Tο Κ.Κ.Ε. έχει αποφανθεί: τα τζάμια και οι βιτρίνες αποτελούν το μέτρο της σωστής ή μη επαναστατικής πρακτικής.
Tο Κ.Κ.Ε. έχει αποφανθεί: Άλλο Κομμουνιστική Ορθοδοξία, άλλο Οπορτουνισμός.
Η ανάλυση ηγετικών του στελεχών περί ουσιαστικής διαδικασίας επαναστατικοποίησης των μαζών, αποκλείει οποιαδήποτε υποψία βίας προς άτομα ή επίθεσης σε υλικούς στόχους. Η επανάσταση θα πρέπει να είναι ειρηνική (κάποιο σύνθημα του Έβερτ μου θυμίζει αυτό) και είναι απαραίτητο να λάβει χώρα, όταν οι συνθήκες του Kαπιταλισμού το επιτρέψουν. Δηλαδή το Σύστημα αρχίζει σιγά-σιγά να αυτοκαταστρέφεται και τότε η σοσιαλιστική προοπτική εμφανίζεται ως από μηχανής θεός. Αν δεν συντρέχουν τέτοιες προϋποθέσεις, τότε οποιοδήποτε συγκρουσιακό φαινόμενο είναι εκ του πονηρού. Αυτοί ξέρουν καλύτερα ποιάς μορφής πρέπει να είναι τα αντισυστημικά φαινόμενα, αν βέβαια είναι απαραίτητο να υπάρχουν, πάντα όμως με απώτερο σκοπό την ωρίμανση των μαζών προς την επανάσταση. Δηλαδή ο αυθορμητισμός είναι καταστρεπτικός αν δεν έχει σχέδιο και σκοπό (οξύμωρο;;;). Αν δεν έχει κάποιον βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο στόχο, καλό είναι να μην υπάρχει. Δεν νοείται εξέγερση αν δεν ελέγχεται από το κόμμα-πρωτοπορία (Κ.Κ.Ε.). Αυτό σημαίνει πως αν η αντισυστημική προσέγγιση δεν έχει αυστηρούς κανόνες και ασφυκτικά συγκεκριμένο όραμα, δεν υπάρχει λόγος να υφίσταται. Μία λογική που αποστεώνει το κίνημα από οποιονδήποτε αυθορμητισμό και θέτει τους συμμετέχοντες σε αυτό στο κρεβάτι του Προκρούστη. Oι ομοιότητες με τα ιερατεία των θρησκειών είναι σχεδόν ανατριχιαστικές. Η Αλέκα άνετα θα μπορούσε να είναι στη θέση του Βαρθολομαίου. Και το Κ.Κ.Ε. έχει αγίους και αιρετικούς. Οι άνθρωποι που τώρα είναι άγιοι, την επόμενη στιγμή μπορεί να θεωρηθούν αιρετικοί. Αυτό φαίνεται σαν ένα άσχημο κληροδότημα από το κόμμα – μητέρα του Κ.Κ.Σ.Ε. Την μία περίοδο, για παράδειγμα, Μπουχάριν και Τρότσκι άγιοι, την επόμενη περίοδο αιρετικοί του Μαρξισμού και απόβλητοι. Τα παραδείγματα στην ιστορία του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος πολλά και τρανταχτά ( Ζαχαριάδης, Πλουμπίδης, Βελουχιώτης κ.α.). Βέβαια δεν πρόκειται μόνο για κακή κληρονομιά, αλλά μάλλον αποτελεί συνηθισμένη τακτική κάποιων τουλάχιστων Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Κομμάτων (Μάης '68, Ουγγαρία 1956 κτλ). Ό,τι δεν μπορεί να ελεγχθεί από το ΚΟΜΜΑ, συκοφαντείται και απαξιώνεται.
Όλα αυτά ίσως να μην είχαν καμία σημασία, αν το δίπολο «αιρετικού – αγίου» είχε χάσει την δύναμή του και υπήρχε απλά ως ιστορική αναφορά. Όμως τα γεγονότα του Δεκέμβρη απέδειξαν περίτρανα, ότι για το Κ.Κ.Ε. τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η επίσημη εδώ και χρόνια εκπρόσωπος του κόμματος στα τηλεοπτικά κανάλια, Λιάνα Κανέλλη, κατακεραύνωνε όλους αυτούς που δεν συγκράτησαν τα «νεύρα» τους τον περασμένο Δεκέμβρη και προέβησαν σε «ακρότητες», χάϊδεψε τα αυτιά των γραβατοφόρων και καταδίκασε τόσους ανθρώπους που βρίσκονταν στους δρόμους, για αντεπαναστικές πρακτικές και δημιουργία προϋποθέσεων σκλήρυνσης του Αστικού Κράτους. Λες και το Κ.Κ.Ε. δεν είναι Αστικό Κόμμα αλλά κάνει αντάρτικο στα βουνά ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας.
Η ίδια η Αλέκα, προβαίνοντας σε Λιακοπούλειες και Λ.Α.Ο.(Σ.) πλάνες αναλύσεις, συνεπικουρούμενη από μεγάλο κομμάτι του Τύπου, μίλησε για κουκουλοφόρους – πράκτορες ξένων δυνάμεων, που επιβουλεύονται την Ελλάδα με σκοπό να πραγματοποιήσουν τα σκοτεινά σχέδια της παγκοσμιοποίησης. Όλοι εκείνοι που ανοργάνωτα βγήκαν στους δρόμους, δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από «μπαχαλάκηδες» και αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της Κρατικής Καταστολής.
Πρόκειται για την συνέχεια ενός γνωστού Κομμουνιστικού σίριαλ αλά ελληνικά. Πάντα μόνο του στις πορείες το Π.Α.Μ.Ε. (που να πάτε ρε παιδιά;…). Από την ομόνοια όλοι;;… το Π.Α.Μ.Ε στα Προπύλαια. Στα προπύλαια οι αντεπαναστάτες;;… στην Ομόνοια οι πούροι επαναστάτες. Όλοι οι υπόλοιποι αριστεροί και μη δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Ο Μαρξισμός, ως εργαλείο ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων, έχει καταστεί πανάκεια και μάλιστα αποκλειστική. Κανένας άλλος δεν μπορεί να ξέρει τα μύχια συναισθήματα του Μαρξ, την επαναστατική πρακτική του Λένιν, το τι ήθελε να καταφέρει ο Στάλιν με τις εκκαθαρίσεις ( αποκαταστάθηκε η λερωμένη του φήμη στο 18ο Συνέδριο ), αν και τι σήμαινε η πολιτιστική επανάσταση του Μάο, σε τι ποσοστό ήταν προδότης του παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος ο Γκορμπατσώφ. Μόνο το Κ.Κ.Ε. γνωρίζει. Ο Μαρξιστολενινοσταλινισμός του έχει καταντήσει τάφος των οπαδών του και δεν προβλέπεται δυνατότητα ανάστασης παρά μόνο μαζικής φυγής.
Τα συγχαρητήρια για τις οργανωμένες και ειρηνικές διαδηλώσεις του Π.Α.Μ.Ε. από τον Δήμαρχο Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη νομίζω ότι τα λέει όλα.
Κρίμα, γιατί στους κόλπους του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν την άσχημη πορεία της ηγεσίας τους και νιώθουν εγκλωβισμένοι. Γίνετε λαγοί όσο είναι καιρός...
Tο Κ.Κ.Ε. έχει αποφανθεί: Άλλο Κομμουνιστική Ορθοδοξία, άλλο Οπορτουνισμός.
Η ανάλυση ηγετικών του στελεχών περί ουσιαστικής διαδικασίας επαναστατικοποίησης των μαζών, αποκλείει οποιαδήποτε υποψία βίας προς άτομα ή επίθεσης σε υλικούς στόχους. Η επανάσταση θα πρέπει να είναι ειρηνική (κάποιο σύνθημα του Έβερτ μου θυμίζει αυτό) και είναι απαραίτητο να λάβει χώρα, όταν οι συνθήκες του Kαπιταλισμού το επιτρέψουν. Δηλαδή το Σύστημα αρχίζει σιγά-σιγά να αυτοκαταστρέφεται και τότε η σοσιαλιστική προοπτική εμφανίζεται ως από μηχανής θεός. Αν δεν συντρέχουν τέτοιες προϋποθέσεις, τότε οποιοδήποτε συγκρουσιακό φαινόμενο είναι εκ του πονηρού. Αυτοί ξέρουν καλύτερα ποιάς μορφής πρέπει να είναι τα αντισυστημικά φαινόμενα, αν βέβαια είναι απαραίτητο να υπάρχουν, πάντα όμως με απώτερο σκοπό την ωρίμανση των μαζών προς την επανάσταση. Δηλαδή ο αυθορμητισμός είναι καταστρεπτικός αν δεν έχει σχέδιο και σκοπό (οξύμωρο;;;). Αν δεν έχει κάποιον βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο στόχο, καλό είναι να μην υπάρχει. Δεν νοείται εξέγερση αν δεν ελέγχεται από το κόμμα-πρωτοπορία (Κ.Κ.Ε.). Αυτό σημαίνει πως αν η αντισυστημική προσέγγιση δεν έχει αυστηρούς κανόνες και ασφυκτικά συγκεκριμένο όραμα, δεν υπάρχει λόγος να υφίσταται. Μία λογική που αποστεώνει το κίνημα από οποιονδήποτε αυθορμητισμό και θέτει τους συμμετέχοντες σε αυτό στο κρεβάτι του Προκρούστη. Oι ομοιότητες με τα ιερατεία των θρησκειών είναι σχεδόν ανατριχιαστικές. Η Αλέκα άνετα θα μπορούσε να είναι στη θέση του Βαρθολομαίου. Και το Κ.Κ.Ε. έχει αγίους και αιρετικούς. Οι άνθρωποι που τώρα είναι άγιοι, την επόμενη στιγμή μπορεί να θεωρηθούν αιρετικοί. Αυτό φαίνεται σαν ένα άσχημο κληροδότημα από το κόμμα – μητέρα του Κ.Κ.Σ.Ε. Την μία περίοδο, για παράδειγμα, Μπουχάριν και Τρότσκι άγιοι, την επόμενη περίοδο αιρετικοί του Μαρξισμού και απόβλητοι. Τα παραδείγματα στην ιστορία του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος πολλά και τρανταχτά ( Ζαχαριάδης, Πλουμπίδης, Βελουχιώτης κ.α.). Βέβαια δεν πρόκειται μόνο για κακή κληρονομιά, αλλά μάλλον αποτελεί συνηθισμένη τακτική κάποιων τουλάχιστων Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Κομμάτων (Μάης '68, Ουγγαρία 1956 κτλ). Ό,τι δεν μπορεί να ελεγχθεί από το ΚΟΜΜΑ, συκοφαντείται και απαξιώνεται.
Όλα αυτά ίσως να μην είχαν καμία σημασία, αν το δίπολο «αιρετικού – αγίου» είχε χάσει την δύναμή του και υπήρχε απλά ως ιστορική αναφορά. Όμως τα γεγονότα του Δεκέμβρη απέδειξαν περίτρανα, ότι για το Κ.Κ.Ε. τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η επίσημη εδώ και χρόνια εκπρόσωπος του κόμματος στα τηλεοπτικά κανάλια, Λιάνα Κανέλλη, κατακεραύνωνε όλους αυτούς που δεν συγκράτησαν τα «νεύρα» τους τον περασμένο Δεκέμβρη και προέβησαν σε «ακρότητες», χάϊδεψε τα αυτιά των γραβατοφόρων και καταδίκασε τόσους ανθρώπους που βρίσκονταν στους δρόμους, για αντεπαναστικές πρακτικές και δημιουργία προϋποθέσεων σκλήρυνσης του Αστικού Κράτους. Λες και το Κ.Κ.Ε. δεν είναι Αστικό Κόμμα αλλά κάνει αντάρτικο στα βουνά ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας.
Η ίδια η Αλέκα, προβαίνοντας σε Λιακοπούλειες και Λ.Α.Ο.(Σ.) πλάνες αναλύσεις, συνεπικουρούμενη από μεγάλο κομμάτι του Τύπου, μίλησε για κουκουλοφόρους – πράκτορες ξένων δυνάμεων, που επιβουλεύονται την Ελλάδα με σκοπό να πραγματοποιήσουν τα σκοτεινά σχέδια της παγκοσμιοποίησης. Όλοι εκείνοι που ανοργάνωτα βγήκαν στους δρόμους, δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από «μπαχαλάκηδες» και αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της Κρατικής Καταστολής.
Πρόκειται για την συνέχεια ενός γνωστού Κομμουνιστικού σίριαλ αλά ελληνικά. Πάντα μόνο του στις πορείες το Π.Α.Μ.Ε. (που να πάτε ρε παιδιά;…). Από την ομόνοια όλοι;;… το Π.Α.Μ.Ε στα Προπύλαια. Στα προπύλαια οι αντεπαναστάτες;;… στην Ομόνοια οι πούροι επαναστάτες. Όλοι οι υπόλοιποι αριστεροί και μη δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Ο Μαρξισμός, ως εργαλείο ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων, έχει καταστεί πανάκεια και μάλιστα αποκλειστική. Κανένας άλλος δεν μπορεί να ξέρει τα μύχια συναισθήματα του Μαρξ, την επαναστατική πρακτική του Λένιν, το τι ήθελε να καταφέρει ο Στάλιν με τις εκκαθαρίσεις ( αποκαταστάθηκε η λερωμένη του φήμη στο 18ο Συνέδριο ), αν και τι σήμαινε η πολιτιστική επανάσταση του Μάο, σε τι ποσοστό ήταν προδότης του παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος ο Γκορμπατσώφ. Μόνο το Κ.Κ.Ε. γνωρίζει. Ο Μαρξιστολενινοσταλινισμός του έχει καταντήσει τάφος των οπαδών του και δεν προβλέπεται δυνατότητα ανάστασης παρά μόνο μαζικής φυγής.
Τα συγχαρητήρια για τις οργανωμένες και ειρηνικές διαδηλώσεις του Π.Α.Μ.Ε. από τον Δήμαρχο Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη νομίζω ότι τα λέει όλα.
Κρίμα, γιατί στους κόλπους του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν την άσχημη πορεία της ηγεσίας τους και νιώθουν εγκλωβισμένοι. Γίνετε λαγοί όσο είναι καιρός...
ΛΑΓΟΊ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ
ΛΑΓΟΊ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗ
Παρακάτω υπάρχουν κάποια κομμάτια από δηλώσεις της κ. Παπαρήγα και του κ. Μαϊλη, που αναφέρονται σε μερικά από τα γεγονότα του Δεκέμβρη. Δεν θεώρησα σκόπιμο να αναρτήσω μέρη των ίδιων δηλώσεων, που εξηγούν με ουσιαστικό τρόπο τα γεγονότα αυτά, γιατί η ουσιαστική ανάλυση -όχι απαραίτητα σωστή- θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη για ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με τέτοια ιστορία. Όταν ισχυρίζεσαι, έστω και έμμεσα, ότι έχεις την ικανότητα να αναλύεις το οικονομικό οικοδόμημα και το κοινωνικό εποικοδόμημα με καθαρούς Μαρξιστικούς όρους, τότε η ευθύνη της ανάλυσής σου είναι τεράστια. Γιατί αν τελικά καταλήγεις να συμπεραίνεις ό,τι συμπεραίνει και το Λ.Α.Ο.Σ., τότε τα πράγματα είναι επικίνδυνα και για σένα αλλά και για αυτούς που ο,τιδήποτε λες είναι ευαγγέλιο.
Παρακάτω υπάρχουν κάποια κομμάτια από δηλώσεις της κ. Παπαρήγα και του κ. Μαϊλη, που αναφέρονται σε μερικά από τα γεγονότα του Δεκέμβρη. Δεν θεώρησα σκόπιμο να αναρτήσω μέρη των ίδιων δηλώσεων, που εξηγούν με ουσιαστικό τρόπο τα γεγονότα αυτά, γιατί η ουσιαστική ανάλυση -όχι απαραίτητα σωστή- θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη για ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με τέτοια ιστορία. Όταν ισχυρίζεσαι, έστω και έμμεσα, ότι έχεις την ικανότητα να αναλύεις το οικονομικό οικοδόμημα και το κοινωνικό εποικοδόμημα με καθαρούς Μαρξιστικούς όρους, τότε η ευθύνη της ανάλυσής σου είναι τεράστια. Γιατί αν τελικά καταλήγεις να συμπεραίνεις ό,τι συμπεραίνει και το Λ.Α.Ο.Σ., τότε τα πράγματα είναι επικίνδυνα και για σένα αλλά και για αυτούς που ο,τιδήποτε λες είναι ευαγγέλιο.
Παραθέτω δύο κομμάτια που φαντάζουν «περίεργα»…
Δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα μετά τη συνάντηση με τον Πρωθυπουργό 9/12/08
Με την ευκαιρία, θέλω να πω το εξής: Εμείς, σε καμία περίπτωση, δεν ταυτίζουμε τη δικαιολογημένη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, αν θέλετε τη διάθεση για εκδίκηση για την κρατική καταστολή, για το θύμα, για τα θύματα της κρατικής καταστολής, για τα θύματα των εργατικών ατυχημάτων, με τη μορφή δράσης των κουκουλοφόρων. Δεν δικαιολογούμε καμία τέτοια μορφή πάλης και ούτε ταυτίζουμε το σκληρό πυρήνα των κουκουλοφόρων με νέες μορφές κινήματος, με «ιδιότυπες μορφές κινήματος», όπως ακούμε. Για άλλη μια φορά, θα πούμε το εξής: Ο σκληρός πυρήνας, ο ηγετικός και όχι όλο το σώμα των κουκουλοφόρων, πάει μακριά. Έχει προκύψει μέσα από τους κόλπους της κρατικής εξουσίας, και επί ΠΑΣΟΚ και επί Ν.Δ. Χρησιμεύει για να δικαιολογεί την κρατική καταστολή, για να συκοφαντεί και να δυσφημεί το κίνημα. Για να τσακίζει το λαϊκό κίνημα. Δεν ξέρω αν αυτός ο σκληρός πυρήνας σήμερα έχει γίνει κάτι σαν τους Ταλιμπάν, αν έχει ξεφύγει από τον έλεγχο ή μπορεί να έχει ξεφύγει και προ πολλού. Πάντως, δεν έχουν καμία σχέση με την οργή των νέων ανθρώπων και την αγανάκτησή τους. Χθες, το ΚΚΕ έδωσε ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να υπάρχει ένας μαζικός αγώνας, πολιτικοποιημένος, αιχμηρός και περιφρουρημένος. Μας είχαν εντάξει μέσα σ’ ένα σχέδιο εμπλοκής της διαδήλωσης - που ξεπέρασε τις δεκάδες χιλιάδες και δεν το περιμέναμε - ανάμεσα στις δυνάμεις καταστολής και στους κουκουλοφόρους. Δεν τα κατάφεραν να διαλύσουν την πορεία και να ματαιώσουν αυτό που θέλαμε: Να ξεκινήσουμε από την Ομόνοια και να πάμε στο Σύνταγμα.
23/12/2008
Δήλωση του Μάκη Μαϊλη για τους πυροβολισμούς κατά κλούβας των ΜΑΤ
Οι προβοκάτσιες κατά του εργατικού – λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος συνεχίζονται. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να επαγρυπνούν
Δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα μετά τη συνάντηση με τον Πρωθυπουργό 9/12/08
Με την ευκαιρία, θέλω να πω το εξής: Εμείς, σε καμία περίπτωση, δεν ταυτίζουμε τη δικαιολογημένη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, αν θέλετε τη διάθεση για εκδίκηση για την κρατική καταστολή, για το θύμα, για τα θύματα της κρατικής καταστολής, για τα θύματα των εργατικών ατυχημάτων, με τη μορφή δράσης των κουκουλοφόρων. Δεν δικαιολογούμε καμία τέτοια μορφή πάλης και ούτε ταυτίζουμε το σκληρό πυρήνα των κουκουλοφόρων με νέες μορφές κινήματος, με «ιδιότυπες μορφές κινήματος», όπως ακούμε. Για άλλη μια φορά, θα πούμε το εξής: Ο σκληρός πυρήνας, ο ηγετικός και όχι όλο το σώμα των κουκουλοφόρων, πάει μακριά. Έχει προκύψει μέσα από τους κόλπους της κρατικής εξουσίας, και επί ΠΑΣΟΚ και επί Ν.Δ. Χρησιμεύει για να δικαιολογεί την κρατική καταστολή, για να συκοφαντεί και να δυσφημεί το κίνημα. Για να τσακίζει το λαϊκό κίνημα. Δεν ξέρω αν αυτός ο σκληρός πυρήνας σήμερα έχει γίνει κάτι σαν τους Ταλιμπάν, αν έχει ξεφύγει από τον έλεγχο ή μπορεί να έχει ξεφύγει και προ πολλού. Πάντως, δεν έχουν καμία σχέση με την οργή των νέων ανθρώπων και την αγανάκτησή τους. Χθες, το ΚΚΕ έδωσε ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να υπάρχει ένας μαζικός αγώνας, πολιτικοποιημένος, αιχμηρός και περιφρουρημένος. Μας είχαν εντάξει μέσα σ’ ένα σχέδιο εμπλοκής της διαδήλωσης - που ξεπέρασε τις δεκάδες χιλιάδες και δεν το περιμέναμε - ανάμεσα στις δυνάμεις καταστολής και στους κουκουλοφόρους. Δεν τα κατάφεραν να διαλύσουν την πορεία και να ματαιώσουν αυτό που θέλαμε: Να ξεκινήσουμε από την Ομόνοια και να πάμε στο Σύνταγμα.
23/12/2008
Δήλωση του Μάκη Μαϊλη για τους πυροβολισμούς κατά κλούβας των ΜΑΤ
Οι προβοκάτσιες κατά του εργατικού – λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος συνεχίζονται. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να επαγρυπνούν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου