Ενδημεί χρόνια. Δεν είναι απαραίτητο να εκφραστεί με λέξεις. Μπορεί κι ένα βλέμμα δήθεν γνώσης, η σοφία στο μάτι, το καμπούριασμα της πλάτης λόγω των βαρέων… εμπειριών, ένα νεύμα, ένα στράβωμα στο στόμα, μια μαγκιόρικη και ταυτόχρονα βαρύγδουπη ατάκα, όλα αυτά μαζί ή το καθένα ξεχωριστά να δηλώσουν αυτήν την περιβόητη αγωνιστική… εμπειρία.
Αλλά πώς γίνεται αυτή να συνοδοιπορεί μόνο με την ποσότητα των ετών κι όχι με το τί έχεις καταλάβει από όσα έχεις κάνει ή όχι μέσα σε αυτά τα χρόνια, τί σκέφτεσαι για και πώς κρίνεις αυτό για το οποίο αγωνίζεσαι, πώς προσπαθείς να το πραγματοποιήσεις, ακόμα και ποιες προσωπικές ανασφάλειες μπορεί ακούσια ή εκούσια να καλύπτονται μέσω αυτού και ποια προσωπικά σου άγχη και χαρακτηρολογικά ελλείμματα ή προτερήματα επιδεικνύεις μέσα στις δράσεις σου μαζί με άλλους ανθρώπους;
Όμως η εμπειρία κατά τη γνώμη μου δεν έχει μόνο ένα σκέλος αλλά δύο: χρόνο και κατανόηση.
Μπορεί να συναντήσεις έναν άνθρωπο ογδόντα ετών άδειο από εμπειρίες κι έναν πενηντάρη γεμάτο από αυτές. Δεν σχετίζεται μόνο με τον χρόνο, αλλά και με την αντίληψη, δηλαδή με το πόσο κάποια γεγονότα της ζωής σου σε άλλαξαν, σε προβλημάτισαν, σε ανάγκασαν να σκεφτείς με διαφορετικό τρόπο τα πράγματα μέσα από την αλληλουχία των ετών, χωρίς βέβαια να αλλοιώσουν τον βασικό σου αξιακό πυρήνα, γιατί στην περίπτωση αυτή πρόκεiται για κάτι διαφορετικό...
Αλλά πώς γίνεται αυτή να συνοδοιπορεί μόνο με την ποσότητα των ετών κι όχι με το τί έχεις καταλάβει από όσα έχεις κάνει ή όχι μέσα σε αυτά τα χρόνια, τί σκέφτεσαι για και πώς κρίνεις αυτό για το οποίο αγωνίζεσαι, πώς προσπαθείς να το πραγματοποιήσεις, ακόμα και ποιες προσωπικές ανασφάλειες μπορεί ακούσια ή εκούσια να καλύπτονται μέσω αυτού και ποια προσωπικά σου άγχη και χαρακτηρολογικά ελλείμματα ή προτερήματα επιδεικνύεις μέσα στις δράσεις σου μαζί με άλλους ανθρώπους;
Όμως η εμπειρία κατά τη γνώμη μου δεν έχει μόνο ένα σκέλος αλλά δύο: χρόνο και κατανόηση.
Μπορεί να συναντήσεις έναν άνθρωπο ογδόντα ετών άδειο από εμπειρίες κι έναν πενηντάρη γεμάτο από αυτές. Δεν σχετίζεται μόνο με τον χρόνο, αλλά και με την αντίληψη, δηλαδή με το πόσο κάποια γεγονότα της ζωής σου σε άλλαξαν, σε προβλημάτισαν, σε ανάγκασαν να σκεφτείς με διαφορετικό τρόπο τα πράγματα μέσα από την αλληλουχία των ετών, χωρίς βέβαια να αλλοιώσουν τον βασικό σου αξιακό πυρήνα, γιατί στην περίπτωση αυτή πρόκεiται για κάτι διαφορετικό...
