Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2022

Ο Μαρξ Του Κομμουνισμού (Μια Συζήτηση Με Τον Αλέξανδρο Χρύση)

Tο εισαγωγικό απόσπασμα είναι μουσική σύνθεση του Μιχάλη Κάτσαρη, που έγραψε ειδικά για αυτή την συζήτηση και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό.

Μια Συζήτηση (7/01/2022) με τoν Αλέξανδρο Χρύση με αφορμή το βιβλίο του "Ο Μαρξ Του Κομμουνισμού" από τις εκδόσεις ΚΨΜ". Ευχαριστώ πολύ τον Αλέξανδρο για την αποδοχή της πρότασής μου, ώστε να κάνουμε αυτή τη συζήτηση.
Επίσης, ευχαριστώ πολύ τον σύντροφο και φίλο Στέλιο για την από κοινού σύνθεση των ερωτήσεων και την ανταλλαγή σκέψεων πριν τη συζήτηση αυτή.

Θεματολογία - "Ο Μαρξ Της Εξέγερσης Στον Κήπο Του Επίκουρου" - "Ο Μαρξ Της Δημοκρατίας" - "Ο Μαρξ Του Κομμουνισμού" (2:08) - Ο Μαρξ Στο Παρίσι (1843) (Μια Υπαρξιακή Μετατόπιση) (10:03) - Κοινωνικό-Πολιτικό-Πολιτιστικό Κλίμα Στο Παρίσι (Εργατική Τάξη/Εργατικές Ομάδες/ Πολιτιστικές & Εκπαιδευτικές Λέσχες) (19:19) - Lorenz von Stein & Μαρξ (34:28) - Heinrich Heine & Μαρξ (41:48) - Λουδοβίκος Φόυερμπαχ & Μαρξ (59:51) - Μαρξ & Γαλλική Επανάσταση (1:07:31) - Ιδιώτης-Πολίτης κατά Μαρξ (Ελευθερία-Ισότητα-Αλληλεγγύη) (1:14:27) - "Αποξένωση" Κατά Μαρξ (Έννοια-Περιεχόμενο-Προοπτικές) (1:33:51) - Προλεταριακό Βίωμα - Αριστοδημοκρατική Πρωτοπορία - Ελευθεριακές Πρωτοπορίες (1:41:36) - Περί Προλεταριακού Βιώματος (1:43:34) - Περί Αριστοδημοκρατικής Πρωτοπορίας (Περιεχόμενο & Προβληματισμοί) (1) (1:47:01) - Περί Ελευθεριακών Πρωτοποριών (1:52:59) - Περί Αριστοδημοκρατικής Πρωτοπορίας (Περιεχόμενο & Προβληματισμοί) (2) (1:56:22) - Περί Δικτατορίας Του Προλεταριάτου (Μια Συζήτηση) (1:58:32) - Περί Σύγχρονης Εργατικής Τάξης (Προλεταριοποίηση & Ταξική Συνείδηση) (2:12:35) - Η Μαρξική Σκέψη Ως Επιστημονική Υπόθεση (2:19:00) - Μαρξισμός (Θεωρία-Δόγμα-Κριτική) (2:22:44) - Ο Κομμουνισμός Ως Ιστορική Αναγκαιότητα (Έννοια-Περιεχόμενο & Προβληματισμοί) (2:26:22) - Ο Ρόλος & Η Συμβολή Του Ένγκελς (2:31:01) - Η Μαρξική Σκέψη (Δύο Σημεία Κριτικής & Προβληματισμοί) (2:34:37) - Μαρξική Σκέψη & Ρομαντισμός (2:45:35) - Αναρχισμός-Μαρξισμός (Πολυσημία & Συνοχή) (2:49:13) - Μαρξισμός-Μεταμαρξισμός-Αναρχισμός (Ανταλλαγή Απόψεων & Αντιπαραθέσεις) (1) (2:54:12) - Νησίδες Κομμουνισμού & Καπιταλισμός (Μια Συζήτηση) (2:57:51) - Μαρξισμός-Μεταμαρξισμός-Αναρχισμός (Ανταλλαγή Απόψεων & Αντιπαραθέσεις) (2) (3:04:18) - Η Κριτική Του Μαρξ Στο... Μαρξικό Έργο (3:06:35)

3 σχόλια:


  1. Η επιτυχία στον καπιταλισμό έλαβε το πραγματικό της νόημα κυρίως μέσα από την διδασκαλία του Λούθηρου , με το γνωστό δόγμα του προτεσταντικού προκαθορισμού, σύμφωνα με το οποίο η μοίρα του ανθρώπου εδώ κάτω στην κοιλάδα των δακρύων είναι προκαθορισμένη από το θεό! Ως άμυνα ο άνθρωπος έπρεπε να παράγει αδιάκοπα υλικά προϊόντα προκειμένου να γίνει αρεστός στο θεό , να καθηλώσει το θεό! (με λακανικούς Όρους το Μεγάλο Άλλο )

    Το δόγμα του Λούθηρου δεν έπεσε από τον ουρανό , αλλά υπαγορεύτηκε από τις ανάγκες του νέου οικονομικού συστήματος που μόλις τότε (15ος αιώνας) άρχισε να ανεβαίνει στην σκηνή της ιστορίας.

    Το σύστημα αυτό δεν είναι άλλο από τον πρώιμο καπιταλισμό , με τις εμπορευματικές σχέσεις να αναπτύσσονται σε παγκόσμια κλίμακα , με την βιομηχανία να κάνει τα πρώτα της βήματα , με την πρόοδο στην κατασκευή των μηχανών.
    Οι μηχανές ζητούσαν επιτακτικά εργατικά χέρια , και τα χεράκια αυτά βρέθηκαν, πρόθυμα να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη. Οι κολασμένοι της γης έγιναν τώρα βιομηχανικοί εργάτες , προσφέροντας υπεραξία στον καπιταλιστή , ενισχύοντας περεταίρω την πρωταρχική συσσώρευση του κεφαλαίου. Αφού ξέκοψαν από τα φεουδαρχικά δεσμά «ελεύθεροι» πια , ρίχτηκαν με μανία στη φάμπρικα.

    Ο σύγχρονος βρικόλακας , οι μηχανές , είναι διψασμένες για αίμα! Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόσο έντονα μετατροπή της ζωντανής εργασίας σε νεκρή εργασία , ποτέ άλλοτε και με τόση ένταση οι εργάτες δεν σφυρηλατούσαν οι ίδιοι τις αλυσίδες τους !

    Καθώς κυλούσε αίμα στο ποτάμι της ιστορίας , αναδύθηκαν καθαρά πια οι νέες μορφές της ανθρώπινης συνείδησης , καρπός του καταμερισμού της μισθωτής εργασίας , μια ψευδή συνείδηση , αφού ο καπιταλιστικός κόσμος είναι ένας ψεύτικος κόσμος!

    Η αλλοτρίωση του εργάτη , η αποξένωση από την καταναγκαστική – μονότονη εργασία του , η αποξένωση από το προϊόν της εργασίας του , η αποξένωση από τον άλλο άνθρωπο , και τελικά από τον ίδιο του τον εαυτό συντελέστηκε με το βούρδουλα που ο ίδιος έφτιαξε για τον εαυτό του!
    Ο εργάτης μετατρέπεται σε αντικείμενο (πραγμοποιείται) μαζί με τα προϊόντα που παράγει , μετατρέπεται και ο ίδιος σε αντικείμενο προς πώληση , και ταυτόχρονα φορέας ψευδούς συνείδησης!
    Μαζί όμως με αυτή του την αθλιότητα (ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ) , αναπτύσσεται και σαν φορέας, σαν υποκείμενο , που εν δυνάμει μπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό του και όλη την κοινωνία από την υποταγή! , να θέσει τις βάσεις για την ελεύθερη κοινωνία του μέλλοντος!
    Αυτή η αλήθεια πονά θανάσιμα τους εχθρούς του ανθρώπινου είδους!

    Η αλλοτρίωση του εργάτη είναι εγγεγραμμένη εγγενώς στο ίδιο το σύστημα της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής , το οποίο παράγει αντίστοιχα αποτελέσματα. Το εμπόρευμα για τον άνθρωπο της παραγωγής γίνεται φετίχ . Αυτός ο φετιχισμός του εμπορεύματος υποδουλώνει ως σύγχρονος θεός όλο τον κόσμο της εργασίας. Είναι ένα φαινόμενο ανάλογο της θρησκείας. Αφού πρώτα ο άνθρωπος δημιούργησε τους θεούς, (εξ αιτίας της αδυναμίας του να ελέγξει τις καταστροφικές δυνάμεις της φύσης και της κοινωνίας που τον καταδυνάστευαν) στην συνέχεια τους τοποθέτησε στον άμβωνα του ουρανού , αποτασσόμενος στην αυθεντία και στην ανεξάρτητη παντοδύναμη βούληση τους!

    Ο φετιχισμός του εμπορεύματος κάρφωσε αποτελεσματικότερα τον εργάτη στην υποταγή του στον καπιταλιστή, από ότι τα καρφιά τον Προμηθέα στο βράχο του!

    Ο εργάτης θεοποίησε τα προϊόντα που ο ίδιος παράγει , τοποθετώντας τα στον επίγειο άμβωνα των πάμφωτων στολισμένων βιτρινών γυάλινων πολυκαταστημάτων στις πρωτεύουσες της κατανάλωσης ψεύτικων ειδώλων!

    Η ιστορία είναι ένα πεδίο δυνατοτήτων ΑΝΟΙΧΤΟ !

    Το υποκείμενο έχει την επιλογή (για να θυμηθούμε την μεγάλη ΡΟΖΑ) : ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

    Προσδοκούμε: ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΖΩΝΤΑΝΩΝ!!!

    -ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ Ανάρτηση στον αξέχαστο ΘΑΝΟ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η επιτυχία στον καπιταλισμό έλαβε το πραγματικό της νόημα κυρίως μέσα από την διδασκαλία του Λούθηρου , με το γνωστό δόγμα του προτεσταντικού προκαθορισμού, σύμφωνα με το οποίο η μοίρα του ανθρώπου εδώ κάτω στην κοιλάδα των δακρύων είναι προκαθορισμένη από το θεό! Ως άμυνα ο άνθρωπος έπρεπε να παράγει αδιάκοπα υλικά προϊόντα προκειμένου να γίνει αρεστός στο θεό , να καθηλώσει το θεό! (με λακανικούς Όρους το Μεγάλο Άλλο )

    Το δόγμα του Λούθηρου δεν έπεσε από τον ουρανό , αλλά υπαγορεύτηκε από τις ανάγκες του νέου οικονομικού συστήματος που μόλις τότε (15ος αιώνας) άρχισε να ανεβαίνει στην σκηνή της ιστορίας.

    Το σύστημα αυτό δεν είναι άλλο από τον πρώιμο καπιταλισμό , με τις εμπορευματικές σχέσεις να αναπτύσσονται σε παγκόσμια κλίμακα , με την βιομηχανία να κάνει τα πρώτα της βήματα , με την πρόοδο στην κατασκευή των μηχανών.
    Οι μηχανές ζητούσαν επιτακτικά εργατικά χέρια , και τα χεράκια αυτά βρέθηκαν, πρόθυμα να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη. Οι κολασμένοι της γης έγιναν τώρα βιομηχανικοί εργάτες , προσφέροντας υπεραξία στον καπιταλιστή , ενισχύοντας περεταίρω την πρωταρχική συσσώρευση του κεφαλαίου. Αφού ξέκοψαν από τα φεουδαρχικά δεσμά «ελεύθεροι» πια , ρίχτηκαν με μανία στη φάμπρικα.

    Ο σύγχρονος βρικόλακας , οι μηχανές , είναι διψασμένες για αίμα! Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόσο έντονα μετατροπή της ζωντανής εργασίας σε νεκρή εργασία , ποτέ άλλοτε και με τόση ένταση οι εργάτες δεν σφυρηλατούσαν οι ίδιοι τις αλυσίδες τους !

    Καθώς κυλούσε αίμα στο ποτάμι της ιστορίας , αναδύθηκαν καθαρά πια οι νέες μορφές της ανθρώπινης συνείδησης , καρπός του καταμερισμού της μισθωτής εργασίας , μια ψευδή συνείδηση , αφού ο καπιταλιστικός κόσμος είναι ένας ψεύτικος κόσμος!

    Η αλλοτρίωση του εργάτη , η αποξένωση από την καταναγκαστική – μονότονη εργασία του , η αποξένωση από το προϊόν της εργασίας του , η αποξένωση από τον άλλο άνθρωπο , και τελικά από τον ίδιο του τον εαυτό συντελέστηκε με το βούρδουλα που ο ίδιος έφτιαξε για τον εαυτό του!
    Ο εργάτης μετατρέπεται σε αντικείμενο (πραγμοποιείται) μαζί με τα προϊόντα που παράγει , μετατρέπεται και ο ίδιος σε αντικείμενο προς πώληση , και ταυτόχρονα φορέας ψευδούς συνείδησης!
    Μαζί όμως με αυτή του την αθλιότητα (ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ) , αναπτύσσεται και σαν φορέας, σαν υποκείμενο , που εν δυνάμει μπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό του και όλη την κοινωνία από την υποταγή! , να θέσει τις βάσεις για την ελεύθερη κοινωνία του μέλλοντος!
    Αυτή η αλήθεια πονά θανάσιμα τους εχθρούς του ανθρώπινου είδους!

    Η αλλοτρίωση του εργάτη είναι εγγεγραμμένη εγγενώς στο ίδιο το σύστημα της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής , το οποίο παράγει αντίστοιχα αποτελέσματα. Το εμπόρευμα για τον άνθρωπο της παραγωγής γίνεται φετίχ . Αυτός ο φετιχισμός του εμπορεύματος υποδουλώνει ως σύγχρονος θεός όλο τον κόσμο της εργασίας. Είναι ένα φαινόμενο ανάλογο της θρησκείας. Αφού πρώτα ο άνθρωπος δημιούργησε τους θεούς, (εξ αιτίας της αδυναμίας του να ελέγξει τις καταστροφικές δυνάμεις της φύσης και της κοινωνίας που τον καταδυνάστευαν) στην συνέχεια τους τοποθέτησε στον άμβωνα του ουρανού , αποτασσόμενος στην αυθεντία και στην ανεξάρτητη παντοδύναμη βούληση τους!

    Ο φετιχισμός του εμπορεύματος κάρφωσε αποτελεσματικότερα τον εργάτη στην υποταγή του στον καπιταλιστή, από ότι τα καρφιά τον Προμηθέα στο βράχο του!

    Ο εργάτης θεοποίησε τα προϊόντα που ο ίδιος παράγει , τοποθετώντας τα στον επίγειο άμβωνα των πάμφωτων στολισμένων βιτρινών γυάλινων πολυκαταστημάτων στις πρωτεύουσες της κατανάλωσης ψεύτικων ειδώλων!

    Η ιστορία είναι ένα πεδίο δυνατοτήτων ΑΝΟΙΧΤΟ !

    Το υποκείμενο έχει την επιλογή (για να θυμηθούμε την μεγάλη ΡΟΖΑ) : ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

    Προσδοκούμε: ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΖΩΝΤΑΝΩΝ!!!

    -ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ Ανάρτηση στον αξέχαστο ΘΑΝΟ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η επιτυχία στον καπιταλισμό έλαβε το πραγματικό της νόημα κυρίως μέσα από την διδασκαλία του Λούθηρου , με το γνωστό δόγμα του προτεσταντικού προκαθορισμού, σύμφωνα με το οποίο η μοίρα του ανθρώπου εδώ κάτω στην κοιλάδα των δακρύων είναι προκαθορισμένη από το θεό! Ως άμυνα ο άνθρωπος έπρεπε να παράγει αδιάκοπα υλικά προϊόντα προκειμένου να γίνει αρεστός στο θεό , να καθηλώσει το θεό! (με λακανικούς Όρους το Μεγάλο Άλλο )

    Το δόγμα του Λούθηρου δεν έπεσε από τον ουρανό , αλλά υπαγορεύτηκε από τις ανάγκες του νέου οικονομικού συστήματος που μόλις τότε (15ος αιώνας) άρχισε να ανεβαίνει στην σκηνή της ιστορίας.

    Το σύστημα αυτό δεν είναι άλλο από τον πρώιμο καπιταλισμό , με τις εμπορευματικές σχέσεις να αναπτύσσονται σε παγκόσμια κλίμακα , με την βιομηχανία να κάνει τα πρώτα της βήματα , με την πρόοδο στην κατασκευή των μηχανών.
    Οι μηχανές ζητούσαν επιτακτικά εργατικά χέρια , και τα χεράκια αυτά βρέθηκαν, πρόθυμα να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη. Οι κολασμένοι της γης έγιναν τώρα βιομηχανικοί εργάτες , προσφέροντας υπεραξία στον καπιταλιστή , ενισχύοντας περεταίρω την πρωταρχική συσσώρευση του κεφαλαίου. Αφού ξέκοψαν από τα φεουδαρχικά δεσμά «ελεύθεροι» πια , ρίχτηκαν με μανία στη φάμπρικα.

    Ο σύγχρονος βρικόλακας , οι μηχανές , είναι διψασμένες για αίμα! Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόσο έντονα μετατροπή της ζωντανής εργασίας σε νεκρή εργασία , ποτέ άλλοτε και με τόση ένταση οι εργάτες δεν σφυρηλατούσαν οι ίδιοι τις αλυσίδες τους !

    Καθώς κυλούσε αίμα στο ποτάμι της ιστορίας , αναδύθηκαν καθαρά πια οι νέες μορφές της ανθρώπινης συνείδησης , καρπός του καταμερισμού της μισθωτής εργασίας , μια ψευδή συνείδηση , αφού ο καπιταλιστικός κόσμος είναι ένας ψεύτικος κόσμος!

    Η αλλοτρίωση του εργάτη , η αποξένωση από την καταναγκαστική – μονότονη εργασία του , η αποξένωση από το προϊόν της εργασίας του , η αποξένωση από τον άλλο άνθρωπο , και τελικά από τον ίδιο του τον εαυτό συντελέστηκε με το βούρδουλα που ο ίδιος έφτιαξε για τον εαυτό του!
    Ο εργάτης μετατρέπεται σε αντικείμενο (πραγμοποιείται) μαζί με τα προϊόντα που παράγει , μετατρέπεται και ο ίδιος σε αντικείμενο προς πώληση , και ταυτόχρονα φορέας ψευδούς συνείδησης!
    Μαζί όμως με αυτή του την αθλιότητα (ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ) , αναπτύσσεται και σαν φορέας, σαν υποκείμενο , που εν δυνάμει μπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό του και όλη την κοινωνία από την υποταγή! , να θέσει τις βάσεις για την ελεύθερη κοινωνία του μέλλοντος!
    Αυτή η αλήθεια πονά θανάσιμα τους εχθρούς του ανθρώπινου είδους!

    Η αλλοτρίωση του εργάτη είναι εγγεγραμμένη εγγενώς στο ίδιο το σύστημα της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής , το οποίο παράγει αντίστοιχα αποτελέσματα. Το εμπόρευμα για τον άνθρωπο της παραγωγής γίνεται φετίχ . Αυτός ο φετιχισμός του εμπορεύματος υποδουλώνει ως σύγχρονος θεός όλο τον κόσμο της εργασίας. Είναι ένα φαινόμενο ανάλογο της θρησκείας. Αφού πρώτα ο άνθρωπος δημιούργησε τους θεούς, (εξ αιτίας της αδυναμίας του να ελέγξει τις καταστροφικές δυνάμεις της φύσης και της κοινωνίας που τον καταδυνάστευαν) στην συνέχεια τους τοποθέτησε στον άμβωνα του ουρανού , αποτασσόμενος στην αυθεντία και στην ανεξάρτητη παντοδύναμη βούληση τους!

    Ο φετιχισμός του εμπορεύματος κάρφωσε αποτελεσματικότερα τον εργάτη στην υποταγή του στον καπιταλιστή, από ότι τα καρφιά τον Προμηθέα στο βράχο του!

    Ο εργάτης θεοποίησε τα προϊόντα που ο ίδιος παράγει , τοποθετώντας τα στον επίγειο άμβωνα των πάμφωτων στολισμένων βιτρινών γυάλινων πολυκαταστημάτων στις πρωτεύουσες της κατανάλωσης ψεύτικων ειδώλων!

    Η ιστορία είναι ένα πεδίο δυνατοτήτων ΑΝΟΙΧΤΟ !

    Το υποκείμενο έχει την επιλογή (για να θυμηθούμε την μεγάλη ΡΟΖΑ) : ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

    Προσδοκούμε: ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΖΩΝΤΑΝΩΝ!!!

    -ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ Ανάρτηση στον αξέχαστο ΘΑΝΟ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή