσιαλισμό στην Ελλάδα και ζητάνε την ψήφο μας και την συμπαράστασή μας.
Αν και δεν είμαι βαθύς μελετητής του Μαρξισμού, θα τολμήσω μια ιστορική ασυνέπεια, ίσως και βλασφημία, και θα θέσω κάποια ερωτήματα προς το Κόμμα (ένα είναι το κόμμα...).
Τα θέτω διότι το Κ.Κ.Ε. με τα λεγόμενά του και τη στάση του δείχνει να γνωρίζει τον Επιστημονινό Σοσιαλισμό καλύτερα από οποιονδήποτε.
Ζητάω εκ των προτέρων συγνώμη από εμβριθείς μελετητές του Μαρξισμού ή από οπαδούς και ψηφοφόρους του Κ.Κ.Ε.
Μετά από κάθε χωρίο τίθεται κι ένα ερώτημα

"Εκείνο το τμήμα της εργατικής τάξης που έχει πειστεί για την ανεπάρκεια κάθε πολιτικής μεταβολής και την ανάγκη μιας ολοκληρωτικής ανατροπής της κοινωνίας, αυτό ονομαζότανε τότε Κομμουνιστικό".
(Που ακριβώς αποτυπώνεται η "ανάγκη μιας ολοκληρωτικής ανατροπής της κοινωνίας" στα λεγόμενά του Κ.Κ.Ε. και στην ουσία της ύπαρξής του; Δεν εννοώ τη ρητορική του, εννοώ την πρακτική του).
"Ο Σοσιαλισμός ήταν, τουλάχιστον στη Δύση "ευπρόσδεκτος για τα σαλόνια" ο Κομμουνισμός ήταν το αντίθετο. Και καθώς από την πρώτη στιγμή είχαμε τη γνώμη πως "η απελευθέρωση της εργατικής τάξης πρέπει να είναι έργο της ίδιας της εργατικής τάξης" δε μπορούσε να υπάρξει αμφιβολία πάνω στο ποιό από τα δύο ονόματα έπρεπε να διαλέξουμε. Και ούτε μας ήρθε ποτέ από τότε στο νου η ιδέα να απαρνηθούμε αυτό το όνομα".
(Αν Μαρξιστικός Κομμουνισμός σημαίνει απελευθέρωση της εργατικής τάξης από την ίδια, ποιά είναι η γνώμη του Κ.Κ.Ε. για τον εργολαβικό ρόλο αντιπροσώπευσης της εργατικής τάξης που έχει αναλάβει, εκτός αν θεωρεί πως δεν έχει τέτοιο ρόλο. Και επειδή αυτό μπορεί να φανεί ως προβοκατόρικο ερώτημα, ας το θέσω αλλιώς: Πιστεύει το Κ.Κ.Ε. πως η εργατική τάξη μπορεί να απελευθερωθεί μόνη της ή είναι αξιωματικά απαραίτητη η ύπαρξή του; Αν είναι, "παίζει" σωστά το ρόλο του; Αν δεν είναι, τι είδους ρόλο πρέπει να διαδραματίσει;)
"Σε κάθε ιστορική εποχή ο οικονομικός τρόπος παραγωγής και ανταλλαγής, και η κοινωνική διάρθρωση που με αναγκαιότητα προέρχεται από τον τρόπο αυτόν παραγωγής και ανταλλαγής, αποτελεί τη βάση που πάνω της χτίζεται η πολιτική και πνευματική ιστορία αυτής της εποχής και από όπου και μόνο μπορεί να εξηγηθεί αυτή η ιστορία".
"Τι άλλο δείχνει η ιστορία των ιδεών παρά πως η πνευματική παραγωγή μεταβάλλεται με την υλική παραγωγή;".
(Πιστεύει το Κ.Κ.Ε. πως εξηγεί με επάρκεια συγχρονικότητας αυτό το Μαρξιστικό αξίωμα της Βάσης (υλική παραγωγή) και του Οικοδομήματος (Πολιτική και Πνευματική Παραγωγή);
1882"Τώρα μπαίνει το ερώτημα: μπορεί η ρούσικη Όμπτσινα (κοινότητα-αγροτική κοινοκτημοσύνη), αυτή η πολύ αποσυντεθειμένη πια μορφή της πρωτόγονης κοινοκτημοσύνης της γης, να περάσει κατευθείαν στην ανώτερη κομμουνιστική μορφή της έγγειας ιδιοκτησίας; Ή αντίθετα θα πρέπει να τραβήξει πρώτα την ίδια πορεία διάλυσης που έπαθε μέσα στην ιστορική εξέλιξη της Δύσης;
Η μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί σήμερα σε αυτό το ζήτημα είναι η ακόλουθη: αν η ρούσικη επανάσταση δώσει το σύνθημα για μια εργατική επανάσταση στη Δύση και αν συμπληρώσει η μια την άλλη, τότες η τωρινή κοινή ιδιοκτησία της Ρωσίας θα μπορέσει να χρησιμέψει σαν ξεκίνημα για μια κομμουνιστική εξέλιξη".
(Μπορεί το Κ.Κ.Ε. να εξηγήσει, γιατί οι Μπολσεβίκοι δεν ακολούθησαν τα συμπεράσματα των Μαρξ-Ένγκελς σε ό,τι αφορά την οικονομική βάση της Ρωσίας; Και μη φέρουν ως παράδειγμα τον Μάο, γιατί είναι άλλη περίπτωση, άλλη εποχή και επιπλέον τον απορρίπτουν. Από την εποχή του 1882 μέχρι τη Μπολσεβίκικη Επανάσταση του 1917 δεν είχαν περάσει τόσα χρόνια, ώστε η οικονομική παραγωγή της Ρωσίας να μη στηρίζεται πλέον στον Αγροτικό τομέα.)
"Ωστόσο, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που διακρίνει την εποχή μας, την εποχή της αστικής τάξης, είναι πως απλοποίησε τους ταξικούς ανταγωνισμούς. Ολάκερη η κοινωνία όλο και χωρίζεται σε δύο μεγάλα αντίπαλα στρατόπεδα, σε δύο μεγάλες τάξεις άμεσα εχθρικές: την αστική τάξη και το προλεταριάτο".
(Μπορεί το Κ.Κ.Ε. να μου πει, αν οι τάξεις είναι χωρισμένες στη σημερινή εποχή όπως ήταν την εποχή των Μαρξ-Ένγκελς; Αν είναι, μπορούν να το αναλύσουν; Αν δεν είναι, μπορούν να εξηγήσουν σε τι συνίστανται οι σύγχρονες τάξεις, από ποιούς αποτελούνται, ποιοί είναι οι σκοποί τους, ποιά τα υλικά μέσα που διαθέτουν, ποιές είναι και που τοποθετούνται στο σύστημα παραγωγής;)
"Οι κομμουνιστές δεν αποτελούν ένα ξεχωριστό κόμμα, αντίθετο στα άλλα εργατικά κόμματα.
Δεν επικαλούνται ξεχωριστές αρχές που σύμφωνα με αυτές θα΄ θελαν να πλάσουν το εργατικό κίνημα".
(Το ερώτημα νομίζω είναι προφανές…)
"Οι θεωρητικές προτάσεις των Κομμουνιστών δε στηρίζονται καθόλου σε ιδέες, σε αρχές που εφευρέθηκαν ή ανακαλύφθηκαν από τούτον ή εκείνον τον αναμορφωτή του κόσμου".
(Πάλι προφανή ερωτήματα θέτω, αλλά τι να κάνω; Δεν έχουν απαντηθεί νομίζω. Ή μήπως έχουν απαντηθεί με την αποκατάσταση του ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗ του κόσμου συντρόφου Ιωσήφ Στάλιν;…)
"Εξάλλου κατηγορούν τους κομμουνιστές πως θέλουν να καταργήσουν την πατρίδα, την εθνικότητα.
Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δε μπορείς να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν. Μα καθώς το προλεταριάτο κάθε χώρας πρέπει , πριν από όλα, να καταχτήσει την πολιτική εξουσία, να γίνει τάξη εθνικά ηγέτρια, να γίνει η ίδια το έθνος, είναι και για αυτό ακόμα εθνικό, αν και καθόλου με την αστική έννοια της λέξης".
(Το ερώτημα απευθύνεται στην Κυρία Κανέλλη και στις απόψεις της για το Μακεδονικό, τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία και το περιοδικό της, το Nemecis. Πώς εξηγεί εκείνη την έννοια του Έθνους και ποιά η σύνδεση της ερμηνείας αυτής με τους στόχους τηε εργατικής τάξης; Μπορεί να μας αναλύσει την ερμηνεία κατά Μαρξ - Ένγκελς;)

"Με μια λέξη οι κομμουνιστές υποστηρίζουν σε όλες τις χώρες κάθε επαναστατικό κίνημα ενάντια στην υπάρχουσα κοινωνική και πολιτική τάξη".
"Τέλος, οι κομμουνιστές δουλεύουν παντού για την ένωση και συνεννόηση των δημοκρατικών κομμάτων σε όλες τις χώρες".
(Είναι σαν να κλέβω εκκλησία αν θέσω ερώτηση;...)