Αστυνομία: ένοπλοι πόλεων
Στρατός: ένοπλοι εθνών
Γίνεται υπόκωφα μια συζήτηση τώρα τελευταία για τις αιτίες της επιθετικής στάσης των πολιτών απέναντι στην αστυνομία. Δεν μπορώ να υποστηρίξω με σοβαρά επιχειρήματα, ότι το «μένος» εναντίον της αστυνομίας, που ξεβράστηκε στην επιφάνεια με τα τελευταία γεγονότα, εδράζεται σε αντιδεξιά μεταπολιτευτικά ανακλαστικά, όπως πολλοί τηλεδιανοούμενοι υποστηρίζουν.
Όταν αστυνομικός δολοφόνησε τον Μιχάλη Καλτεζά το 1985, στα κυβερνητικά πηδάλια ήταν η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και τότε έγιναν σαρωτικά επεισόδια στους δρόμους της Αθήνας. Υπήρχαν και τότε αντιδεξιά αντανακλαστικά;
Εκτός αν με τον όρο «αντιδεξιά αντανακλαστικά» εννοούμε την αντίδραση του πολίτη σε περιστατικά ωμής αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, αλλά αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Το πρόβλημα, που αποκρύπτεται, είναι ότι ο ρόλος και οι μέθοδοι της αστυνομίας δεν θα μπορούσαν ποτέ να πηγάζουν από ανοιχτότητα απόψεων και διαδικασιών. Οι μηχανισμοί της αντίκεινται σε οποιαδήποτε ουσιαστική δημοκρατικότητα, καταρχήν λόγω του ρόλου της και κατά δεύτερον λόγω της δομής της. Οι ιεραρχικές, συμπιεστικές δομές της δεν θα μπορούσαν σε οποιαδήποτε περίπτωση να αποτελούν βήμα δημοκρατικών διαδικασιών, αφού η ιεραρχία απορρέει από την εξουσιαστικότητα και αυτή με τη σειρά της από την ιεραρχία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή, αίτιο και αιτιατό ταυτίζονται, εμπλεκόμενα σε ένα φαύλο κύκλο, χωρίς τέλος. Οπουδήποτε υπάρχει άκαμπτη ιεραρχία και στρατικοποίηση, δεν υφίσταται δημοκρατία. Δεν μπορούν να υπάρξουν και τα δύο μαζί. Είναι οξύμωρο. Για αυτό και μέσα στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ φωλιάζουν ακροδεξιά στοιχεία είτε επικαλυμμένα με δημοκρατικό μανδύα είτε άμεσα, μη φοβούμενα να παραδεχτούν την ιδεολογία τους. Άλλο παράδειγμα αποτελεί ο στρατός. Πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε να είναι δημοκρατικός; Θα μπορούσαν οπλίτες και διοικητές να αποφασίζουν μαζί; Η απάντηση είναι όχι.
Αν καταργηθεί η ιεραρχία χάνεται και η κυριαρχία, αν δεν υπάρχει κυριαρχία χάνεται η εξουσία, με αποτέλεσμα ολόκληρη η στρατοκαβλωτική δύναμη να καταρρίπτεται. Ο στρατιωτικά ανώτερος δεν κατέχει την δύναμή του λόγω προσωπικότητας, αλλά λόγω θέσης. Ακριβώς όπως ο αστυνομικός δηλαδή. Στρατιωτικός και αστυνομικός είναι φύσει αντιδημοκρατικοί, ανελεύθεροι και εν δυνάμει δικτατορίσκοι. Δεν μπορείς να λειτουργείς μέσα σε κυριαρχικό περιβάλλον και να ισχυρίζεσαι ότι είσαι κοινωνικά φιλελεύθερος. Βέβαια, αν ντε και καλά θες να είσαι προοδευτικός, μπορείς να επιλέξεις το ΚΚΕ για την προοδευτικότητά σου. Δεν μπορείς εύκολα να ξεφύγεις από την ιδεοληψία του εξουσιαστή, του νόμιμου, του καλού παιδιού της διπλανής πόρτας. Το παραμύθι της νομιμοφροσύνης και της επιβολής της τάξεως ρέει στο αίμα σου και οι κυβερνώντες σε κάνουν να νιώθεις Θεός. Εσύ είσαι η βιτρίνα της Πολιτείας, εσύ είσαι ο δημοκρατικός αστυνομικός νέας κοπής και απόφοιτος πανεπιστημίου τώρα πια. Δεν είσαι ο παλιός χωροφύλακας που μπροστά του οι πολίτες ένιωθαν δέος και φόβο. Δεν είσαι αυτός που μαζί με τον δάσκαλο και τον παπά αλώνιζε κάποτε την ελληνική επαρχία. Δεν είσαι πια ο ένθερμος υποστηρικτής της χούντας. Δεν δέρνεις πια χωρίς λόγο. Δέρνεις με σχέδιο και εντολές της Δημοκρατίας, άρα δεν μπορεί κανείς να σε κατηγορήσει για φασιστική νοοτροπία. Είσαι αρωγός του πολίτη πλέον και όχι κυνηγός του. Το ξέρεις ότι όλοι είναι με το μέρος σου μέχρι να βρεθείς απέναντί τους. Πόσες ομάδες πολιτών έχεις δείρει τα τελευταία χρόνια, θυμάσαι; Πόσους μετανάστες έχεις ξεφτιλίσει στα αστυνομικά τμήματα; Πόσους φοιτητές έχεις σύρει στην ασφάλεια; Πόσες φορές έχεις σταματήσει κάποιο αυτοκίνητο στο δρόμο και με τσαμπουκά εκδηλώνεις την εξουσία σου; Το ξέρω καλά. Εσύ δεν ασχολείσαι με ιδεολογίες και τέτοια ξεπερασμένα πράγματα. Σου έχουν πει ότι αυτά είναι για τους κουλτουριάρηδες. Εσύ δεν είσαι σε αυτή τη θέση για να σκέφτεσαι, αλλά για να πράττεις. Είσαι ο θρασύς τύπος ανθρώπου που κατατρέχει κοινωνικές ομάδες και πολίτες και μετά ζητά την κατανόηση τους για τα 700 ευρώ που δε του φτάνουν για να ζήσει. Όσο κι αν προσπαθείς να μας πείσεις για την ανέχειά σου, ξέρουμε ότι δεν είσαι σαν και εμάς. Το ξέρεις κι εσύ. Γιατί η δικιά σου ανέχεια, κακόμοιρε μπάτσε, είναι εγκεφαλική και αυτή διορθώνεται πολύ δύσκολα. Σταμάτα λοιπόν να παραπονιέσαι. Δεν σε λυπόμαστε.
Όταν αστυνομικός δολοφόνησε τον Μιχάλη Καλτεζά το 1985, στα κυβερνητικά πηδάλια ήταν η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και τότε έγιναν σαρωτικά επεισόδια στους δρόμους της Αθήνας. Υπήρχαν και τότε αντιδεξιά αντανακλαστικά;
Εκτός αν με τον όρο «αντιδεξιά αντανακλαστικά» εννοούμε την αντίδραση του πολίτη σε περιστατικά ωμής αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, αλλά αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Το πρόβλημα, που αποκρύπτεται, είναι ότι ο ρόλος και οι μέθοδοι της αστυνομίας δεν θα μπορούσαν ποτέ να πηγάζουν από ανοιχτότητα απόψεων και διαδικασιών. Οι μηχανισμοί της αντίκεινται σε οποιαδήποτε ουσιαστική δημοκρατικότητα, καταρχήν λόγω του ρόλου της και κατά δεύτερον λόγω της δομής της. Οι ιεραρχικές, συμπιεστικές δομές της δεν θα μπορούσαν σε οποιαδήποτε περίπτωση να αποτελούν βήμα δημοκρατικών διαδικασιών, αφού η ιεραρχία απορρέει από την εξουσιαστικότητα και αυτή με τη σειρά της από την ιεραρχία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή, αίτιο και αιτιατό ταυτίζονται, εμπλεκόμενα σε ένα φαύλο κύκλο, χωρίς τέλος. Οπουδήποτε υπάρχει άκαμπτη ιεραρχία και στρατικοποίηση, δεν υφίσταται δημοκρατία. Δεν μπορούν να υπάρξουν και τα δύο μαζί. Είναι οξύμωρο. Για αυτό και μέσα στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ φωλιάζουν ακροδεξιά στοιχεία είτε επικαλυμμένα με δημοκρατικό μανδύα είτε άμεσα, μη φοβούμενα να παραδεχτούν την ιδεολογία τους. Άλλο παράδειγμα αποτελεί ο στρατός. Πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε να είναι δημοκρατικός; Θα μπορούσαν οπλίτες και διοικητές να αποφασίζουν μαζί; Η απάντηση είναι όχι.
Αν καταργηθεί η ιεραρχία χάνεται και η κυριαρχία, αν δεν υπάρχει κυριαρχία χάνεται η εξουσία, με αποτέλεσμα ολόκληρη η στρατοκαβλωτική δύναμη να καταρρίπτεται. Ο στρατιωτικά ανώτερος δεν κατέχει την δύναμή του λόγω προσωπικότητας, αλλά λόγω θέσης. Ακριβώς όπως ο αστυνομικός δηλαδή. Στρατιωτικός και αστυνομικός είναι φύσει αντιδημοκρατικοί, ανελεύθεροι και εν δυνάμει δικτατορίσκοι. Δεν μπορείς να λειτουργείς μέσα σε κυριαρχικό περιβάλλον και να ισχυρίζεσαι ότι είσαι κοινωνικά φιλελεύθερος. Βέβαια, αν ντε και καλά θες να είσαι προοδευτικός, μπορείς να επιλέξεις το ΚΚΕ για την προοδευτικότητά σου. Δεν μπορείς εύκολα να ξεφύγεις από την ιδεοληψία του εξουσιαστή, του νόμιμου, του καλού παιδιού της διπλανής πόρτας. Το παραμύθι της νομιμοφροσύνης και της επιβολής της τάξεως ρέει στο αίμα σου και οι κυβερνώντες σε κάνουν να νιώθεις Θεός. Εσύ είσαι η βιτρίνα της Πολιτείας, εσύ είσαι ο δημοκρατικός αστυνομικός νέας κοπής και απόφοιτος πανεπιστημίου τώρα πια. Δεν είσαι ο παλιός χωροφύλακας που μπροστά του οι πολίτες ένιωθαν δέος και φόβο. Δεν είσαι αυτός που μαζί με τον δάσκαλο και τον παπά αλώνιζε κάποτε την ελληνική επαρχία. Δεν είσαι πια ο ένθερμος υποστηρικτής της χούντας. Δεν δέρνεις πια χωρίς λόγο. Δέρνεις με σχέδιο και εντολές της Δημοκρατίας, άρα δεν μπορεί κανείς να σε κατηγορήσει για φασιστική νοοτροπία. Είσαι αρωγός του πολίτη πλέον και όχι κυνηγός του. Το ξέρεις ότι όλοι είναι με το μέρος σου μέχρι να βρεθείς απέναντί τους. Πόσες ομάδες πολιτών έχεις δείρει τα τελευταία χρόνια, θυμάσαι; Πόσους μετανάστες έχεις ξεφτιλίσει στα αστυνομικά τμήματα; Πόσους φοιτητές έχεις σύρει στην ασφάλεια; Πόσες φορές έχεις σταματήσει κάποιο αυτοκίνητο στο δρόμο και με τσαμπουκά εκδηλώνεις την εξουσία σου; Το ξέρω καλά. Εσύ δεν ασχολείσαι με ιδεολογίες και τέτοια ξεπερασμένα πράγματα. Σου έχουν πει ότι αυτά είναι για τους κουλτουριάρηδες. Εσύ δεν είσαι σε αυτή τη θέση για να σκέφτεσαι, αλλά για να πράττεις. Είσαι ο θρασύς τύπος ανθρώπου που κατατρέχει κοινωνικές ομάδες και πολίτες και μετά ζητά την κατανόηση τους για τα 700 ευρώ που δε του φτάνουν για να ζήσει. Όσο κι αν προσπαθείς να μας πείσεις για την ανέχειά σου, ξέρουμε ότι δεν είσαι σαν και εμάς. Το ξέρεις κι εσύ. Γιατί η δικιά σου ανέχεια, κακόμοιρε μπάτσε, είναι εγκεφαλική και αυτή διορθώνεται πολύ δύσκολα. Σταμάτα λοιπόν να παραπονιέσαι. Δεν σε λυπόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου