Αβαθή... Πάθη

Άνθρωποι, άνθρωποι χωρίς πάθη ή με κατευθυνόμενα πάθη.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς καταφέρνουν να ζουν, για ποιο λόγο αναπνέουν, τί ζητούν από τη ζωή, έχουν σκοπό;
Ισχυρίζονται βέβαια ότι έχουν πάθη, για τα οποία όμως δεν έχουν να πουν και πολλά ή κάποιες άλλες φορές μιλούν ακατάπαυστα για αυτά.
Τούς ρωτάς- όχι αν παθιάζονται με κάτι, δεν τίθεται έτσι η ερώτηση- και δε σου απαντούν ευθέως… αλλά "Ναι μεν… αλλά" ή σου αραδιάζουν πάθη όπως"στοίχημα", μαγειρική, τηλεοπτικές σειρές, βιβλία του σωρού, "κατεβάσματα" χιλιάδων δίσκων κ.α.
Από την άλλη, πάθη "ναι μεν αλλά" δεν υπάρχουν.
Τα πάθη συνδέονται με τα άκρα.
Και τα άκρα δεν αγγίζουν εξ' ορισμού το κακό, διότι άλλης νοηματικής υφής είναι η πρόταση "χαίρει άκρας υγείας", η οποία είναι πλήρους αποδοχής από τον μέσο άνθρωπο κι άλλης υφής η φράση "είναι ακραίος φασίστας" (καθ΄υπερβολή το τελευταίο, αφού φασίστας και ακραίος ταυτίζονται. Η φασιστική και η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία είναι εκ φύσεως ακραία απάνθρωπες).

Μια Συζήτηση Στην Εκπομπή "Brainessance"

Μια Συζήτηση (18-06-2014) στην εκπομπή "Brainessance" του http://www.radiobubble.gr/ καλεσμένος του Δημήτρη Λάμπου (http://www.dimitrislampos.gr/). 

Τον ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και τη συζήτηση που είχαμε.

BIBOCA-GARAGEM-FAVELA

Kαταλαβαίνω, έχει "μουντιάλ" εφέτος, την παγκόσμια γιορτή ποδοσφαίρου, μια από τις εκφάνσεις της ανθρώπινης θεαματικής παγκοσμιότητας.
Όχι την μοναδική αλλά σίγουρα θεωρούμενη από τις πλέον εντυπωσιακές μέσα στην κοινωνία του θεάματος, που μάς έλαχε να διάγουμε τον ά-χαρο βίο μας, αν βέβαια εξαιρέσει κανείς τις ζωντανές ή ακόμα και μαγνητοσκοπημένες φάσεις από πρόσφατες - ή όχι και τόσο- πολεμικές συρράξεις ανά τον κόσμο.
Κι εσύ θες να ασχοληθείς με όλο αυτό, θες να νιώσεις τον παλμό έστω και μέσα από τον τηλεοπτικό δέκτη, θέλεις να νιώσεις... παγκόσμιος.
Έλληνας μεν, παγκόσμιος δε.
Ξέρω, ξέρω ότι αν μπορούσες, θα ήσουν εκεί. Το ξέρω. Αλλά... ας όψεται η πουτάνα η οικονομική κρίση, το μακρινό της απόστασης, το αφεντικό που θα φωνάζει, αν και θα μπορέσει να σε νιώσει, αλλά είναι αφεντικό και πρέπει να φωνάζει ακόμα κι όταν υποτίθεται ότι σε καταλαβαίνει.
Τα τελευταία χρόνια σε έχω δει να ασχολείσαι με οποιοδήποτε "αθλητικό" γεγονός έχει παγκόσμιες διαστάσεις, ακόμα κι αν είναι γκολφ, ακόμα κι αν πρόκειται για δύο τύπους, που πετάνε ένα στυλό στον αέρα και το γραπώνουν στην πτώση του με το στόμα τους, το ξαναπετάνε και πάλι από την αρχή.
Ξέρω... θες να δεις αγώνες, πρόσωπα, τακτικές, να χαρείς, να κρίνεις παίκτες και προπονητές, να κοζάρεις και κανά βραζιλιάνικο κώλο ρε αδερφέ.
Είναι η χώρα του χορού, του σπουδαίου καρναβαλιού, είχες κι έχεις όνειρο ζωής να βρεθείς σε ένα από αυτά. Θα δείξει... μην απογοητεύεσαι.