Παρ’ τ’ αυγό και κούρευτο!

Θα προκαλούσαν τρανταχτό γέλιο οι κομματικοί μηχανισμοί, αν δεν μάς... προσέφεραν απλόχερα τη γελοία εντύπωση ότι μάς αντιπροσωπεύουν και κυρίως ότι μάς εκπροσωπούν.

Στις πρόσφατες εκλογές- που πάντα πολιτικές είναι, ακόμα κι όταν αφορούν στη διοίκηση των δήμων κι όχι στην αυτοδιοίκηση, όπως αυτάρεσκα και πονηρά οι πολιτικοί την αποκαλούν- τα αποτελέσματα κατά τους πολιτικούς έδειξαν τέσσερις κερδισμένους:

Ν.Δ, ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΚΙΝ.ΑΛ., ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Κ.Κ.Ε.

Μάλιστα, αναλόγως του πρώτου ή του δεύτερου γύρου εναλλάσσονται κατά περίεργους τρόπους και αιτιολογίες και οι νικητές, εκτός από το Κ.Κ.Ε., που παραδέχεται ότι πάντα μόνο του κερδίζει ή πάντα μόνο του χάνει στον αγώνα Καπιταλισμού-Κομμουνισμού. 

1)  Όταν ο Μητσοτάκης λέει ότι οι εκλογές είναι πολιτικές (εννοώντας στην ουσία βουλευτικές) και τις κερδίζει η Ν.Δ., παραμένουν πολιτικές, δηλαδή βουλευτικές.

Όταν ο Μητσοτάκης λέει ότι είναι πολιτικές και χάνει η Ν.Δ., είτε επικαλείται τις πρόσφατες βουλευτικές ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ (αφού τις κέρδισαν πριν τρεις μήνες, άρα οι εκλογείς τούς γουστάρουν) είτε ρίχνει εμμέσως τις ευθύνες στα πρόσωπα, ακόμα και στον πολυαγαπημένο του ανιψιό. 

Όταν ο Γεωργιάδης και οι λοιποί κυβερνητικοί, γεμάτοι οίηση, απειλούν και εκβιάζουν τους εκλογείς, απλά οι εκλογείς είναι χαζοί και δεν καταλαβαίνουν το ύφος και τον τρόπο της πολιτικής οξύνοιας, νόησης και λέγειν διανοητών επιπέδου Αυγενάκη, Γεωργιάδη, Μαρινάκη.

2) Όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κερδίζει κάποιους δήμους γίνεται αυτόματα αξιωματική αντιπολίτευση. Όταν χάνει, χάνει η λεγόμενη "δημοκρατική παράταξη", που περιλαμβάνει και τον κεντροαριστερό ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.

Πάνω-κάτω, όταν κερδίζουμε, κερδίζουμε μόνοι μας, όταν χάνουμε, χάνουμε όλοι μαζί.

3) Για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τι να πει κάποιος! Αυτοί έχουν τα δικά τους θέματα. Ένας Κασσελάκης χρειαζόταν για να βγουν στην επιφάνεια.

Ψάχνονται κι αυτοί για να βρουν τη "δημοκρατική παράταξη" και να χωθούν, ενώ λόγου χάρη ο αντικαταστάτης του Βαρουφάκη στην κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. Τσακαλώτος είναι τώρα ανεβασμένος στα ακροαριστερά  κάγκελα και δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του. Παλιά, τότε... απλώς κυβερνούσε και δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, και ήταν κεντροαριστεροδεξιός.

Το "έλα να δεις" είναι πολύ λίγο για να περιγράψει το γέλιο που αυτό το κόμμα θα μάς προσφέρει τους επόμενους πολλούς μήνες.

4) Τέλος, όταν το Κ.Κ.Ε. κερδίζει, προωθείται το κίνημα, όταν χάνει, τα λαϊκά στρώματα πρέπει-επιτέλους-να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα, όπως συχνά πυκνά λένε οι... σύντροφοι.

"Παρ’ τ’ αυγό και κούρευτο!" θα μπορούσε να πει κάποιος, μα το αυγό έχει ήδη κουρευτεί κι εμείς βουλιάζουμε στην ανάθεση, στην αφάνεια, στην ακινησία.