Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Είναι Εκείνοι... Οι Αυνανιστές Της Ζωής


Χθες αυτοκτόνησε ένας άνθρωπος, ένας άνθρωπος από εκείνους που αφήνουν το σημάδι τους σε όσους έτυχε να τον γνωρίσουν.
Δεν τον ήξερα, όμως διάβασα την ανακοίνωση των συντρόφων του κι ήταν σαν να τον είχα γνωρίσει.
Έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους, τόσο χωμάτινους, τόσο αγαθούς, τόσο μη-ήρωες, που αν μπορούσα να τους στήσω άγαλμα και να τους ηρωοποιήσω ερήμην τους θα γέμιζε η Αθήνα αξιοπρέπεια και ανθρωπιά.
Αυτοί, δεν ταιριάζουν σε καμία εποχή, δεν μπορούν να την ενδυθούν, κι εκείνη με τη σειρά της τούς αποβάλει με ανακούφιση.

Ακόμα και αν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, στη χώρα τους, στον τόπο τους επικρατούσε η τελειότητα, θα έβρισκαν τα στραβά της και θα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τη μεταμορφώσουν σε όμορφα ατελή... τελειότητα ώστε να έχουν τη δυνατότητα να την ξαναχτίσουν μαζί μας, κι έτσι να μάθουμε ο ένας από τον άλλον πώς συνεχώς δημιουργείται μια νέα ζωή.

Δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων ενώ αναγκαστικά για αρκετές ώρες είμαι σε καθημερινή επαφή με μια άλλη πλευρά, με την πλευρά εκείνων που ηρωοποιούνται μόνοι τους και το παίζουν μούρες ενώ κανονικά θα έπρεπε να σκύβουν το κεφάλι και να το βουλώνουν.

Είναι εκείνοι που κοιμούνται τον ύπνο του αδίκου ενώ πιστεύουν πως είναι δίκαιοι

Εκείνοι που ποτέ δεν έχουν αγωνιστεί για τίποτα παρά μόνο για την πάρτη τους

Εκείνοι που μεγαλοστομούν ακατάπαυστα και αναλύουν πανομοιότυπα και βαρετά την κατάσταση γύρω τους

Εκείνοι που πήραν ένα μεταπτυχιακό στα οικονομικά και νομίζουν πως έχουν πιάσει τον πάπα από τα αρχίδια
Κατά τα άλλα είναι παντελώς άσχετοι, ελληναράδες, ανιστόρητοι, άνθρωποι ανέστιοι εγκεφαλικού μυελού

Κάποιοι από αυτούς κάνουν Αντάρτικο Πόλεων στα όνειρά τους

Λένε πως δε θα πληρώσουν φόρους και την τελευταία στιγμή τους πληρώνουν

Περιμένουν την επανάσταση από τους άλλους ενώ οι ίδιοι κουνάνε τον κώλο τους μόνο όταν χρειαστεί να τον βολέψουν σε κάποια καλύτερη θέση

Γλείφουν κι έρπουν για τη διατήρηση ή την αναβάθμιση, της έτσι κι αλλιώς επισφαλούς θέσης τους

Εναντιώνονται νοητικά στους "τρομοκράτες", αλλά οι ίδιοι είναι τόσο τρομοκρατημένοι που πρακτικά χέζονται και σε μια πορεία να πάνε

Δεν ξέρουν τίποτα από καταλήψεις, αλλά βρήκαν σωστή την τήρηση του "Nόμου και της Tάξης"

Μιλάνε όλη τη μέρα για το "Kακό Δημόσιο" χωρίς να ξέρουν καν την έννοια και την αξία της λέξης Δημόσιο

          Παριστάνουν τους χριστιανούς ενώ μέσα τους οι Χριστοπαναγίες βράζουν και μόνο για λόγους prestige δεν τις εκστομίζουν

           Δεν μπαίνουν ποτέ σε μέσο μαζικής μεταφοράς, αλλά λένε πως ταλαιπωρούνται λόγω της    απεργίας, μέσα στα turbo αμάξια τους τα πληρωμένα από την εταιρεία

Χολοσκάνε το καλοκαίρι που δεν τους αξίωσε ο καλός θεός να έχουν μια ιδιωτική παραλία ή τουλάχιστον ένα ιδιωτικό σκάφος

Βρίζουν τα τούρκικα σήριαλ γιατί δεν είναι τόσο καλά όσο τα γηγενή, όμως την επόμενη μέρα αποδεικνύεται πως τα ξέρουν απέξω κι ανακατωτά

Παριστάνουν τους σινεφίλ και… ενθουσιάζονται με την τελευταία κωλομεγλυφάτη μαλακία του Παπακαλιάτη

Παίζουν τους αριθμούς στα δάχτυλα ενώ η ζωή φεύγει μέσα από τα χέρια τους χωρίς να τούς υπολογίζει

Μιλούν με αγγλικούς επαγγελματικούς όρους ενώ η γλώσσα της υψηλής ελληνικής τους καταγωγής είναι άθλια, κι έτσι όταν λένε "πάραυτα" εννοούν "παρόλα αυτά"

Έχουν ξεχασμένες rock δισκοθήκες για τις οποίες υπερηφανεύονται, αλλά τώρα τρέχουν στον Χατζηγιάννη γιατί τραγουδάει καλύτερα το ερωτικό πάθος από ό,τι ο Cave, ο Βαμβακάρης και τόσοι άλλοι

Λόγω καριέρας έχουν κάνει την προσωπική τους ζωή ρημαδιό κι έτσι έχουν άπλετο χρόνο να ασχολούνται με τις ζωές των άλλων

Κάνουν παιδιά που τα φέρνουν κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα στη δουλειά για να θαυμάσουμε την εξυπνάδα τους, ενώ δεν οφείλεται σε αυτούς, αλλά στις νταντάδες που χρυσοπληρώνουν για να τούς τα μεγαλώσουν

Κρεμάνε στους ώμους τους επαγγελματικές τσάντες και σέρνουν βαλίτσες με ροδάκια για να σε ψαρώσουν ενώ μέσα σε αυτές έχουν το περισσευούμενο από το προηγούμενο βράδυ φαγητό

Δε γαμάνε τις γυναίκες τους, ενώ στο γραφείο ακόμα κι η Γεωργία Βασιλειάδου να περάσει απέξω ξερογλείφονται σαν τον Πόλντο με τα χάμπουργκερ

Πάνε σε "δύσκολα" θεατρικά γιατί πρέπει να ανυψώσουν το επίπεδό τους, αλλά τη Δευτέρα βρίζουν τον Ίψεν και τον Τσέχοφ που σαν μαλάκες που ήταν τούς δυσκόλεψαν το Σαββατόβραδο

Πάνε στα μπουζούκια γιατί στο Gagarin και στο Rodeo παίζουν πρεζάκηδες

Δεν πάνε Εξάρχεια γιατί εκεί είναι οι αναρχικοί και θα τους κάψουν την καούκα, και διάολε, τόσα λεφτά χάλασαν για να την κάνουν όμορφη κι αεράτη

Ξέρουν τα νέα γκατζετάκια και συζητούν όλη μέρα για το πώς θα καταφέρουν να τα αποκτήσουν

Τα έχουν πάλι με τους "τρομοκράτες" που δε σεβάστηκαν ούτε την Κυριακή, ενώ οι ίδιοι απορούν και εξανίστανται με το ότι οι υπάλληλοι καταστημάτων αντιδρούν στο να δουλεύουν Κυριακές

Πέρασαν δύο φορές τυχαία από τους στύλους του Ολυμπίου Διός και ξέρουν τα πάντα για το τί συνέβαινε στην πλατεία Συντάγματος εκείνες τις ελπιδοφόρες μέρες

Τούς είπαν στα γαμοκάναλα ότι Δημοκρατία είναι να αφήνουμε και τη Χρυσή Αυγή να μιλάει και αυτοί τήν έμπασαν στη Βουλή

Τούς είπαν ότι Κομμουνισμός σημαίνει Σοβιετική Ένωση και το πίστεψαν
Τούς είπαν ότι Καπιταλισμός σημαίνει ευτυχία και τη ζουν καταναλώνοντας κάθε μέρα όλο και περισσότερα

Τούς ενημέρωσε κάποιος ότι αυτή η ζωή είναι ό,τι πιο σημαντικό υπάρχει, κι έτσι είπαν να περάσουν από εδώ χωρίς να αφήσουν κανένα ίχνος αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας.

Φάτε για Τέχνη Χατζηγιάννη και γεμίστε Επαναστατικότητα με Λαζόπουλο.

Κάντε ό,τι θέλετε, αλλά μη μας εμποδίζετε με τις ηλίθιες φάτσες σας να καταφέρουμε έστω και μικρά πράγματα ακόμα και για τη δική σας ζωή, γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα…

2 σχόλια: