Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Τυχαιότητες & Μια Βεβαιότητα

Γεννήθηκες τυχαία από δύο τυχαίους και διαφορετικούς ανθρώπους κάποια χρονιά, μια τυχαία ημερομηνία, κάπου.
Αυτοί, είτε σε ήθελαν είτε ήταν μια στιγμή καύλας, ηδονής ή μπορεί και τα δύο μαζί.
Δεν έχει μεγάλη σημασία άλλωστε.
Εσύ ξαφνικά υπήρξες.
Ίσως βρέθηκες μέσα στους τοίχους ενός νοσοκομείου ή στο αίθριο της φύσης, μπήκες ή όχι σε θερμοκοιτίδα (αν είχανε οι τυχαίοι γονείς σου τη δυνατότητα να στην προσφέρουν) και μετά άραξες για χρόνια σε ένα μεγαλοαστικό, μικροαστικό ή σπίτι επαρχίας σε κάποιον χώρο, που ονομάζεται Ελλάδα.
Θα μπορούσες, πάλι τυχαία, να είχες γεννηθεί σε άλλον χωροχρόνο και σε μέρη όπως Αλβανία, Η.Π.Α., Ρωσία, Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, σε φυλή στην Αφρική, στο αποικιοκρατούμενο Μαρόκο κ.ο.κ.
Η τυχαιότητα της ύπαρξής σου και του τόπου γέννησής σου θα μπορούσαν να σε είχαν κάνει ένθεο ή άθεο.
Στην Ελλάδα έτυχε να είσαι χριστιανός και μάλιστα Ορθόδοξος, όχι Μονοφυσίτης, Καθολικός, Διαμαρτυρόμενος κ.ο.κ.
Μόνο τυχαία δεν είσαι κάτι από αυτά ή άθεος.

Τρίτη 1 Μαρτίου 2016

Οι Πλάνητες

Χθές, μετά από πολλούς μήνες, άνοιξα την τηλεόραση και "έπεσα" πάνω σε ένα δελτίο ειδήσεων.
Mια εικόνα, χίλιες λέξεις, όπως συνηθίζουμε να λέμε.
Και είναι αλήθεια ότι, το απόφθεγμα αυτό αποτυπώνει με εύστοχο τρόπο την εικονοποίηση της πραγματικότητας.
Συνήθως, αν δεν δούμε σε εικόνες (κάθε εποχή διαθέτει το δικό της τρόπο να θεαματοποιεί και να θρυμματίζει σε εικόνες την πραγματικότητα) αίμα να ρέει, συντρίμμια, βγαλμένες σάρκες, βρέφη να κλαίνε, ανθρώπους να εκλιπαρούν για βοήθεια, άλλους να ζητιανεύουν, βασανιστήρια, αν δεν ακούσουμε κραυγές κ.ο.κ., δεν είμαστε ικανοί να εσωτερικεύσουμε τον ανθρώπινο πόνο, δεν ήμαστε διατεθειμένοι να αντιληφθούμε την αδικία, τις φωνές απελπισίας, τους πολέμους των ισχυρών, την εκμετάλλευση των ανίσχυρων, την ζώσα πραγματικότητα.