Ελάχιστες Πλανώμενες Αισθήσεις...

Το ξέρω πως πολλά από τα παρακάτω μπορούν να δικαιολογηθούν από τις εκάστοτε ιστορικές και πολιτικές συνθήκες.

Αλλά αυτός δεν είναι ο μοναδικός τρόπος για να σκεφτόμαστε και να κρίνουμε τα πράγματα.

Ακούω πολύ συχνά τη φράση "μού το λέει η διαίσθησή μου".

Τι να είναι άραγε διαίσθηση; Αν εξετάσεις το θέμα ετυμολογικά πρόκειται μάλλον για κάποιο συμπέρασμα, που συνάγεται διαμέσου της αίσθησης.

Καταλαβαίνεις κάτι μέσω της αίσθησής σου.

Δε λέω, σπουδαίο υλικό η αίσθηση, αρκεί το σώμα της να στηρίζεται σε ποδάρια φτιαγμένα από λογική ή ακόμα καλύτερα το αντίστροφο.

Γιατί…

Η Αίσθηση ότι είναι Αριστερός εξέλεξε πανηγυρικά τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του στις εκλογές του ’81 με τη γνωστή… Σοσιαλιστική πορεία.

Η Αίσθηση του Απόλυτου Δημοκράτη ακολουθεί τον Ελευθέριο Βενιζέλο μέχρι σήμερα (τον διεκδικούν εξίσου Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθεροι). Όμως η κυβέρνησή του είναι εκείνη που εφάρμοσε το "ιδιώνυμο" το 1929.

{Σημ.1}

Η Αίσθηση του "Εθνάρχη" είναι αυτή που ακολουθεί τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ήταν εκείνος που όταν το Έθνος του βρισκόταν στο απόλυτο σκοτάδι της επτάχρονης τυραννίας κατοικοέδρευε αυτοεξόριστος και… σθεναρά αντιστεκόμενος στο Παρίσι. Δεν ήταν ο μόνος, αλλά είναι διαφορετικά όταν μένεις στην ιστορία ως Εθνάρχης…

{Σημ.2}

Η Αίσθηση του "Γέρου της Δημοκρατίας" ακολουθεί τον Γεώργιο Παπανδρέου. Είναι εκείνος που  χαρακτήριζε το Κ.Κ.Ε. ως κόμμα βίας και προδοσίας ενώ το 1965 ως πρόεδρος της κυβερνήσεως και υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων έστελνε αντικομμουνιστική εγκύκλιο στους υπεύθυνους των σχολείων της περιφέρειας, Δημόσιων και Ιδιωτικών.

{Σημ.3}

  

Η Αίσθηση ότι ο Σημίτης είναι υπεύθυνος και σοβαρός ως καθηγητής του Παντείου και πρώην υπουργός Σοσιαλιστικών κυβερνήσεων. Είναι εκείνος που μας ενέταξε στη ζώνη του ευρώ με πολλές εκ των υστέρων κατηγορίες και στοιχεία για μαγειρεμένες λογιστικές μεθόδους.

Η Αίσθηση ότι στη Χ.Α. είναι πατριώτες ανέβασε τα ποσοστά του εγχώριου ΝSDAP στις τελευταίες εκλογές και επέβαλε τελικά την ατζέντα του στην πολιτική ζωή. Επάξια αντικατάσταση του ΛΑ.Ο.Σ.

Η Αίσθηση ότι ο Κουβέλης με την παρέα του είναι η Υπεύθυνη Αριστερά.

Η Αίσθηση ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι Ριζοσπαστική Αριστερά. Φαίνεται αυτό ξεκάθαρα από το γεγονός ότι ο Τσίπρας θέλει να τον μετατρέψει σε ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Η Αίσθηση ότι ο Σαμαράς έλεγε αλήθεια όταν μιλούσε για τη μη ανάγκη λήψης νέων μέτρων.

Η Αίσθηση ότι από κάποιον πρέπει να κυβερνόμαστε, γιατί προφανώς είμαστε εντελώς χαζοί να αυτοκυβερνηθούμε.

Η Αίσθηση ότι οι αναρχικοί καίνε και σπάνε. Λειτουργεί και αντίστροφα: όποιος καίει και σπάει είναι αναρχικός.

Η Αίσθηση ότι το Κ.Κ.Ε. είναι στιβαρό και σοβαρό αφού ό,τι έλεγε, λέει ακόμα. Βέβαια αυτό σε μερικούς λειτουργεί με αντίθετα αποτελέσματα. 

Η Αίσθηση ότι ζούμε τη ζωή που μάς αξίζει. Το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιες μικροαλλαγές, αλλά η ζωή είναι αυτή και δεν αλλάζει.

Χρόνια τώρα έχω κι εγώ μια Αίσθηση:

Πέρα από τη λογική όταν πρόκειται για τη ζωή μας

Πέρα από την ανάλυση όταν πρόκειται για την κοινωνία μας

Περα από τον αγώνα μας, όταν, όσο κι όπως μπορούμε για τον διπλανό μας

Ας αφησουμε την Αίσθηση να καρποφορήσει εκεί που της αξίζει: στον έρωτα και στον αγώνα για εκείνους που στέκονται απέναντι μας, δίπλα μας.

 Όπως και Όσο μπορούμε.

Σημειώσεις

{Σημ.1}

Ο Νόμος αυτός προέβλεπε ποινή φυλάκισης πάνω απο έξι μήνες για όποιον, κατά το άρθρο 1, "…επιδιώκει την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την δια βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού συστήματος, ή την απόσπασιν μέρους ή του όλου της Επικρατείας, ή ενεργεί υπέρ αυτών προσηλυτισμόν, τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον εξ μηνών. Προς τούτοις επιβάλλεται δια της αποφάσεως και εκτοπισμός ενός μηνός μέχρι δύο ετών εις τόπον εν αυτή οριζόμενον". 

{Σημ.2}

Δύο αποσπάσματα από συνέντευξη που παραχώρησε ο "Εθνάρχης" στην  Γαλλική εφημερίδα "Le Monde" το 1967".

α) θεωρεί την πολιτική ατμόσφαιρα στην Ελλάδα επικίνδυνη

{…} διότι εάν παραταθή υπερμέτρως η παρούσα κατάστασις και δεν έχει προγραμματισθή με σύνεσιν και τόλμην η αποκατάστασις της ομαλότητος, υπάρχει κίνδυνος να καταλήξωμεν εις τον κομμουνισμόν.

και αλλού

β) {…} τον παρελθόντα Ιούνιον είχα απευθύνει επιστολήν προς τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως εις την οποίαν εξέθετα τας ανησυχίας μου διά την εξέλιξιν της εν Ελλάδι καταστάσεως. Είχα μορφώσει έκτοτε την γνώμην ότι οι επαναστάται, καταληφθέντες από τον πειρασμόν να μετατρέψουν εις καθεστώς την επανάστασιν, απώλεσαν την ικανότητα να συλλάβουν ορθώς της αποστολήν των. Και ο μέν Πρόεδρος της Κυβερνήσεως μου απήντησε κατά το μάλλον και ήττον καθησυχαστικώς{…}  

{Σημ.3}

(Ε.Π. 1010/11-3-1965)

Μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:

"Ο Εθνικός φρονηματισμός καθώς και η πολιτική και ηθική αγωγή των μαθητών είναι η πρώτη αποστολή του Διδασκάλου. {…} Τα ιδικά μας ιδανικά είναι τα ιδανικά του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, Ελευθερία (Εθνική και Πολιτική) και Δικαιοσύνη. {…} Πάσα εκτροπή πρέπει να κολάζεται αυστηρότατα. Και αν συμβή να υπάρξουν διδάσκαλοι, όχι ανήκοντες, αλλά και απλώς συμπαθούντες, ή ανεχόμενοι την κομμουνιστικήν προπαγάνδαν δεν έχουν θέσιν εις την εκπαίδευσιν".