Αβαθή... Πάθη

Άνθρωποι, άνθρωποι χωρίς πάθη ή με κατευθυνόμενα πάθη.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς καταφέρνουν να ζουν, για ποιο λόγο αναπνέουν, τί ζητούν από τη ζωή, έχουν σκοπό;
Ισχυρίζονται βέβαια ότι έχουν πάθη, για τα οποία όμως δεν έχουν να πουν και πολλά ή κάποιες άλλες φορές μιλούν ακατάπαυστα για αυτά.
Τούς ρωτάς- όχι αν παθιάζονται με κάτι, δεν τίθεται έτσι η ερώτηση- και δε σου απαντούν ευθέως… αλλά "Ναι μεν… αλλά" ή σου αραδιάζουν πάθη όπως"στοίχημα", μαγειρική, τηλεοπτικές σειρές, βιβλία του σωρού, "κατεβάσματα" χιλιάδων δίσκων κ.α.
Από την άλλη, πάθη "ναι μεν αλλά" δεν υπάρχουν.
Τα πάθη συνδέονται με τα άκρα.
Και τα άκρα δεν αγγίζουν εξ' ορισμού το κακό, διότι άλλης νοηματικής υφής είναι η πρόταση "χαίρει άκρας υγείας", η οποία είναι πλήρους αποδοχής από τον μέσο άνθρωπο κι άλλης υφής η φράση "είναι ακραίος φασίστας" (καθ΄υπερβολή το τελευταίο, αφού φασίστας και ακραίος ταυτίζονται. Η φασιστική και η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία είναι εκ φύσεως ακραία απάνθρωπες).
Γνώμη μου- και το λέω εξ'αρχής- είναι ότι τα άκρα δημιουργούν τις μέσες συνθήκες, ότι αν δεν υπήρχαν, όλοι εκείνοι που συναισθηματικά και κοινωνικά κινούνται σε αυτό που αποκαλείται "ο μέσος άνθρωπος" δε θα υπήρχαν καν, ούτε θα μπορούσαν να διαφεντεύουν τη λεγόμενη "κοινή γνώμη", την οποία οι ίδιοι ανατροφοδοτούν.
Άνθρωποι με πετσοκομμένα πάθη, μετριασμένα στα... άκρα του ναδίρ ή διογκωμένα σε εκείνα του ζενίθ, πάθη όμως τα τελευταία, που φύονται και αναπτύσσονται μέσα σε τυχερά παίγνια ποδοσφαίρου, ταμπλέτες, κοινές μουσικές, ψώνια, τηλεοπτικές σειρές και άλλα πολλά, πάθη που είναι ήδη ελεγχόμενα, δοσμένα και συνεπώς ακίνδυνα. Λες και μέσα στο αίμα τους έχουν καταφέρει να κυκλοφορούν αβαθή... πάθη.
Κατασκευασμένα από τη γλώσσα της οικονομίας και των επιχειρήσεων, από εταιρικές ξενικές ορολογίες και κώδικες υπολογιστών, σαρκωμένα από κενές (ούτε καν καινοφανείς) απόψεις τηλεοπτικής και δημοσιογραφικής υπερ-αντικειμενικότητας, ανδρωμένα πάνω στην τυραννική ισχύ πλειοψηφικών απόψεων, που μόνο επειδή είναι τέτοιες διεκδικούν σθεναρά την μονοκαθεδρία στο περιεχόμενο των παθών.

Έχεις πάθος να δημιουργείς κέρδος, ειδικά μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης; Τότε είσαι υπέρ του δέοντος υγιής.
Γιατί αν δεν κυνηγήσεις το κέρδος τώρα, πότε θα το κάνεις;
Αν χτίσεις προφίλ νικητή σήμερα, θα ανταμειφθείς πλουσιοπάροχα αύριο.

Μήπως έχεις πάθος με την ποίηση;
Μήπως τυχόν έχεις κλάψει διαβάζοντας ένα ποίημα;
Πρέπει να το ψάξεις, κάτι δεν πάει καλά με 'σένα.

Έχεις φροντίσει ώστε το κινητό σου να είναι από τα τελευταία, αν όχι το τελευταίο μοντέλο;
Είσαι άπαικτος, έχεις πολλά παραπάνω από όσα ονειρεύτηκες.

Μήπως ψάχνεις απεγνωσμένα τρόπους να κοινωνήσεις τις ουτοπικές ιδέες σου, βασανίζοντας εσένα και τους άλλους;
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις δεν είναι άλλο από το να επισκεφθείς επειγόντως ένα καλό ψυχολόγο.
Αν δεν τα καταφέρεις με αυτόν, μη διστάσεις να μιλήσεις σε κάποιον ψυχίατρο.

Παίζεις τυχερά παιχνίδια που μπορεί να σου αποφέρουν έστω και λίγα ευρώ κάθε εβδομάδα;
Είσαι σε καλό δρόμο.
Μη σταματάς, είναι πολλοί που κάνουν το ίδιο, δεν είσαι μόνος.

Μήπως ασχολείσαι με... τελειωμένες θεωρίες και δεν κοιτάς την πραγματικότητα κατάματα;
Είσαι αιθεροβάμων: Κατέβα από το σύννεφο και τα ξαναλέμε.

Έχεις συνηθίσει να φωνάζεις τη γνώμη σου, μόνο και μόνο επειδή την ίδια έχουν πάρα πολλοί άλλοι;
Καλά κάνεις, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψιθυρίζεις μια γνώμη, που έχει δοκιμαστεί στην αρένα της μαζικής αποδοχής.

Μήπως όταν βγαίνεις έξω βαριέσαι να μιλάς για τη δουλειά σου και βρίσκεις το όλο θέμα ανιαρό;
Ψάξε το, έχεις βαθύτερο πρόβλημα από όσο νομίζεις.

Διαβάζεις μαζικά;
Βιβλία για αγάπες, έρωτες, βίτσια κ.τ.λ.;
Καλά κάνεις.
Ειδικά τώρα, καλοκαιράκι γαρ, ένα βιβλίο με τόσο αιχμηρά θέματα είναι ό,τι καλύτερο για τη χαλάρωση της παραλίας.

Μήπως, ενώ σου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνεις, δεν θέλησες να ανέβεις τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας και προτίμησες την ησυχία σου- όση μπορεί να υπάρχει;
Μα πού ζεις, τί θες από τη ζωή, γιατί δεν κάνεις τις σωστές κινήσεις στο σωστό χρόνο;
Μετά, μην αναρωτιέσαι γιατί σε φωνάζουν "μαλάκα";

Έχεις ψωνίσει τα ρούχα, που είναι απαραίτητα για κάθε τύπο εξόδου;
Αν ναι, ξέρεις να φροντίζεις τον εαυτό σου και σου αξίζει έπαινος.

Μήπως τυχόν η μουσική που ακούς είναι παρωχημένη και δεν έχεις ιδέα από τα τελευταία ημεδαπά ή αλλοδαπά hit
Κρίμα για ΄σένα, τίποτε άλλο.

Μήπως η σκέψη σου είναι κολλημένη σε έναν καλύτερο κόσμο, αγαπάς τους ανθρώπους χωρίς χριστιανικές φιοριτούρες και πιστεύεις μόνο στις πράξεις τους,μα αρνείσαι τα θαύματα κάθε λογής θεών;

Μήπως νιώθεις μοναξιά μέσα στους πολλούς ανθρώπους κι ενώ εκείνοι συζητούν για λεφτά, γκόμενες, γκόμενους, εσύ προτιμάς να σκέφτεσαι την αμηχανία που ένιωσες μπροστά στον μετανάστη, που σου καθάριζε πριν λίγο το μπαρμπρίζ του αυτοκινήτου;

Φίλε μου, ένας τρόπος υπάρχει για να επανέλθεις στην αγκαλιά της κοινωνίας, την οποία νομίζεις ότι φτύνεις αλλά πάντα- και να το θυμάσαι αυτό- εσύ θα βρίσκεσαι στο περιθώριο της:
Να κοιτάξεις γύρω σου, να παθιαστείς π.χ. με το Μουντιάλ, να πετύχεις οπωσδήποτε την "Ασίμεια" "ομοιόσταση" και τότε θα δεις ότι οι φίλοι σου, τα ενδιαφέροντά σου, οι πολιτικές σου απόψεις, ο τρόπος που το βλέμμα σου εκτοξεύεται προς του άλλους, όλα αυτά, μα όλα, είναι λάθος.
Μόνο τότε θα μπορέσεις να νικήσεις την ηλίθια μοναξιά στην οποία έχεις καταδικάσει το μυαλό σου, επειδή δεν ξέρεις τί σου γίνεται και νομίζεις ότι είσαι κάτι διαφορετικό από εμάς.
Είναι τόσο απλό.
Αν δεν παθιάζεσαι με ό,τι εμείς, είναι ώρα ή να αλλάξεις ή να πάρεις... τα βουνά.