Δήμ(ι)ος Βερύκιος... Ένας, Αλλά Λέων

Γειά σου ρε Βερύκιε. Δήμο σε λένε, σωστά;

Μαλακία όνομα σού έδωσαν αδερφέ, μπέσα στο λέω.

Αν θες τη γνώμη μου, Δήμιο έπρεπε να σε βαφτίσουν.

Μη με παρεξηγείς, έχω τους λόγους μου που το λέω αυτό.

Θα καταλάβεις παρακάτω.

Καταρχήν οφείλω να σού εξομολογηθώ κάτι φίλτατε Δήμ(ι)ο.

Πλησίασε λίγο, δεν θέλω να μας ακούσουν τα αναρχοκομμούνια…

Δήμ(ι)ο, είσαι παλικάρι, πραγματικά.

Φιλαράκι, δε σε ειρωνεύομαι.
Είσαι ο ξεχωριστός των ξεχωριστών.

Αδερφέ, είχα πολύ καιρό να ακούσω την κελαριστή σου φωνή κι έχοντας ανοιχτή κάποια στιγμή την τηλεόραση σήμερα το απόγευμα, άκουσα έναν άλλον σπουδαίο δημοσιογράφο να σου απευθύνει το λόγο, ώστε να σε κεντρίσει και να πεις τη γνώμη σου για τους συλληφθέντες, ξέρεις μωρέ, αυτούς στην Κοζάνη.

Και τι δεν είπες ρε Δήμ(ι)ο!

Τώρα- αλήθεια στο λέω φίλε- που ξέρω ότι μπορεί να διαβάσεις αυτές τις γραμμές, πραγματικά στο λέω, ανατριχιάζω ρε συ.

Συγνώμη που σου μιλάω έτσι άνετα, αλλά τόσα χρόνια που γνωριζόμαστε με εσένα κι όλα τα άλλα καλόπαιδα, νιώθω μια περίεργη, μέχρι παρεξηγήσεως, οικειότητα.  

Παλιά σε θυμάμαι ως στρατόκαυλο μόνο.

Ήξερες με το νι και με το σίγμα τί συμβαίνει στο στράτευμα,

πού έχουν γίνει οι κομπίνες με τα εξοπλιστικά,

ποιοί ήταν εμπλεκόμενοι,

ποιό υποβρύχιο γέρνει,

ποιός μεγάλος στρατάρχης τυχόν τον παίρνει,

ποιός υπουργός τα παίρνει

κι όλα αυτά τα πολύ κατατοπιστικά για εμάς.

Είχες δε και στεντόρεια φωνή, έναν ρε μπαγάσα ιδιαίτερο τρόπο να τα λές.

Μπερδευόσουν λίγο βέβαια με τα σάλια σου, που άφηναν εκείνο το άσπρο στίγμα στις άκρες των χειλιών, ξέρεις, είναι το σημάδι που αποκαλύπτει άνθρωπο πολύξερο και πολυλογά.

Άσε δε που μερικές φορές, εκεί που βρισκόσουν σε καίριο σημείο, εκεί που έφτανες στη μεγάλη αποκάλυψη, έμπλεκες τη γλώσσα με τα δόντια και μέναμε εντελώς μαλάκες,
γιατί δεν ξέραμε αν θες να μιλήσεις ή να φτύσεις.

Εμείς ξέραμε τί θέλαμε να κάνουμε, αλλά λυπόμασταν το σάλιο μας ρε φίλε.

Ναι ρε Δήμ(ι)ο, είχαμε χάσει τη μεγάλη αποκάλυψη κι αυτό δε θα στο συγχωρήσω ποτέ.

Εσύ αγέρωχος, μάς κοιτούσες μέσα από το γυαλί σε όποιο κανάλι κι αν έκανες τη δουλίτσα σου.

Θυμάμαι πως είχες άποψη για όλα.

Είτε μιλούσες μόνος σου,

είτε σχολίαζες υπό την καθοδήγηση του Δασκάλου της Δημοσιογραφίας Γιώργου Αυτιά,

είτε σε "ερέθιζε" ο Χατζηνικολάου,

εσύ ανέλυες και ανέλυες και ανέλυες και τελειωμό δεν είχε.

Όλα τα ήξερες.

Σαν τον Σώμπολο με τον Καμπουράκη (http://www.youtube.com/watch?v=XZK_koeUR5o 0:01- 0:16)

είχες γνώμη επί παντός επιστητού.

Σήμερα όμως πρέπει κι εσύ να το παραδεχτείς ότι ήταν από τις καλύτερες σου μέρες.

Φαινόσουν τόσο λαμπερός, τόσο θεϊκός έτσι όπως ήσουν ενδεδυμένος με αυτή την σιγουριά του Λειτουργού-Δημοσιογράφου, που πραγματικά έχασα τα λόγια μου μπροστά στο μεγαλείο σου και το φως που εξέπεμπε για αυτά τα λίγα λεπτά η σεπτή σου παρουσία.

Γιατί Εσύ, ένας Πασιφανέστατος Στρατόκαυλος, ένας Επιφανής Λειτουργός της Δημ(ι)οσιογραφίας, θέλησες να μάς προσφέρεις μια κοινωνιολογική και ψυχολογική ανάλυση της πράξης των παιδιών που συνελήφθησαν.

Πώς έφτασαν ως εκεί;

Ποιοί φταίνε;

Γιατί ενδημεί το φαινόμενο της τρομοκρατίας στην Ελλάδα;

Τί είναι αυτό που έχει πάει στραβά;

Πραγματικά στο λέω: όσοι είχαμε την τύχη να έχουμε εκείνη την ώρα ανοικτούς τους τηλεοπτικούς δέκτες σταθήκαμε πολύ τυχεροί.

Γιατί εσύ, ως μέγας κοινωνιολόγος, εξέθεσες την πηγή του κακού, την είπες έξω από τα δόντια:

οι γονείς φταίνε.

Έτσι, και την ουρά σου έβγαλες απέξω, και τους νοικοκυραίους έκανες να σε αγαπήσουν για μια ακόμη φορά, και προσπάθησες να τους φοβίσεις έτι περισσότερο.

Βέβαια δεν έμεινες μόνο εκεί, αλλά χαρακτήρισες και κάποιους από τους γονείς των συλληφθέντων.

Εσύ, ο σπουδαίος γονιός του παιδιού "προεφηβικής ηλικίας", όπως είπες, για να μας κάνεις να πιστέψουμε πως το δικό σου παιδί δεν θα κάνει ποτέ τέτοια πράγματα, για να μας πείσεις ότι εκτός από Λειτουργός-Δημοσιογράφος είσαι και Λειτουργός-Γονέας, σκέφτηκες να "εκθέσεις" ελαφρά τη καρδία άλλους γονείς.

Ουσιαστικά προέβαλες τον εαυτό σου ως το παράδειγμα καλού γονιού.

Κι εγώ, δεν ξέρω τί σόι γονιός είσαι κι ούτε που με νοιάζει κιόλας.

Αυτό είναι κάτι που μάλλον πρέπει να απασχολεί το παιδί σου.

Αλλά εσύ ρε μπαγάσα πώς ξέρεις τη γονική ποιότητα των άλλων;

Να σου πω ρε Δήμ(ι)ο.

Ξέρει το παιδί σου πως εκεί στο Πεντάγωνο που πήγαινες για ρεπορτάζ περί αμυντικών θεμάτων, ήσουν τέτοιος ρουφιάνος, που οι φαντάροι σε φοβούνταν περισσότερο από ό,τι τους ξιπασμένους ανωτέρους τους;

Μη με ρωτήσεις φίλε πώς το ξέρω αυτό. Έχω κι εγώ τις πληροφορίες μου.

Για να επανέλθω στο θέμα μου όμως.

Άφησες σήμερα υπονοούμενα για τη μητέρα του ενός εκ των συλληφθέντων,

δίνοντάς την τον τίτλο "η μητέρα των βορείων προαστίων".

Κάτσε ρε φίλε γιατί θα μας τρελάνεις τώρα.

Εσύ Χολαργό δε μένεις;

Μήπως ο Χολαργός είναι στην Κοκκινιά;

Μήπως στη Δραπετσώνα;

Βέβαια σκέφτομαι ότι τόσο μπουρδέλο που έχουμε γίνει, μπορεί ο Χολαργός να μετακόμισε λόγω κρίσης σε καμιά φτωχογειτονιά και να είσαι κι εσύ ένας από αυτούς τους ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν φαγητό και αν τυχόν διαθέτουν τζάκι, καίνε μέχρι και το βερνικωμένο τους κέρατο για να ζεσταθούν.

Η μητέρα των Βορείων Προαστίων δεν είναι μητέρα;

Ή μήπως επειδή μπορεί τυχόν να έχει παραπάνω οικονομική άνεση,
δεν έχει δικαίωμα το παιδί της να έχει τις δικές του απόψεις για την κοινωνία;

Αν και τα ξέρεις όλα, εδώ σε πιάνω αδιάβαστο.

Ψάξε λίγο μαζί με τον Σόμπολο και τον "λογοτέχνη" Καμπουράκη την καταγωγή των

Τσε Γκεβάρα, Μπακούνιν, Κροπότκιν.

Θα εκπλαγείς με την καταγωγή τους και το τί καριέρα μπορούσαν να ακολουθήσουν αν ήθελαν.

Αλλά ρε Δήμ(ι)ο δεν μετρώνται όλα όπως τα μετράς εσύ.

Προς θεού Δήμ(ι)ο, δεν συγκρίνω τα παιδιά αυτά με τους προηγούμενους, αλλά ρε μπαγάσα,
να είσαι τόσο άσχετος και να δημοσιοποιείς τις ηλίθιες απόψεις σου με τόσο μεγάλη άνεση,
δεν είναι μαλακία;
Ειλικρινά πες μου.

Μετά επιτέθηκες στον πατέρα ενός παιδιού γιατί χαρακτήρισε τους αστυνομικούς που έδειραν το παιδί του με τη λέξη "γουρούνια".

Εσύ πώς θα τους αποκαλούσες δηλαδή; Λειτουργούς της Τάξης και της Ασφάλειας;

Ούτε όμως και σε αυτή την περίπτωση έμεινες εκεί, αλλά πήρες τη λέξη "γουρούνια".

και τη μετέτρεψες σε διαπαιδαγωγικό όπλο του πατέρα.

Για να στο κάνω λιανά μήπως τυχόν δε θυμάσαι ή δεν καταλαβαίνεις- που είναι και το πιθανότερο- εννόησες ότι φταίει ο πατέρας, που προφανώς χαρακτήριζε μπροστά στο παιδί του τους αστυνομικούς ως "γουρούνια".

Ρε συ, ήσουν μπροστά;

Μα τι μέγας ψυχαναλυτής που είσαι!

Πώς κατάλαβες από μια λέξη την ανατροφή του παιδιού;

Φίλε, αν χρησιμοποιήσω τη λογική σου, τόσες μαλακίες που λες κάθε μέρα, μπορώ βάσιμα να φανταστώ την ανατροφή που έχει λάβει το δικό σου παιδί.

Δε θα το κάνω όμως, γιατί εγώ δεν εξασκώ κανένα γνωστό… Λειτούργημα.

Στο μόνο που ελπίζω είναι ότι μπορεί και να σε γράφει στα αρχίδια του
κι έτσι εύχομαι να το δω κάποια στιγμή να φωνάζει σε κάποια πορεία
"Αλήτες- Ρουφιάνοι- Δημοσιογράφοι".

Τα Σέβη μου Ύψιστε Μάγιστρε Της Δημ(ι)ιοσιογραφίας.

Χαιρετίσματα στο Θέμο.

ΥΓ: Μη με παρεξηγήσεις και ούτε να το πάρεις πάνω σου.

Ένας από τους πολλούς είσαι, τίποτα σπουδαίο.