Ο Άδωνης Γεωργιάδης, συχνά-πυκνά, χαρακτηρίζει τα επιχειρήματα των πολιτικών και ιδεολογικών του αντιπάλων ουτοπικά και ανεφάρμοστα αντικρούοντάς τα με την εξής φράση: "Ας επιστρέψουμε τώρα στον πραγματικό κόσμο". *1η παρ.
Γιατί αυτός ξέρει, και τον πραγματικό κόσμο και
τις ανάγκες του.
Λέει συνεχώς αυτή τη φράση αντιτιθέμενος σε
εκείνους που βρίσκονται σε έναν κατά τη γνώμη του φαντασιακό κόσμο. Αυτοί είναι
συνήθως οι κάτω υπό οποιοδήποτε πρόσημο αριστεροί *2η παρ. , που
επιθυμούν μια διαφορετική κατεύθυνση είτε στο οικονομικό είτε στο κοινωνικό
πεδίο.
Το ότι η οικονομία βέβαια λογίζεται ως διαφορετική από την κοινωνία και
μάλιστα ηγεμονεύει αυτής, είναι ένα άλλο θέμα, το οποίο δεν εξετάζει καν ο
Γεωργιάδης, αφού κι αυτό προφανώς ανήκει στον πραγματικό κόσμο και συνεπώς η
αλλαγή του δεν είναι εφικτή.
Πολύ συχνά επίσης αναφέρεται στην πολιτική λέγοντας πως είναι η
τέχνη του εφικτού κι όχι του επιθυμητού.
Ουσιαστικά πρόκειται για το ίδιο
επιχείρημα: Αν βρίσκεσαι σε έναν φανταστικό κόσμο, το μόνο που μπορείς να παράξεις
είναι αφηρημένες επιθυμίες ενώ όταν βρίσκεσαι στον πραγματικό κόσμο, το μόνο
που υποχρεούσαι να παράξεις είναι συγκεκριμένες πράξεις. Τι λέει δηλαδή;