(Λ.Α.Ο.Σ. Νο 5) ΕΝΑΣ ΑΔΩΝΙΣ ΠΟΥ... ΔΟΝΕΙΤΑΙ

Ο άνθρωπος που... ξέρει.
Ο άνθρωπος που ως κλέφτης, φωνάζει για να φύγουν οι νοικοκύρηδες.
Ο άνθρωπος με τις ατσάλινες φωνητικές χορδές.
Ο άνθρωπος, που σαν ντελάλης ραγίζει τα ακουστικά τύμπανα τηλεθεατών και συνομιλητών, προκαλώντας σε όλους σοκ και δέος.
Ο άνθρωπος, που όταν εμείς νομίζουμε ότι διαφημίζει αντισημιτικά βιβλία, εκείνος μας διαψεύδει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Ο άνθρωπος, που μετά από επιθέσεις κακών αναρχικών, έχει ξαναφτιάξει το βιβλιοπωλείο του γύρω στις 666 (μπρρρρ…) φορές (Βουλευτής είναι, δεν μπορεί να λέει ψέματα)
Ο άνθρωπος που όταν εμείς πηγαίναμε, εκείνος ερχόταν... και μάλιστα για πολλοστή φορά.

Δεν Είναι Βόας

Δεν Είναι Κροταλίας

Είναι ο Αρχηγός Της Μαλακίας
(συγνώμη ρε Άδωνι, αλλά έβγαινε η ομοιοκαταληξία)

Ο μπουμπούκος, αυτό το μπουμπούκι της ακροδεξιάς, τηλεπωλητής βιβλίων, ειδικός στην αρχαιολατρεία και την προγονοπληξία, κεραυνός εν αιθρία για τους αντιπάλους του και βουλευτής παρακαλώ, έχει εδώ την τιμητική του.
Ο κλασσικός τύπος στο σχολείο που κανείς δεν έπαιζε μαζί του και του έμεινε απωθημένο. Με την σθεντόρια λοιπόν φωνή του προσπαθεί να αντισταθμίσει τα απωθημένα κόμπλεξ του και να αποδείξει ότι δεν μασάει προ ουδενός.
Αν είσαι αντίπαλος του (αριστερός, αναρχικός, φιλελεύθερος, θολοκουλτουριάρης όπως αρέσκεται να λέει, ομοφυλόφιλος, Σκοπιανός, Τούρκος, μετανάστης εν Ελλάδι και διάφορα άλλα) φυλάξου. Ο Άδωνις καραδοκεί και θα σου φάει τον καρούτζο.
Αν πάλι έχεις την τύχη να είσαι φίλος του (στρατιωτικός, αστυνομικός, Eπενίτης, Tεταρτοαυγουστιανός, υπερπατριώτης, straight, μη Αλβανός, μη Ρουμάνος, μη Πολωνός, μη Πακιστανός, μη μαύρος, έστω μη ημίμαυρος ρε αδερφέ), τότε η τύχη, σου έχει χαμογελάσει.
Αυτός ο υπερέλληνας, αυτός ο μπουμπούκος της Ορθοδοξίας, αυτό το Τέρας (…) μορφώσεως έχει πολλά να μας πει…
Όταν χαστουκίζει τους αντιπάλους με τα λόγια του, παίρνει εκδίκηση για το ξύλο που έτρωγε μικρός από τους συμμαθητές του.
Όταν καταφέρετε εναντίον των ομοφυλόφιλων, προσπαθεί να ξεπεράσει την απόπειρα βιασμού από κάποιον μακρινό συγγενή του στην Πέλλα, κάποιο υγρό καλοκαίρι.*(βλέπε αστερίσκο στο τέλος)
Όταν κατηγορεί προοδευτικούς ως φασίστες, προσπαθεί να κρύψει τον μισανθρωπισμό του.
Όταν υπονοεί πως τα ξέρει όλα, προσπαθεί να κρύψει την σύγχυση του εγκεφάλου του.
Αυτός ο ογκόλιθος μορφώσεως είναι ο Άδωνις, ο δικός μας Άδωνις, ο φασίστας της καρδιάς μας.
Άδωνι, σου προτείνω να διαβάσεις λίγο Adler για να καταλάβεις επιτέλους τι συμβαίνει στο ταραγμένο μυαλό σου. Αν δεν καταφέρεις να τον καταλάβεις, μην απαγοητεύεσαι. Υπάρχουν και τα ηλεκτροσόκ.

* Το σορτσάκι του πεντάχρονου Αδώνιδος κόλλαγε πάνω στα ιδρωμένα του μπουτάκια και η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο μακρινός θείος, ως γνήσιος απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είχε αρχίσει να καυλώνει. Προσπάθησε να τον πείσει να βγάλει το παντελονάκι του κι εκείνος τσίριξε τόσο πολύ, που ο μεγαλύτερος αδερφός του Λεωνίδας τον άκουσε και αμέσως κατάλαβε ότι αυτό το παιδί έχει λαμπρό μέλλον στην τηλεόραση. Γιατί σκέφτηκε: δεν πήδηξε που δεν πήδηξε ο θείος, να μη βγάλουμε τουλάχιστον κάτι από αυτήν την περιπέτεια;

Έτσι, ο μακρινός θείος που πριν από λίγο είχε γευτεί την… έγερση του ανδρισμού του, πρότεινε στον μικρό Άδωνι- και αφού δεν γάμησε ο άνθρωπος- όταν μεγαλώσει και γίνει τηλεπλασιέ, να ονομάσει την εκπομπή του Ελλήνων ΈΓΕΡΣΙΣ(… το πιάσατε;;;).
Ο μικρός Άδωνις κατενθουσιασμένος με την ιδέα, κράτησε το μυστικό βαθιά μες στην καρδούλα του. Όταν επιτέλους μεγάλωσε αρκετά, ώστε να μπορεί να πρήζει, από μεγάλο πλέον πόστο, τα μπελεούνια των συνανθρώπων του, έκανε την πρόταση, του παρ’ ολίγον βιαστή του, πραγματικότητα.

Αχ βρε θείε τι μας έκανες;;; Αφού δεν τον πήδηξες, γιατί δεν τον έπνιγες στον ασβέστη να μη συνεχιστεί η ράτσα;