ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ... ΓΕΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΠΟ TVXS
Στο γαλλικό νησί Ρεουνιόν, πρώην αποικία στον Ινδικό Ωκεανό, διαδραματίσθηκε χτες το τελευταίο επεισόδιο μιας ιστορίας εξεγέρσεων που ξεκίνησε τον Ιανουάριο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά - σε μια άλλη γαλλική αποικία στην Καραϊβική, τη Γουαδελούπη. Διαδηλώσεις, πυροβολισμοί και δακρυγόνα, οδομαχίες και φωτιές στους δρόμους... η εξέγερση στις γαλλικές αποικίες συνεχίζεται.

Δεκαπέντε αστυνομικοί τραυματίσθηκαν, λεωφορεία και κάδοι πυρπολήθηκαν, καταστήματα καταστράφηκαν. Αν και η εικόνα θυμίζει την Αθήνα του προηγούμενου Δεκεμβρίου, στην πραγματικότητα βρισκόμαστε στη Ρεουνιόν, πρώην αποικία στον Ινδικό Ωκεανό, όπου πάνω από 7.000 άνθρωποι διαδήλωσαν χθες ενάντια στην οικονομική πολιτική της γαλλικής κυβέρνησης που βυθίζει τις πρώην «αποικίες» της και νυν «υπερπόντιες επαρχίες» στην ανεργία, την ανέχεια και το οικονομικό αδιέξοδο. Οι φόβοι της γαλλικής κυβέρνησης και οι απειλές της αντιπολίτευσης πραγματοποιήθηκαν: η εξέγερση εξαπλώθηκε από τις γαλλικές επαρχίες της Καραϊβικής στις επαρχίες του Ινδικού Ωκεανού και όλοι φοβούνται ότι αυτό ίσως θα πυροδοτήσει βίαιες αντιδράσεις και στην ηπειρωτική Γαλλία.

Το χρονικό της εξέγερσης

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Όλα ξεκίνησαν στις 20 Ιανουαρίου, όταν η συνομοσπονδία «Ένωση ενάντια στην Εξωτερική Εκμετάλλευση» στη Γουαδελούπη απαίτησε να αυξηθεί κατά 200 ευρώ ο βασικός μισθός, ώστε ο πληθυσμός της περιοχής, που μαστίζεται από την υψηλότερη ανεργία σε ολόκληρη την ευρωζώνη (55,7%), να αντεπεξέλθει στο ολοένα αυξανόμενο κόστος ζωής. Μπροστά στην άρνηση της κυβέρνησης και των συνδέσμων εργοδοτών, προκηρύχθηκε γενική απεργία η οποία εξελίχθηκε σε πραγματική εξέγερση που παρέλυσε το νησί. Πάνω από 50.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην απεργία που συνεχιζόταν για μέρες και μετά για εβδομάδες και μπροστά στην αδιαφορία της γαλλικής κυβέρνησης, ξεκίνησαν βίαια επεισόδια.

Στις 5 Φεβρουαρίου οι ταραχές εξαπλώθηκαν στη γειτονική γαλλική επαρχία, Μαρτινίκη, και η φυσιολογική ζωή σταμάτησε στα δύο νησιά: κτίρια και πάρκα πυρπολήθηκαν, τα αεροδρόμια έκλεισαν, αστυνομικοί τραυματίσθηκαν, 15χρονα παιδιά κυριολεκτικά «πολεμούσαν» ενάντια στις δυνάμεις της τάξης, πυροβολισμοί ακούγονταν μέρα και νύχτα. Η ένταση κλιμακώθηκε στις 18 Φεβρουαρίου, όταν ο 50χρονος συνδικαλιστής Ζακ Μπινό πυροβολήθηκε μπροστά σε ένα οδόφραγμα νέων στο κέντρο της πρωτεύουσας της Γουαδελούπης. Καμία επίσημη εκδοχή δε δόθηκε για την προέλευση της σφαίρας και η οργή των διαδηλωτών έγινε πλέον ανεξέλεγκτη. Ξεχύθηκαν στους δρόμους φωνάζοντας «Η Γουαδελούπη είναι δική μας, δεν είναι δική τους, δεν θα κάνουν ό,τι θέλουν στη χώρα μας» και ο Σαρκοζί αποφάσισε να στείλει 300 αστυνομικούς στο νησί για να συγκρουσθούν κυριολεκτικά με τους διαδηλωτές.

Η αποικιοκρατία δεν τελείωσε ποτέ...

Αν και η αποικιοκρατία επισήμως έχει λήξει και οι εν λόγω περιοχές θεωρούνται νόμιμες «υπερπόντιες επαρχίες», ισότιμες με όλες τις άλλες επαρχίες της Γαλλικής Δημοκρατίας, η πραγματική κατάσταση απέχει πολύ από τις μεγαλεπήβολες εξαγγελίες του γαλλικού συντάγματος. Η διάρθρωση της οικονομίας των νησιών αυτών παραμένει εξ ολοκλήρου αποικιοκρατική: το σύνολο σχεδόν των πόρων τους κατέχεται από τους λεγόμενους «Μπεκς», τους λευκούς Γάλλους που κατάγονται από τη γαλλική ενδοχώρα και αποτελούν μόλις το 1% του πληθυσμού!

Το υπόλοιπο 99%, μαύροι ιθαγενείς και μιγάδες, επιβιώνουν σε συνθήκες ανέχειας και κυριολεκτικής... οικονομικής ομηρίας. Οι λευκοί, πρώην αποικιοκράτες, κατέχουν όλα τα μονοπώλια, διαμορφώνουν τις τιμές και προσαρμόζουν τις προσλήψεις στις εκάστοτε ανάγκες τους. Ως αποτέλεσμα, η ανεργία των επαρχιών αυτών ξεπερνά το 50%, ενώ το 70% των κατοίκων της πρωτεύουσας μένουν σε δημόσιες κατοικίες. Η γαλλική κυβέρνηση επί δεκαετίες κάνει τα στραβά μάτια μπροστά σε αυτή τη νέα μορφή σκλαβιάς και καθώς το κόστος ζωής αυξάνεται διαρκώς για τους νησιώτες, το εισόδημά τους παραμένει καθηλωμένο σε όρια πολύ χαμηλότερα από αυτά της γαλλικής ενδοχώρας.

Πύρρειος νίκη;

Η έκρηξη της βίας που παρέλυσε τα πάντα στις αποικίες της Καραϊβικής και άρχισε να εξαπλώνεται προς τον Ινδικό και τη γαλλική ενδοχώρα ανάγκασε εντέλει τον πρόεδρο Σαρκοζί να υπαναχωρήσει από την αρχική αδιάφορη στάση του. Στα τέλη του Φεβρουαρίου ανακοίνωσε μια δέσμη μέτρων οικονομικής ενίσχυσης των εν λόγω επαρχιών, προσπαθώντας να εξευμενίσει τον οργισμένο λαό. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά δεν κατόρθωσαν να πείσουν τα συνδικάτα, και τα βίαια επεισόδια συνεχίσθηκαν.

Ευτυχής κατάληξη του αγώνα ήταν η τελική... παράδοση άνευ όρων της κυβέρνησης: σχεδόν το σύνολο από τα 165 αιτήματα των συνδικάτων έγιναν δεκτά, αποφασίσθηκε η αύξηση κατά 200 ευρώ του βασικού μισθού και η μείωση της φορολογίας εισοδήματος, ώστε να επιζήσει η τοπική οικονομία από της σφοδρότητα της οικονομικής κρίσης.

Νίκησαν, λοιπόν, οι διαδηλωτές; Νίκησαν. Ίσως όμως η νίκη τους να αποβεί πύρρειος. Διότι αμέσως μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων, η πρόεδρος του Γαλλικού Συνδέσμου Βιομηχανιών, Λ.Παρισό, έσπευσε να δηλώσει πως το γαλλικό κράτος στην ουσία επιβάλλει μονομερή μέτρα, στα οποία οι βιομηχανίες δε μπορούν να ανταποκριθούν. Ακολουθώντας το παράδειγμά της, οι τοπικοί σύνδεσμοι βιομηχάνων δήλωσαν πως αρνούνται να καταβάλουν την αύξηση στο βασικό μισθό, διότι αυτό θα οδηγούσε τις επιχειρήσεις τους σε κατάρρευση. Από την πλευρά των συνδικάτων, ο αρχηγός της «Ένωσης ενάντια στην Εξωτερική Εκμετάλλευση», Ε. Ντομότα, διαμήνυσε στους βιομηχάνους που αρνούνται να καταβάλουν τη μισθολογική αύξηση «να σηκωθούν και να φύγουν από τη Γουαδελούπη»! «Δε θα επιτρέψω σε ένα μάτσο «Μπεκς» να εγκαταστήσουν τη σκλαβιά στο νησί», προσέθεσε, ανεβάζοντας τους τόνους και αποκαλώντας τους βιομηχάνους... λευκούς αποικιοκράτες! Τα πνεύματα οξύνθηκαν και οι ταραχές ξανάρχισαν...

Θα εφαρμοσθούν τα νέα μέτρα ώστε να επανέλθουν τα νησιά στους ειρηνικούς ρυθμούς ζωής; Ή μήπως η αποικιοκρατία έχει τόσο βαθιά ριζωμένες τις βάσεις της στις εν λόγω επαρχίες, ώστε κάθε προσπάθεια είναι καταδικασμένη να αποβεί άκαρπη; Ο χρόνος θα το δείξει...

Φωτογραφία: Από πορεία στο Παρίσι. Το πανό γράφει: «Η Γουαδελούπη είναι παντού» και «Grece generale» (Γενική... Ελλάδα) αντί για «Greve generale» (Γενική απεργία). Η φωτογραφία προέρχεται από το naftilos.blogspot.com.