Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ;;;



Οικονομολόγος δεν είμαι και ούτε θα γίνω ποτέ. Άρα θα τολμήσω να γράψω κάποια πράγματα ως οικονομο-άσχετος.
Η Οικονομία ως γνωστόν, θεωρείται επιστήμη και μάλιστα διττής φύσης: κοινωνική και πρακτική. Κοινωνική γιατί αφορά στις ανθρώπινες κοινωνίες, πρακτική γιατί προτείνει τρόπους νομής των πόρων αυτών των κοινωνιών.

Αν δεν κάνω λάθος, η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από το ότι μοιράζει τα του οίκου. Αν λοιπόν εννοήσουμε τη γη ως σπίτι μας, τότε αντιλαμβανόμαστε την σημασία της οικο-νομίας. Βοηθάει τις ανθρώπινες κοινωνίες να διαχειριστούν τους πόρους τους με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σε θέση να συντηρούν τα μέλη τους και αν είναι εφικτό να προσφέρουν σε αυτά και έναν αξιοπρεπή δείκτη ευημερίας. Στον σημερινό κόσμο υπάρχουν κοινωνίες που δεν έχουν καταφέρει να προσφέρουν ούτε τη συντήρηση των μελών τους, πόσο μάλλον την καλοπέρασή τους.

Υπάρχει λένε η πραγματική οικονομία, η εθνική οικονομία, η τοπική οικονομία, η οικονομία των δεικτών κ.α.. Επίσης υπάρχουν διάφορες σχολές οικονομίας. Ένας χοντροκομμένος διαχωρισμός συνίσταται στις οικονομίες που υποστηρίζουν τη μερική ή συνολική παρεμβατικότητα του Κράτους στην αγορά και στις οικονομίες που υποστηρίζουν την μερική ή πλήρη απουσία του Κράτους από την αγορά. Οι πρώτες χαρακτηρίζονται σε γενικές γραμμές ως σοσιαλιστικές ή κομμουνιστικές, ενώ οι δεύτερες ως φιλελεύθερες ή έστω σοσιαλδημοκρατικές.
Ο μακαρίτης ο Άνταμ Σμιθ υποστήριζε πως μια ελεύθερη αγορά μπορεί μόνη της να ισορροπήσει προσφορά και ζήτηση μέσω κάποιου αόρατου χεριού. Βέβαια η αλήθεια είναι, πως ούτε και ο ίδιος είχε εμπιστοσύνη στους νεοαφιχθέντες στο τότε ιστορικό προσκήνιο καπιταλιστές και για αυτό τους χαρακτήριζε αρπακτικά θηρία. Μάλλον κάτι άλλο είχε στο νου του όταν μίλαγε για αόρατη χειρ. Ίσως ήταν κι αυτός ουτοπιστής αν και έχει μείνει στην ιστορία ως πραγματιστής. Πάντως φαίνεται ιδιαίτερα ουτοπικό, μια αγορά να μπορεί να ρυθμιστεί από μόνη της.

Μία επιστήμη λοιπόν, δύο κύριες σχολές. Δεν είναι αξιοπερίεργο κάποια επιστήμη να έχει πολλές σχολές. Πάρτε ως παραδείγματα την Ψυχολογία, τη Φιλοσοφία, τα Μαθηματικά. Και οι τρεις αποτελούνται από σχολές που πολύ συχνά αντιπαλεύουν η μία την άλλη. Για παράδειγμα, στην Ψυχολογία υπάρχουν η Ψυχανάλυση και ο Συμπεριφορισμός, δύο σχολές που αγγίζουν τα αντίθετα άκρα. Εδώ όμως μιλάμε για κάτι άλλο. Η οικονομία των δεικτών, των χρηματιστηρίων και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων αποφασίζει για την πραγματική. Η πραγματική ισούται με την τσέπη μας. Από την στιγμή που οι περισσότεροι μέσοι άνθρωποι όπως εμείς δεν γνωρίζουμε τους κανονισμούς και τη διάλεκτο της μη πραγματικής οικονομίας, μάλλον το παιχνίδι είναι σικέ.
Το λογικό θα ήταν η πραγματική οικονομία να επιβάλλει τους όρους της στη μη πραγματική ή τουλάχιστον να την καθοδηγεί. Από την άλλη βέβαια κι εμείς που κοπτόμαστε για την πραγματική οικονομία, λαμβάνουμε μέρος στην οικονομία των χρηματιστηρίων και όλων των άλλων, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να τονώσουμε ο καθένας ξεχωριστά την προσωπική του «πραγματική» οικονομία. Και έτσι, η πραγματική οικονομία είναι τελικά μια προσωπική οικονομία. Δεν αφορά το σύνολο της κοινωνίας, δεν έχουμε όλοι τον ίδιο προσανατολισμό, δεν θέλουμε όλοι τα ίδια πράγματα. Ο καθένας ενδιαφέρεται για την οικονομία του εαυτού του και ίσως και του άμεσου οικογενειακού του περίγυρου. Άρα η κοινωνία δεν λειτουργεί ως χωνευτήρι απόψεων και επιλυτής προβλημάτων, οικονομικών ή άλλων. Είναι μια σχεδόν τυχαία και χωρίς σκοπό σύναξη ατόμων, που το καθένα φροντίζει τα του «οίκου» του και τίποτα περισσότερο. Δεν υπάρχει κοινωνικό πρόταγμα ή σχέδιο. Τα πάντα λειτουργούν μέσω της ατομικότητας και τίποτα δεν εγκοινωνείτε. Ουσιαστικά η κοινωνία, ως σύνολο ατόμων με κοινό ενδιαφέρον για τα προβλήματά τους και ανάληψη πρωτοβουλιών για την επίλυσή τους, δεν υπάρχει. Γιατί οι κοινωνίες έχουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά που τις συνιστούν. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι η συνοχή. Ένα δεύτερο είναι η αλληλεγγύη. Που βρίσκονται αυτά τα δύο συνεκτικά στοιχεία στην κοινωνία μας; Που βλέπουμε συνοχή και αλληλεγγύη στην τρέχουσα οικονομία;

Ένα άλλο σημείο που θέλω να θίξω είναι οι οικονομικοί όροι. Ποιος μέσος άνθρωπος τους καταλαβαίνει; Όλοι ξέρουμε ό,τι μας έχει επιτραπεί να γνωρίζουμε. Έχουμε υπόψην μας δηλαδή έννοιες όπως έλλειμμα, χρέος, δανεισμός. Από εκεί και πέρα όμως, ποιος από εμάς γνωρίζει δυσκολότερους τεχνικά όρους; Θα μου πει βέβαια κάποιος πως κάθε επιστήμη έχει την ορολογία της. Συμφωνώ απόλυτα. Είναι δύσκολο για κάποιον μη μυημένο να έχει γνώση ας πούμε του Εγώ, του Υπερεγώ ή του Εκείνο της Ψυχαναλυτικής θεωρίας του Φρόϋντ. Όμως εδώ μιλάμε για μια επιστήμη που αγγίζει την 24ωρη καθημερινότητα του ανθρώπου. Δεν υποστηρίζω πως δε θα έπρεπε να συμβαίνει το ίδιο με την Ψυχολογία και τη Φιλοσοφία, αλλά αυτό είναι …αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Εδώ έχουμε μια επιστήμη που κανονίζει τη ζωή μας, καθορίζει το κοινωνικό μας επίπεδο, δημιουργεί θύτες και θύματα. Και οι περισσότεροι από εμάς δε γνωρίζουμε τελικά τους όρους της επιστήμης που διαφεντεύει τις ζωές μας, αφού είναι τόσο συγκεχυμένοι και αντιφατικοί. Μου θυμίζει την άλλη «σπουδαία» επιστήμη, τη Νομική. Μπερδεμένοι νόμοι που αναιρούν ο ένας τον άλλον, νομοθεσίες που δεν εφαρμόζονται ποτέ ή εφαρμόζονται κατά βούληση, δικηγόροι που ερμηνεύουν τους ίδιους νόμους με εντελώς διαφορετικό τρόπο και δικαστικοί που αποδίδουν δικαιοσύνη με δύο μέτρα και οκτώ σταθμά.
Έτσι, πιστεύω πως αυτό που μένει στο τέλος είναι μια σιγουριά γνώσης- όλοι λένε πως ξέρουν από οικονομία – και τελικά αυτό που ισχύει είναι να γνωρίζουν αυτό, που θέλουν εκείνοι που πραγματικά ξέρουν ενώ αυτοί βαυκαλίζονται με οικονομίστικους όρους, δάνεια και μετοχές.

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΥΤΟΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ...


Δεν μπορώ να καταλήξω στο εξής: Εγώ έχω διαχειριστικό πρόβλημα σκέψης ή οι άλλοι δε με καταλαβαίνουν;


Βέβαια μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο. Όταν λεγόμενά μου φαντάζουν εξωγήινα, οι άλλοι αρχίζουν να αμφιβάλλουν. Όταν μιλάνε οι άλλοι και γουρλώνω τα μάτια … τότε αρχίζω να αμφιβάλλω εγώ. Γενικά, αρχίζω να αμφιβάλλω για αυτά που σκέφτομαι, για αυτά που θέλω, για το πώς θα ήθελα να είναι τα πράγματα, για τον ίδιο μου τον εαυτό. Όλοι οι άλλοι δείχνουν σίγουροι για τα πιστεύω τους και η σκέψη τους φαντάζει στα μάτια μου πατενταρισμένη. Μάλλον αναρχίζουσα φαίνεται και η δικιά μου σκέψη σε αυτούς. Εκείνοι προτείνουν τη δουλειά και την καριέρα, εγώ αντιπροτείνω περισσότερο ουσιαστικό χρόνο και ισχυρότερες άμυνες απέναντι στην αδικία, μεγαλύτερη αλληλεγγύη, βαθύτερη κατανόηση. Δεν διεκδικώ δάφνες πρωτότυπης σκέψης, απλά προσπαθώ να την προκρίνω σε χώρους άγνωστους. Δεν πιστεύω ότι η σκέψη μου είναι ανεξάρτητη, ούτε όμως και των άλλων. Προφανώς, έχει διαμορφωθεί από ό,τι έχω διαβάσει, ακούσει, βιώσει, νιώσει. Και των άλλων το ίδιο θα μου πει κάποιος. Δεν αρνούμαι τη σκέψη οποιουδήποτε, απλά έχω δικαίωμα να την κρίνω, όπως βέβαια και εκείνος τη δική μου.


Οι περισσότεροι βρίσκουν τις σκέψεις μου ακραίες. Σχεδόν πάντα, τους απαντώ, πως δεν έχω πρόβλημα με τα άκρα γιατί τα άκρα αντιμετωπίζονται καλύτερα, είναι εμφανή. Και στο κάτω-κάτω τι σημαίνει «άκρο»; Ποιόν ενοχλούν και γιατί;

Οι κουκουλοφόροι είναι ακραίοι ενώ ο Καραμανλής όχι;

Ο Γεωργιάδης είναι ακραίος ή Πατριώτης με Π ΚΕΦΑΛΑΙΟ;

Μήπως τα άκρα υπάρχουν για να μπορούμε να τοποθετούμε τον εαυτό μας στη μέση και να βολευόμαστε, να μεταμορφωνόμαστε δηλαδή σε κλασσικούς φιλήσυχους πολίτες;

Τα άκρα έχουν ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ισχυρίζομαι δηλαδή, πως ποιοτικά δεν είναι το ίδιο άκρο ο Πλεύρης με το Βελουχιώτη ή ο Στάλιν με τον Μπακούνιν. Η υποκειμενικότητα παίζει σίγουρα πολύ σημαντικό ρόλο, αλλά έχει σημασία εκκινώντας από τα άκρα, που τελικά θέλεις να φτάσεις, τι θες να πετύχεις, τι αλλαγές θες να επιφέρεις στο μικρό ή μεγάλο περίγυρό σου. Γιατί τα άκρα - όπως όλα - έχουν και μια «σκοτεινή» πλευρά.


Για να μην κρύβομαι βέβαια, και εγώ φιλήσυχος πολίτης είμαι. Με το σπίτι μου, τη δουλειά μου, το αυτοκινητάκι μου κ.τ.λ. Και εννοείται ότι δεν είμαι ο επαναστατικότερος τύπος του κόσμου, τουλάχιστον όπως μπορεί να το εννοούν κάποιοι. Διεκδικώ κάποια πράγματα, πηγαίνω όπου μπορώ, συμμετέχω σε διάφορες κινήσεις που με εκφράζουν, αλλά έχω την προσωπική μου ζωή, τους ανθρώπους που αγαπώ, τις μικροαστικές καταβολές μου, την επιζήτηση της ασφάλειάς μου.


Η σκέψη είναι κάτι διαφορετικό από τη δράση. Αρχίζεις από σκέψεις και καταλήγεις σε πράξεις. Αν αρχίσεις αντίστροφα, υπάρχει πιθανότητα να μπερδευτείς και τελικά οι πράξεις σου να συμπαρασύρουν τη σκέψη σου.
Τα λέω όλα αυτά, γιατί βλέπω ανθρώπους στον περίγυρό μου που προσπαθούν να λογοκρίνουν τη σκέψη μου, με θεωρούν κάτι σαν Αντώναρο των Αναρχικών, με βλέπουν ως περίεργο και μου συμπεριφέρονται ως παιδί, που δεν έχει καταλάβει την πραγματικότητα και αιθεροβατεί επικίνδυνα.


Πρέπει η σκέψη μου να είναι ακριβώς ίδια με τη σκέψη των συναδέλφων μου, κάποιων φίλων μου, διαφόρων γνωστών ή αγνώστων γειτόνων, γιατί αλλιώς κινδυνεύει η ζωή μου, το πιο πιθανό είναι ότι θα καταστραφώ, θα καταλήξω αντικοινωνικός, θα μείνω μόνος.
Πρέπει να με απασχολεί η πορεία των χθεσινοβραδινών τηλεοπτικών σειρών, τι είπε ο Πρετεντέρης και ο Χατζηνικολάου, αν χάλασε το μακιγιάζ της Καγιά, αν έβγαλε καινούριο cd ο Κιάμος, ποιό καινούριο αστείο σκαρφίστηκε ο διαμόνιος Καρατζαφέρης, αν έκαψαν το βιβλιοπωλείο του Άδωνι.
Χάνομαι μέσα σε αυτονόητες απόψεις, απόψεις που μπετονάρονται στον εγκέφαλο των διπλανών μου και δεν μας αφήνουν πεδίο συνεννόησης. Κατά τα άλλα είμαι ακραίος, ενώ οι άλλοι αντικειμενικοί, είμαι στον κόσμο μου, ενώ οι υπόλοιποι δεμένοι στο άρμα της πραγματικότητας.
Τελικά ποιος έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα;
Εγώ ή οι άλλοι;
Μήπως είμαι και εγώ ίδιος με τους άλλους και επειδή δε θέλω να το παραδεχτώ, απλά αντιδρώ;
Βοήθεια!!!!!

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

ΒΛΑΚΩΝ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ...

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
" Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΒΛΑΚΩΝ "
ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΛΕΜΠΕΣΗ (1906-1968)

 

"... Απάτη είναι ως γνωστόν η αποσιώπησις της αληθείας ή η παράστασις ψευδών πραγμάτων ως αληθών. Εξ αυτού τούτου του ορισμού αυτής συνάγεται ότι η απάτη δεν ανάγεται εις την ευφυϊαν του απατεώνος - διότι πας άνθρωπος δύναται να παραστήση ψευδώς πράγματα ως αληθή, και αυτός ούτος ο βλαξ - αλλ' εις την ευπιστίαν του θύματος. Ότι λοιπόν καταφεύγει εις αυτήν, ως διανοητικώς ευκολώτερον μέσον ο βλαξ, επειδή στερούμενος ευφυϊας είναι ανίκανος να μεταχειριστεί έντιμα μέσα, είναι αυτονόητον, διότι έντιμα μέσα - ως δυσκολώτερα - χρησιμοποιεί μόνο ο κεκτημένος πραγματικήν ατομικήν αξίαν..."

"... Ο συνασπισμός των βλακών είναι μηχανική οργάνωσις βάσει της αρχής της "ελαχίστης προσπάθειας" προς αντιμετώπισην ισχυροτέρας δυνάμεως εις το πρόσωπον των ολίγων ή του ενός.
Η οργάνωσις αύτη, περιωρισμένης εκτάσεως, καλείται κοινωνιολογικώς κλίκα (clique)..."

"... Η έμφυτος τάσις του βλακός, εξικνουμένη συχνότατα εις αληθή μανίαν όπως ανήκη εις ισχυράς και όσον το δυνατόν περισσοτέρας πάσης φύσεως οργανώσεις, εξηγείται πρώτον μεν εκ της ευκολίας της αγελοποιήσεως, εις ην μονίμως υπόκειται, λόγω ελλείψεως ατομικότητας, δεύτερον δε εκ του ατομικού ζωώδους πανικού, υπό του οποίου μονίμως κατατρύχεται, εκ του δεδικαιολογημένου φόβου μήπως περιέλθη εις το παντός είδους προλεταριάτον..."

"...Τοιουτοτρόπως δημιουργείται αυτομάτως συρροή βλακών εις τας πάσης φύσεως οργανώσεις, αίτινες, εάν μεν είναι συμφεροντολογικαί, διατηρούν τουλάχιστον την σοβαρότητα των συμφερόντων των, εάν όμως είναι "πνευματικαί" περιέρχονται συν τω χρόνω εις πλήρη βλακοκρατίαν (Μασσωνισμός, απανταχού Ροταριανοί Όμιλοι και αυτή αύτη η... Κοινωνία των Εθνών!)..."

"... Τούτων δεδομένων εξηγείται και η ατελεύτητος και αυστηρότατη επιλογή βλακών εις τα ομαδικά συστήματα, η οποία, τη βοηθεία μιας πολιτικής βίας, κατοχυρούται και ως πολιτικόν και κοινωνικόν καθεστώς (4η Αυγούστου), τόσω μάλλον, όσω η ελευθερία της σκέψεως (χρήσιμος μόνον εις εκείνους οίτινες διαθέτουν σκέψιν), είναι μονίμως και εξόχως αντιπαθητική εις τους βλάκας, διότι ασκουμένη υπό των άλλων, στρέφεται εναντίον των, ιδία οσάκις ούτοι κατάχουν εξουσιαστικάς θέσεις, ή έχουν συνδέσει συμφέροντα με τους κατέχοντας αυτά..."
"... Η ακατανίκητος επίσης τάσις των βλακών προς τας πάσης φύσεως αγελαίας εμφανίσεις (κοσμικαί συγκεντρώσεις και causerie -κουτσομπολιό- τρεφομένη εκ των περιεχομένων των εφημερίδων και των ραδιοφώνων, μόδα, κλπ.) και διακρίσεις (τίτλοι, διπλώματα, παράσημα) είναι κατόπιν των ανωτέρω αυτονόητος..."

"... "ενός βλακός μύριοι έπονται"- ο δε ούτω ανελθών βλαξ θα προωθήση ο ίδιος πρόσωπα μόνον κατώτερα εαυτού, μέχρις ότου η μία έξωθεν επέμβασις, υπαγορευομένη υπό της ανάγκης άλλου τινός κοινωνικού οργανισμού, ή ο φυσικός εκφυλισμός ενός τοιούτου οργανισμού εκ των έσω, επιφέρει θεμελιώδη τινα ανατροπήν, ή και αυτόν τούτον τον τερματισμόν του βίου του εκφυλισθέντος οργανισμού..."

"... Ούτω λ.χ. πολλοί εξ αυτών κατέλαβον διαδοχικώς πλείστα αξιώματα της κοινωνίας και της πολιτείας, από του Προέδρου της Δημοκρατίας, μέχρι του "Προέδρου του Συλλόγου Προστασίας Εγγύων Μυγών", του "Γενικού Γραμματέως της Γενικής Συνομοσπονδίας Πωλητών Ποντικοπαγίδων" κ.ο.κ., αξιώματα βεβαίως τα οποία ουδέποτε θα επιδιώξη σοβαρώς απασχολούμενος άνθρωπος..."

"... Την άνοδον αυτού διευκολύνουν πλείστα προς τούτο ειδικά προσόντα: η παντελής έλλειψις προσωπικότητος, ήτις εκδηλούται εις την χρονίαν απουσίαν γνώμης επι παντός ζητήματος, εις τον φόβον προ της ενδεχομένης διαφωνίας προς πάντα άνθρωπον, η ολιγόλογος ανιαρότης αυτού, εκλαμβανομένη υπό των αφελών ως βαθύνοια και σοβαρότης, οφειλομένη δε πράγματι εις ανεπανόρθωτον έλλειψιν πνεύματος και πολιτισμού..."

"... Ο βλαξ, ως πλησιέστερος προς το ζωικόν βασίλειον, έχει την ένστικτον καχυποψίαν ούτω ανεπτυγμένην, ώστε αδυνατή να διαγνώση ή να εννοήση συλλογισμούς και λογικούς υπολογισμούς του ευφυούς, βασιζόμενος όχι εις το ένστικτον αλλά εις την διάνοιαν. Άοπλος και ανυπεράσπιστος έναντι των ψυχρών υπολογισμών της ξένης διανοίας, ης ο μηχανισμός τυγχάνει εις αυτόν νοητικώς απροσπέλαστος, μίαν μόνην άμυναν διαθέτει, ακριβώς όπως το ζώον και ο πρωτόγονος άνθρωπος: την ένστικτον καχυποψίαν..."

"... ανήκουν και οι "ευφυέστατοι" εκείνοι αρριβισταί πάσης φύσεως του δημοσίου βίου, οι οποίοι φρονούν ότι δεν έχει καμμίαν σημασίαν τι λέγει και τι πράττει τις σήμερον και αύριον, διότι "εν τη συγχύσει του λαού τα πάντα λησμονούνται", παραγνωρίζοντες, οι ατυχείς, το γεγονός ότι, αν τυχόν λησμονή ο "λαός", δεν λησμονούν όμως τα στελέχη και οι ηγέται του, και ότι και αν ακόμη ολόκληρος ο λαός αποτελείται από λωποδύτας και παληανθρώπους, ο αυτός όμως ακριβώς λαός έχει την μοχθηράν αξίωσιν να μη είναι τοιούτοι οι παρ΄αυτού αναδεικνυόμενοι, ή εκείνοι οι οποίοι οπωσδήποτε επηρεάζουν τας τύχας του, τους οποίους, εξ ενστίκτου αυτοσυντηρήσεως και δικαιοσύνης - διότι εφωδιασμένοι αυτοί με περισσότερα μέσα του κάμνουν αθέμιτον ανταγωνισμόν - επιθυμεί ασπίλους ή άλλως τιμωρεί..."

"...Ως προς την κοινωνικήν προέλευσιν των βλακών διαπιστούται ότι η παραγωγή βλακών δεν είναι "ταξική". Η πονηρά φύσις δεν έδωκε εις ωρισμένην τινα κοινωνικήν τάξιν το επίζηλο τούτο προνόμιον. Επιδαψίλευσεν ίσως, ως φαίνεται, εις την εκάστοτε άνω τάξιν τους διασκεδαστικώτερους απλώς τύπους βλακών, αλλά δεν εστέρησεν ουδεμίαν άλλην κοινωνικήν τάξιν της σοβαράς συμβολής των. Ο βλαξ υπουργός, ο αγόμενος και φερόμενος υπό των υπαλλήλων του, και τα μέλη ενός εργατικού σωματείου, τα οποία εκμεταλλεύεται ο πονηρός εργατοκάπηλος, αποτελούν δύο αντίθετα παραδείγματα του γεγονότος ότι η βλακεία δεν έχει ταξικήν την πατρίδα..."

"...Τους φιλήσυχους, μη ανήκοντες κατ' ακρίβειαν ούτε εις την κατηγορίαν των βλακών ούτε εις την κατηγορίαν των ευφυών, αλλ' αποκλίνοντας εκάστοτε πού μεν προς την μίαν, πού δε προς την άλλην κατηγορίαν, είθισται να μη πειράζουν οι επιστήμονες κοινωνιολόγοι, παρά τότε μόνον, όταν οι φιλήσυχοι, υπερβαίνοντες το υπό της φύσεως και της κοινωνίας δεδομένον αυτοίς περιθώριον ζωής, δεν αρκούνται απλώς να εξεγείρωνται οι ίδιοι κατά πάσης πνευματικής ή πραγματικής διαταραχής, ασχέτως της ωφελείας της και της γονιμοποιήσεως της επιστήμης και της κοινωνικής προόδου, αλλά διαπράττουν την απρονοησίαν να εκφέρουν και "γνώμας", με σκοπόν τον επηρεασμόν των μη ειδότων και με γνώμονα την ησυχίαν και τον οικογενειακόν βίον..."

"... Ουδείς μέχρι τούδε συγγραφέας κατώρθωσεν όντως να διαρρυθμίση επωφελώς τας σχέσεις του με τους τρομερούς αυτούς ταραξίας, τους δια νέων αναταραχών πολεμίους των αναταραχών, τους... φιλήσυχους..."

"... Ο κοινωνικός βλαξ επομένως είναι, εν αρνητικώ μεν ορισμώ, πας ο μη πληττόμενος υπό του αστικού και του πονικού νόμου και ελευθέρως κυκλοφορών και δικαιοπρακτών βλαξ, του οποίου ο μικρότερος βαθμός βλακείας τον καθιστά ικανόν προς το δικαιοπρακτείν και ποινικώς υπεύθυνον..."

ΕΛΑ ΧΡΙΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΝΑΓΙΑ...


ΑΠΟ TVXS


Στο νέο νομοσχέδιο του κ. Δένδια εκτός από την ποινικοποίηση της κουκούλας περιλαμβάνεται και η θεσμοθέτηση αργίας για τους δεσμοφύλακες. Προστάτης τους, ο Άγιος Λογγίνος, στον οποίο ο Πόντιος Πιλάτος είχε αναθέσει να επιβλέπει τη σταύρωση του Χριστού. Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται στο άρθρο 44 του νέου νόμου «καθιερώνεται ως επίσημη εορτή και ημέρα αργίας για το προσωπικό εξωτερικής φρούρησης των Καταστημάτων Κράτησης, η 16η Οκτωβρίου, ημέρα εορτασμού της μνήμης του Αγίου Λογγίνου, προστάτη του σώματος των φρουρών εξωτερικής φρούρησης των καταστημάτων κράτησης»


Ποιος ήταν ο Άγιος Λογγίνος Ο εκατόνταρχος Λογγίνος κρίθηκε ως ο πλέον κατάλληλος να «εκπροσωπήσει» στο πάνθεον των Αγίων τους έλληνες δεσμοφύλακες καθώς σε αυτόν και τους άνδρες του ανατέθηκε να εποπτεύει τη διαδικασία της σταύρωση του Χριστού, αφού κατά την επίμαχη περίοδο υπηρετούσε στον ρωμαϊκό στρατό και τελούσε υπό τις διαταγές του Πόντιου Πιλάτου. Όπως αναφέρει ο Συμεών ο Μεταφραστής στους βίους και την πολιτεία Αγίων, ο Λογγίνος καταγόταν από την κωμόπολη Σανδιάλη της Καππαδοκίας και ανήκε στην Ιουδαϊκή συναγωγή. Παρά το σκληρό του προσωπείο ο Λογγίνος αισθάνθηκε συμπάθεια, συγκίνηση και θαυμασμό προς τον εσταυρωμένο Ιησού και ήταν κατά τη θρησκευτική παράδοση αυτός ο πρώτος που έκανε τη μεγάλη ομολογία ότι: «Αληθώς ο άνθρωπος ούτος, Υιός ήν Θεού». Στη συνέχεια ο Λογγίνος παραιτήθηκε από τον ρωμαϊκό στρατό και άρχισε να κηρύττει τη σταύρωση και την Ανάσταση του Ιησού. Ο Πόντιος Πιλάτος ενημέρωσε για τον Λογγίνο τον Καίσαρα της Ρώμης Τιβέριο, ο οποίος εξέδωσε αυτοκρατορικό διάταγμα διατάσσοντας τον αποκεφαλισμό του. Η αποκεφάλισή του έγινε στις 16 Οκτωβρίου ημέρα κατά την οποία στο εξής θα γιορτάζουν οι δεσμοφύλακες της χώρας σε ανάμνηση της αυταπάρνησης του Λογγίνου.

Κυριακή 19 Απριλίου 2009

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, ΣΟΥ ΞΕΦΥΓΑΝ ΔΥΟ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ...




ΣΟΛΩΝ
" Για τα κακά που υποφέρετε εσείς πταίετε. Σείς οι ίδιοι ανυψώσατε αυτούς τους ανθρώπους για τούτο και περιπέσατε σε κακή δουλεία. Ο καθένας σας κατ΄ιδίαν έχει φρόνησιν αλεπούς αλλά σαν σύνολο έχετε μυαλό αποχαυνωμένο. Διότι προσέχετε τα εύστροφα λόγια του ανδρός και δεν βλέπετε τίποτε από όσα κάμνει".
ΠΕΡΙΚΛΗΣ
" Έχουμε πολίτευμα το οποίο δεν δανείζεται νόμους από κανέναν και έχει γίνει όχι προς το συμφέρον των ολίγων αλλά των πολλών. Για αυτό απεκλείθη Δημοκρατία. Ως προς τους νόμους όλοι οι πολίτες μετέχουν του ίσου. Για την διοίκησι προτιμούνται όχι οι προνομιούχοι αλλά οι ικανοί. Στον καθημερινό βίο ζούμε ελεύθεροι και δεν ερευνούμε την ιδιωτική ζωή των άλλων. Ούτε μεμφόμεθα ή τους σχολιάζουμε όταν πράττουν κάτι κατά την όρεξί τους...
Η πόλι μας είναι ανοιχτή σε όλους και δεν υπάρχει νόμος ξενοφοβίας....
Τα πλούτη μας χρησιμοποιούμε για τις ανάγκες μας και όχι για επίδειξι. Θεωρούμε τον πολίτη που δεν δείχνει ενδιαφέρον για την πολιτική ζωή όχι φιλήσυχον αλλά άχρηστο...."

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ...


"Ανάβουμε ένα κερί για τον Αλέξανδρο σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στη βία χωρίς βία", είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου από το χώρο συγκέντρωσης στο σταθμό του Μετρό στο Περιστέρι όπου το ΠΑΣΟΚ προχώρησε σε μια σιωπηρή εκδήλωση διαμαρτυρίας, με τους πολίτες να κρατούν αναμμένα κεριά εις μνήμην του νεαρού που βρήκε τραγικό θάνατο το Σάββατο το βράδυ.

Τελικά, είμαστε ένας λαός γεμάτος ψυχικά σύνδρομα (sic. κόμπλεξ) και ανούσια πολιτική δράση. Για αυτό και τόσο καιρό δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τις βαθιά πολιτικές κινήσεις του Γεωργίου Παπανδρέου του Νεότερου.

Ενώ εκείνος, ως μεγάλος πολιτικός ηγέτης και οραματιστής, είχε γιορτάσει την Ανάσταση από τις 9/12/08, εμείς, ως συντηρητικοί και ανοραμάτιστοι, περιμέναμε τον Απρίλιο για να Αναστηθούμε.

Ενώ Εκείνος έδινε μάχη για να μην κάψει τα σοσιαλιστικά χεράκια του από το κερί, που σαν δάκρυα έριχνε τις στάλες του με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, εμείς διαμαρτυρόμασταν με υβριστικά συνθήματα και ανούσιες βιαιότητες για το θάνατό του.

Ενώ Εκείνος στις 9/12/08 γιόρταζε την Ανάσταση - αφού βέβαια πάθη και ταφή είχαν προηγηθεί - εμείς κοιμόμασταν τον ύπνο τον βαθύ και τυρβάζαμε.... περί άλλων.

Οι επόμενες αντιπολιτευτικές κινήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα είναι οι εξής:

1) Κατάθεση Λαμπάδας ως το μπόϊ του Γιώργου στην Μητρόπολη Αθηνών για τα άτομα που εργάζονται με καθεστώς stage.

2) Με τα γόνατα αναρρίχηση στην Παναγία Της Τήνου, περί υγείας της Κωνσταντίνας Κούνεβα.

3) Πραγματοποίηση Εξορκισμού στη Νέα Δημοκρατία στον Ιερό Ναό Χριστού Των Σπάτων

4) Ευχέλαιο για τους απεργούς του Λαναρά.

5) Αρτοκλασία στα γραφεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπέρ Κουκουλωθέντων Και Αγιασθέντων Τιμίων ΝεοΔημοκρατικών Και Πασοκικών Σκανδάλων

ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ...

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΜΠΑ;


Πατέρας με γιο ας πούμε...

ΓΙΟΣ ΜΕ ΜΑΥΡΟ BOLD
ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ BOLD


Μπαμπά, τι να γίνω όταν μεγαλώσω;
Μητσοτάκης παιδί μου, Μητσοτάκης.
Τι δουλειά κάνουν οι κουκουλοφόροι μπαμπά;
Δουλεύουν στα κόμματα αγγελούδι μου...

... Αυτούς που τα σπάνε εννοώ βρε μπαμπά!
Αυτοί δεν είναι κουκουλοφόροι...

...Και τι είναι δηλαδή;
Απλά, αποφεύγουν τις γραβάτες...


Γιατί οι άνθρωποι δουλεύουν οχτώ ώρες μπαμπάκα;
Δεν έχω ιδέα παιδί μου, εγώ απλά δουλεύω...

Γιατί δε σε βλέπω μπαμπά καθόλου;
Κάνω υπερωρίες παιδί μου....
Γιατί η μαμά δεν κάθεται σπίτι να παίξουμε;
Δουλεύει κι αυτή...
Οχτώ ώρες κι αυτή, ε;
Καλά θα ήταν οχτώ παιδί μου...

Μα είναι μαμά...
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες στην ελεύθερη αγορά αγόρι μου
Τι είναι ελεύθερη αγορά μπαμπά;
Όταν 5 άνθρωποι τα έχουν όλα και 15 εκατομμύρια δουλεύουν για αυτούς...
Και αυτό είναι ελευθερία;
Έτσι λένε οι σοφοί οικονομολόγοι αγόρι μου...

Και τότε τι είναι σκλαβιά;
..............................................


Οι Τούρκοι είναι κακοί μπαμπά;
Εξαρτάται παιδί μου...

Από τι εξαρτάται;
Από το αν είσαι Έλληνας αγόρι μου
Οι Σκοπιανοί είναι κακοί μπαμπά;
Εξαρτάται παιδί μου...

Από τι ;
Από το αν είσαι Έλληνας αγόρι μου

Γιατί απαντάς έτσι; Εμείς οι Έλληνες είμαστε κάτι ξεχωριστό;
Έτσι πιστεύουμε...

Έχουμε δίκιο;
Όσο δίκιο έχουν και οι Σκοπιανοί

Και οι Τούρκοι είναι ξεχωριστοί δηλαδή;
Όσο κι εμείς...

Μπερδεύτηκα μπαμπά τώρα
Γιατί παιδί μου;...

Γιατί μου λες πως όλοι πιστεύουμε ότι είμαστε ξεχωριστοί

Ακριβώς αγόρι μου

Αν είμαστε όλοι ξεχωριστοί, υπάρχει κάτι που μας ενώνει;
Και βέβαια υπάρχει...

Τι μας ενώνει μπαμπά;
Οι διαφορές μας παιδί μου
Έχω μπερδευτεί μπαμπά
Λογικό αγόρι μου... είναι μπερδεμένα

Για πες μου μπαμπά... οι Αλβανοί είναι καλοί;
Πριν σου απαντήσω, μπορώ να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι;
Ναι μπαμπά, πες μου...
Οι συμμαθητές σου είναι καλά παιδιά;
Οι περισσότεροι ναι
Γιατί λες οι περισσότεροι; Δεν είναι όλοι δηλαδή;
Ε όχι βρε μπαμπά, κάποιοι δεν είναι καλά παιδιά
'Αρα, κάποιοι συμμαθητές σου είναι καλοί και κάποιοι κακοί;
Ναι μπαμπά
Οι συμμαθητές σου λοιπόν δεν είναι όλοι καλοί ή όλοι κακοί
Σωστά
Έτσι λοιπόν συμβαίνει και με τους λαούς
Δηλαδή;
Δηλαδή, ούτε οι Τούρκοι είναι όλοι κακοί, ούτε οι Έλληνες είναι όλοι καλοί
Και με τους Σκοπιανούς τι γίνεται;
Ό,τι γίνεται και με τους Τούρκους. Κάποιοι είναι καλοί και κάποιοι κακοί.
Εμάς στο σχολείο μάς λένε ότι οι Τούρκοι μάς είχαν δούλους για 400 χρόνια.
Αλήθεια είναι
Πως λοιπόν μπορούμε να είμαστε φίλοι με κάποιους που μάς είχαν για δούλους;
Γιατί πολύ απλά μάς είχαν… δεν μάς έχουν.

Και επίσης γιατί δεν είχαν μόνο εμάς.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε υπό την κατοχή τους κι άλλους λαούς 
Με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς έχουμε τα ίδια προβλήματα μπαμπά;
Όχι παιδί μου
Γιατί μπαμπά;
Δεν ξέρω αγόρι μου
Και οι Γερμανοί δεν μας είχαν υπόδουλους;
Ναι, έχεις δίκιο
Τότε γιατί δεν έχουμε και με αυτούς τα ίδια προβλήματα;
Ίσως επειδή με τους Γερμανούς πιστεύουμε στον ίδιο θεό

ή επειδή ήταν κατακτητές για λίγα χρόνια
Οι Τούρκοι πιστεύουν σε άλλον θεό;
Ναι, πιστεύουν στον Μωάμεθ.
Ενώ εμείς και οι Γερμανοί στον Χριστό ε;
Ναι αγόρι μου
Οι Σκοπιανοί πιστεύουν στον Χριστό ή στον Μωάμεθ;
Κυρίως στον Χριστό
Τότε γιατί έχουμε πρόβλημα μαζί τους ενώ με τους Γερμανούς όχι;
Γιατί λένε πως είναι Μακεδόνες ενώ εμείς λέμε πως μόνο οι Έλληνες μπορούν να είναι Μακεδόνες.
Είναι τόσο σημαντικό αυτό μπαμπά;
Στην περίπτωση των Σκοπίων φαίνεται να είναι αγόρι μουΔηλαδή σε κάποιες περιπτώσεις είναι πιο σημαντική η θρησκεία και σε άλλες όχι;
Έτσι φαίνεται…Γιατί γίνεται αυτό μπαμπά;
Δεν ξέρω

Εσύ τα ξέρεις όλα μπαμπά μου...
Δεν τα ξέρω όλα αγόρι μου, αλλά θα προσπαθήσω να σου απαντήσω.
Νομίζω ότι εμείς οι άνθρωποι ψάχνουμε συνήθως αυτά που μάς χωρίζουν
ενώ αυτά που μάς ενώνουν τα πετάμε στην άκρη...
Ένα από αυτά που μάς χωρίζουν είναι και η θρησκεία μπαμπά;
Εξαρτάται αγόρι μου
Από τι μπαμπά;
Από το πώς έχουμε καταλάβει αυτό που πιστεύουμε
Δηλαδή;
Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω.
Οι θρησκείες όλου του κόσμου μιλάνε για αγάπη, έτσι δεν είναι;
Νομίζω ναι...
Αν κάτι μιλάει για αγάπη, πώς γίνεται να χωρίζει;
Δεν ξέρω μπαμπά...
Θα σου πω πως γίνεται. Πιστεύεις ότι είμαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου;
Ε βέβαια. Αφού είσαι ο μπαμπάς μου!
Ο φίλος σου ο Γιώργος πιστεύει ότι είμαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου;
Όχι βρε μπαμπά...
Τι πιστεύει;
Ο καλύτερος μπαμπάς για τον φίλο μου τον Γιώργο είναι ο μπαμπάς του...
Είδες;
Τί να δω;
Και οι δυο σας πιστεύετε ότι έχετε τους καλύτερους μπαμπάδες
Τι σχέση έχουν οι μπαμπάδες με τις θρησκείες;
Οι μπαμπάδες έχουν σχέση με όλα...
Με μπέρδεψες πάλι...
Ο Χριστός είναι ο μπαμπάς των Χριστιανών και ο Μωάμεθ ο μπαμπάς των Μουσουλμάνων...
Αντί να μάς ενώνει ότι και οι δύο έχουμε μπαμπάδες, μάς χωρίζει ότι δεν είναι ίδιοι.
Εμείς είμαστε Χριστιανοί και οι άλλοι Μουσουλμάνοι, μόνο αυτό σκεφτόμαστε...
Νομίζω ότι καταλαβαίνω...
Και αυτό συμβαίνει παντού αγόρι μου.
Στα χρώματα δεν κοιτάμε την ποικιλία τους αλλά τη διαφορά τους,
στις θρησκείες δεν ασχολούμαστε με τον κοινό πατέρα, αλλά με το διαφορετικό του όνομα,
στις σχέσεις μας με τους άλλους λαούς δεν θέλουμε να ψάξουμε τον πολιτισμό τους,
απαιτούμε όμως να σεβαστούν εκείνοι το δικό μας,
μπορούμε να ονομάζουμε την Ιστανμπούλ Κωνσταντινούπολη,
αλλά δεν αφήνουμε τους Σκοπιανούς να ονομάζουν τη χώρα τους όπως θέλουν.
Σε πειράζει που δεν λένε μόνο εσένα Γιάννη αγόρι μου;
'Οχι μπαμπά, τι να με πειράζει;
Εσύ είσαι πιο σοφός τελικά αγόρι μου...

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

"ΣΤΟΧΟΣ" ΣΤΗΝ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ...


ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ" ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ...
Είναι επικίνδυνοι ή απλώς ηλίθιοι;
Τι ετοιμάζουν τα "παιδάκια"; Και έχουν μαζί και τα... αξεσουάρ τους, κουκούλες και λοιπά;
5 Comments: Ανώνυμος said... Σήμερα είναι ημέρα κουκουλοφορίας. Η συγκέντρωση δεν έχει σχέση με κάποιον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.http://imeratiskoukoulas.blogspot.com/ 1/4/09 8:50 μμ

ΑΧΙΛΛΕΑΣ said... Να μαζευτούμε και εμείς και να μην αφήσουμε να βεβηλώσουν το άγαλμα ! 1/4/09 10:09 μμ

Ανώνυμος said... Αυτά τα θυμούνται και οργανώνονται. Σίγουρα Ελληνες δεν είναι γιατί ο Έλληνας θυμάται άλλο πράμα την Πρωταπριλιά 2/4/09 3:11 μμ

Ανώνυμος said... ΑΙΣΧΟΣ... ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ.... ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΗΝ ΕΙΔΑΤε?? ΜΟΝΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΠΟΥ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΔΕΝ ΦΟΡΑΓΕ ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΟΤΑΝ ΕΚΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ.. ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΦΟΡΑΝΕ ΜΟΝΟ ΚΟΥΚΟΥΛΑ...ΚΑΙ ΠΑΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ.. ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.. 2/4/09 4:51 μμ

Ανώνυμος said... Στο καλό μου.Το έχασα το επεισόδιο.Έλειπα ταξίδι.Να πήγαινα να τους μοιράσω "σαπουνάκια" ...από το παιχνίδι Ελλάδος-Ισραήλ... σουβενίρ!Neraida 3/4/09 8:08 πμ
... ΣΕ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ...Σε κατάσταση συναγερμού και πολεμικής επικφυλακής έχει μπεί εδώ και λίγη ώρα η Ελληνική Αστυνομία, συνέπεια της δολοφονικής ενέδρας με τον έναν νεκρό (ανεπιβεβαίωτα επισήμα) και έναν τραυματία της ομάδας "Δέλτα". Οι πληροφορίες για αναστολές αδειών και ανακλήσεις είναι επιβεβαιωμένες, ενώ αναμένονται και κινητοποιήσεις σε κάθε επίπεδο από αστυνομικούς και πολίτες.ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ σε κατάσταση επιφυλακής και συναγερμού τίθονται από αυτή τη στιγμή και όλες οι δυνάμεις τους Πατριωτικού χώρου.
"ΣΤΟΧΟΣ"

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΒΑΤΑΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΥΒΡΙΣΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΤΩΡΑ...



Σύμφωνα με πληροφορίες της τελευταίας στιγμής, το "Ανώτατο Γνωμοδοτικό Όργανο Της Χώρας", που αποτελείται από κουκουλοφόρους, άνεργους, αντιστεκόμενους, γυναίκες που θα ψοφήσουν εν ώρα εργασίας, υπάλληλους, εργάτες και λοιπούς τυχάρπαστους υπηκόους αποφασίζει τα εξής:
  • Εκδιώκονται από τις οδούς Ιπποκράτους και Ρηγίλλης ως ιδιαίτερα επικίνδυνοι για το μέλλον του τόπου, γραβατοφόροι και ταγιεροφόρες. Τα κτίρια που στεγάζονται έχουν καταληφθεί παράνομα και θεωρείται επιβεβλημένο να αποδοθούν στους υπηκόους ιδιοκτήτες τους. Κατηγορούνται για παράνομη κατοχή ψήφων, ψευδολογία, υποκρισία και ανηθικότητα, σε βαθμό κακουργήματος.
  • Εκδιώκονται από την περιοχή του Περισσού, ξεχασμένοι Σταλινικοί και λοιποί ΔιαστρεβλοΜαρξιστές και Αντιιμπεριαλιστές του... Πρωκτού. Κατηγορούνται για Στρουθοκαμηλισμό Πραγματικότητας και Παραποίηση Ιστορικών Στοιχείων. Κατά συνέπεια το "Σπίτι Του Λαού" περνάει δικαιωματικά στα Χέρια Του Λαού.
  • Εκδιώκονται από την περιοχή της Πλατείας Κουμουνδούρου αλλοπρόσαλλοι Αριστερίζοντες, Ανανεωτικοί και ΑριστεροΡευματικοί. Κατηγορούνται για τριγλωσσία... και βάλε, ΜεταΔεκεμβριανή Κατάπτωση , Οξεία Ευρωεκλογολογίαση και Ψυχική Γραβατοφορία.
  • Εκδιώκονται εκ της οδού Καλλιρόης, Κοινοβουλευτικοί Μεταξο-σκώληκες και Εκδημοκρατισμένοι Απριλιανοί για... προφανείς λόγους. Καταδικάζονται σε ισόβια κατασκευή βομβών μολότωφ με παράλληλη Ασυλοποίηση στο Πολυτεχνείο και καθημερινή μεταμεσονύχτια διαμονή στην Πλατεία Του Αγίου Παντελεήμονα.

Από εδώ και εις το εξής ισχύουν τα κάτωθι:

  • Η Γραβατοφορία θεωρείται Ιδιώνυμον Αδίκημα και τιμωρείται με Θανατική Καταδίκη.
  • Γραβατοκατέχοντες και Υπόλοιποι Γιάπηδες καλούνται εις απολογίαν με τις κατηγορίες της Αδικαιολόγητης Υφοκατοχής, Υπόθαλψης Εγκληματία, Ωχαδελφισμού και Μόνιμης Οικονομολαγνείας.
  • Οργανώνονται Ιδρύματα "Απεξάρτησης Από Τη Γραβάτα Και Την Κυρίλα".
  • Ο Μοναχός Ευφραίμ καταδικάζεται για Διαστρέβλωση Χριστιανικού Μηνύματος και τιμωρείται με Απορασοποίηση, επιβολή προστίμου Τριάντα Αργυρίων και... Γραβατοφορία.
  • Απαγορεύεται η συνομιλία Δύο Στελεχών και άνω.
  • Απαγορεύεται η συνομιλία Στελέχους με ψυχικά υγιή ή μη πολίτη.
  • Απαγορεύονται μοκασίνια και ψηλοτάκουνες γόβες.
  • Ανοίγουν Κέντρα Διασκέδασης με σκληρό Face Control σε Γραβατοφόρους και ειδικά σε όσους από αυτούς συνοδεύονται.
  • Το Κολωνάκι προστατεύεται πλέον από το Πρόγραμμα "Fatura (Φατούρα...) 2009-2010" και έτσι αναδεικνύονται οι Αστικές του Ομορφιές, η Πλούσια Μεταπολιτευτική του Ιστορία και οι Σιλικονάτες Κυρίες του.
  • Η περιοχή της Πολιτείας Κηρύσσεται "Κράτος Εν Κράτει".
  • ΔΑΠ Και ΠΑΣΠ τίθενται στην παρανομία, κατηγορούμενες για Προσπάθεια Αθέμιτης Ιδιωτικοποίησης της Παιδείας.
  • Καταργείται η Γραβάτα στα Σώματα Ασφαλείας και υϊοθετείται η ένδυση αλεξίσφαιρο γιλέκο με στρίνγκ-κουκούλα στο πρόσωπο.
  • Η Λαϊκή Παροιμία "Πάνε δυο-δυο σαν τους Χιώτες" μετατρέπεται και κατοχυρώνεται πλέον ως "Πάνε τρεις-τρεις σαν του Μπάτσους".
  • Η Αντιπροσωπευτική Γραβατοφορούσα Δημοκρατία καταργείται και επιβάλλεται η Άμεση μέχρι νεωτέρας.
  • Κλείνουν άμεσα οι Εφημερίδες "Απογευματινή" Και "Αυριανή". Οι ιδιοκτήτες τους κατηγορούνται για Επιλεκτική Και Επικίνδυνη Ενημέρωση.
  • Ο Τράγκας, με συνοπτικές διαδικασίες, υποβάλλεται σε ηλεκτροσόκ και αναγκάζεται σε συναναστροφή με κουκουλοφόρους.
  • Ο Χατζινικολάου υποβάλλεται σε θεραπεία για Ανίατη Υποκριτικότητα και Υποτιθέμενη Αντικειμενικότητα. Επιβάλλεται η παραμονή του στο Ίδρυμα "Απεξάρτησης Από Τη Γραβάτα Και Την Κυρίλα" περιοχής Λόφου Του Στρέφη Και Περιχώρων.
  • Ο Πρετεντέρης κατηγορείται για Ηλιθιοποίηση Εαυτού και Αλλήλων. Καταδικάζεται σε ταυτόχρονη αφαίρεση Γλώσσας, Χειλέων και Ώτων.
  • Ο γραβατόψυχος-πουκαμισοφόρος Δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης τιμωρείται με αέναη φύτευση και ξεφύτευση δένδρων στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων.
  • Στον Γραβατοφόρο Εισαγγελέα κ. Σανίδα επιβάλλεται εγκατάλειψη οικίας και 20χρονη παραμονή του στην Κατάληψη Πατησίων Και Σκαραμαγκά.

Τα παραπάνω μέτρα είναι μια καλή αρχή. Σε κάθε περίπτωση έχουν αναδρομική ισχύ και η υλοποίησή τους θεωρείται επιβεβλημένη από όλους.

ΗΜΕΡΑ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΙΑΣ...


Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΚΩΝΙΛΛΑΝ (ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΜΗ ΕΞΑΙΡΕΤΕΟΣ...)

Απαντώ σε όσα έχω γνώμη, γιατί γνώση δεν έχω σε τίποτα :

- Το οκτάωρο το έχουν αποφασίσει κάποιοι που δουλεύουν τετράωρο.

- Το καλύτερο είναι απλά να έχεις μυαλό. Τα βγάζεις πέρα και χωρίς τσέπη.

- Ο αναρχικός είναι αυτόνομος. Όπως η θέρμανση.

- Ο Μητσοτάκης θα πεθάνει την ημέρα που θα παραιτηθεί ο Καραμανλής. Δηλαδή ποτέ.

- Ο Ζαχόπουλος έχει κάνει συγκρότημα με τον Βενιζέλο και τον Πάγκαλο, το τρίο "Δεν Βλέπω Το Πουλί Μου Παρά Μόνο Στον Καθρέπτη"

- Ναι, μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο αν δεν αλλάξεις μέσα σου. Προς το χειρότερο.

- Ο Τριανταφυλλόπουλος είναι υπέρ του εαυτού του. Και τα ξέρει όλα, ακόμα και αυτά που δεν έχουν γίνει ακόμα.

- Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται. Μετά τρώει και πίνει τσάμπα για πέντε χρόνια. Αν το κάνει καλά και δεν ανακατευτεί στα πόδια άλλων, ξαναεκλέγεται.

- Ο Καρατζαφέρης ήταν, είναι και θα είναι ΝΕΟ-δημοκράτης.

- Το Πολυτεχνείο ζει. Στις μνήμες μας.

- Αν δεν υπήρχε τηλεόραση, θα την παίζαμε παραπάνω. Με περιοδικά, όπως τα παλιά τα χρόνια.

- Υπάρχει Άθεος. Δεν τον έχω γνωρίσει όμως ακόμα.

- Υπάρχει Υπουργείο Παιδείας στην Ελλάδα? Μήπως έχει συγχωνευτεί με το ΥΠΕΧΩΔΕ?

- Οι μπάτσοι πράγματι παίρνουν 700 ευρώ. Τα υπόλοιπα τα παίρνουν από προστασίες και εκβιασμούς.

- Ο Πρετεντέρης είναι Αλμπίνος. Τις απόκριες ντύνεται Κολομπίνος.

- Λίγα τα λόγια σου για τον Βγενόπουλο. Είναι ο Έλληνας Μπερλουσκόνι, δηλαδή ο επόμενος πρωθυπουργός.

- Ο Γιωργάκης είναι Αυνανικός. Ο πατέρας του νόμιζε ότι ήταν ο Τιτανικός. Η κατάληξη θα είναι η ίδια.

- Οι κουκουλοφόροι ζουν ανάμεσά μας. Άντε και λίγο παραδίπλα.

- Ο Αβραμόπουλος είχε φτιάξει κόμμα για τον ίδιο λόγο που είχε φτιάξει και ο Σαμαράς. Για να επιστρέψουν πανυγηρικά σαν Μεσσίες στη ΝουΔου.

- Η σύνταξη του ΙΚΑ συντάσει τα πιο εφιαλτικά γεράματα που μπορείς να φανταστείς.

- Μόρφωση στις μέρες μας σημαίνει απλά ΛΟΓΙΚΗ. Παιδεία σημαίνει να έχεις τ'αρχίδια να λες ελεύθερα τη γνώμη σου και να την υποστηρίζεις μέχρι τέλους.

- Ο Μητσοτάκης για κάποιους είναι Υπεράνθρωπος. Για μένα ήταν πάντα Υπάνθρωπος.

- Μετά τη Δευτέρα παρουσία, μένουμε από απουσίες και πάμε στην ίδια τάξη.