Στο ίδιο Καζάνι Φίλε...

Ενάμιση χρόνο άνεργος, εκατοντάδες βιογραφικά και τίποτα.

Η Ελένη τί λέει;

Δεν ξέρω.

Δεν ξέρεις!

Δεν τη βλέπω πιά.

Καλά, κανά οκτάμηνο χαθήκαμε ρε πούστη μου, πότε έγινε αυτό;

Δε τα ξέρεις τώρα, οι μαλακίες τρέχουν σαν το φως.

Πόσο καιρό;

Από τότε που χαθήκαμε κι εμείς ή λίγο μετά.
Είδε και απόειδε και στο τέλος την έκανε με ελαφρά... εντάξει, φυσιολογικά πράγματα, ανθρώπινα, τί μπορείς να πεις;

Τι φυσιολογικά ρε μαλάκα, τί ανθρώπινα; Τόσα χρόνια ήσασταν μαζί!

Και τί ήθελες να κάνει, να περιμένει πότε θα με πάρουν σε καμιά δουλειά; 
Βαρέθηκε, κουράστηκε και στο τέλος... την έκανε. 

Ωραία πράματα αδερφέ. Και πού μένεις τώρα;

Έπιασα μια γκαρσονιέρα λίγο παρακάτω. Για πες εσύ.

Τί να σου πω;

Η Μαρία, τί κάνει η Μαρία;

Η Μαρία ε; Ξέρω ΄γω, καλα πρέπει να ΄ναι.