Κι ήταν τα εργοστάσια
γεμάτα παιδιά,
που έβλεπαν τους γονείς τους να εργάζονται χαρούμενοι
κοιτάζοντας το ξημέρωμα να φτάνει
Και όλα ήταν δικά
μας
Και δεν χρειαζόμασταν
αντιπροσώπους,
γιατί το πρόσωπό μας έλαμπε από θέληση
Και τα κόμματα έγιναν
κομμάτια
Και δεν υπήρχε ανάγκη
για κανέναν -ισμό
Κι όλοι οι άστεγοι
βρήκαν στέγη και φαγητό
Κι όλοι οι
τοξικομανείς παντός είδους
βρήκαν τον τρόπο να δουν βαθιά μέσα τους
και μάς αποκάλυψαν
την ουσία του ανθρώπου