Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Σε Πρώτο Πρόσωπο...


(ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ)
Από τη Σαββατιάτικη κουβέντα… περί δράσης

Καταλαβαίνω τον φόβο και την ανασφάλεια. Είναι συναισθήματα εγγενή, βαθειά και για αυτό τόσο πολύ ανθρώπινα.

Ποιός δεν φοβάται; Όλοι μας φοβόμαστε. Όλοι.

Την ώρα της κρίσης πρέπει να αποφασίσεις, πρέπει να κρίνεις.
Δεν μπορείς να στέκεσαι σε δύο βάρκες.
Νομίζεις πως είναι απλό; Γελιέσαι…
Αν δεν το κάνεις, θα κρίνει η ζωή για σένα.

Ο ένας βρίσκεται από τη μια πλευρά κι ο άλλος από την απέναντι.
Ο πρώτος στη ζέστη μιας ηλίθιας σιγουριάς , ο δεύτερος στο κρύο μιας γλυκιάς ανασφάλειας.

Κι οι δύο δείχνουν σκυμμένοι στα μάτια ενός προσεκτικού παρατηρητή.
Τα συναισθήματά τους αλληλοσυμπληρώνονται.
Ο ένας σκύβει από φόβο, ο άλλος από αδιέξοδη υπερηφάνεια και πολλά γιατί.

"Εντάξει, δίκιο έχεις αλλά τι να κάνουμε;… έτσι είναι τα πράγματα.
Εγώ πάντως θα την βρω την άκρη"

ΕΓΩ, όχι εμείς. ΕΓΩ και μόνον ΕΓΩ.

Ο πρώτος πίνει καφέ και σχολιάζει.
Ο δεύτερος χαμογελάει πικρά.
Το μέλλον τού φαίνεται προδιαγεγραμμένο.
Νιώθει την αλήθεια, την μελετά χωρίς να το καταλαβαίνει.

Κι αυτός που πίνει καφέ την ξέρει αλλά κάνει τον ανήξερο, νιώθει μόνος και φοβάται ακόμα περισσότερο.

Οι ΕΓΩ είναι μόνοι και κάνουν παρέα με άλλους ΕΓΩ.
Και πάντα σχολιάζουν και κοιτούν περίεργα τους ΕΜΕΙΣ.

Οι ΕΜΕΙΣ είναι μόνοι και κάνουν παρέα με άλλους ΕΜΕΙΣ.
Και πάντα κοιτούν με απορία τους ΕΓΩ και τους ρωτούν:

"Γιατί τόσα πολλά ΕΓΩ δεν μπορούν να γίνουν ένα μεγάλο ΕΜΕΙΣ;"

4 σχόλια:

  1. Οι ΕΓΩ φοβούνται ότι για να γίνουν ΕΜΕΙΣ πρέπει να ξεχάσουν την καταγωγή τους, ενώ οι ΕΜΕΙΣ, αυτό το πρόβλημα, το 'χουν κατανοήσει (ή έστω προσπεράσει, με κάποιον τρόπο).

    (Ζητήματα ταυτότητας και άλλες σύγχρονες ασθένειες του "εξελιγμένου" κόσμου.) ;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κοίτα σύμπτωση, τώρα που διαβάζω την ανάρτηση σου ακούω αυτό http://www.youtube.com/watch?v=VAP7Y4_wOmY
    δεν ξέρω αλλά μου ταιριάζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σε ευχαριστώ πολύ για τη σύνδεση. Είναι πολυ τιμητικό να συνδέεις κάτι που έγραψα με ο,τιδήποτε έχει σχέση με τον Άσιμο. Σε ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να 'σαι καλα :). Αυτό με το εγώ και το εμείς πάντως είναι πολύ μεγάλη κουβέντα... Αλλά φοβάμαι πως αυτοί οι ρυθμοί κι αυτές οι συνήθειες που μας έχουν σβερκώσει μας έχουν κάπως τυφλώσει και βλέπουμε μόνο το εγώ. Τα είπες πολύ ωραία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή